| export for printing: portrait (PDF) landscape (PDF) | [show all export formats] |
| author [first name] | title | language | publication | id code | last modification | view |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Manfred Retzlaff | Dektritilio, ĉapitro 9, Sur arbaraj padoj | Esperanto | Arg-1174-582 | 2012-04-26 10:40 Manfred | only this remove | |
| Friedrich Wilhelm Weber | * Dreizehnlinden, Kapitel 9, Auf Waldes Pfaden | German | Arg-1173-582 | 2012-04-26 10:14 Manfred | only this add |
Friedrich Wilhelm Weber, |
| translated by Manfred Retzlaff |
| 1 Gardi je urs-piedego |
| povas sin la kapreolo, |
| sed ne kontraŭ kato, kiu |
| ĝin atakas je la kolo. - |
| 2 Se vi iras tra arbaro, |
| gardu vin sur vojoj viaj: |
| Fiaj elfoj estas tie, |
| nigraj homoj eĉ pli fiaj. - |
| 3 Sovaĝej’! La laca suno |
| kuŝas sur rokvandoj vastaj, |
| por regali lastajn florojn |
| per favoroj siaj lastaj. |
| 4 Siblas tra la arbopintoj |
| de l’ fagaro, la trankvila, |
| de l’ kolombo, la sovaĝa, |
| kurta, klaka bat’ flugila. |
| 5 Pego hakas, fore sonas |
| de l’ monedoj la kriĉado; |
| kaj jen, kvazaŭ monto spirus, |
| longa, peza suspirado. |
| 6 Zumas nur abeloj cirkaŭ |
| genciano kaj serpilo, |
| krias akcipitro ie, |
| ree muto kaj trankvilo. - |
| 7 Gardu vin, Elmar’! - Li iris |
| malrapide tra l’ ravinoj, |
| kie for de l’ homoj kunen |
| venas cervoj kaj cervinoj. |
| 8 Ĉu li volis sekvi beston, |
| pro plezuro ĝin mortigi? |
| Ho, li volis en sanktejo |
| preĝi kaj sin senpekigi. - |
| 9 Venis li al senarbejo |
| verda jen en la arbaro, |
| kaj sur tiu staris meze |
| ega kverko de Donaro. 1) |
| 10 Larĝe kiel templa halo |
| volbis sin branĉaro ĝia, |
| sanktigita, ne lezita |
| de hakil’ au klingo ia. |
| 11 Lau saga’ kaj patra kredo |
| estis ĝi propraj’ de dio, |
| susuranta kaj en trunko |
| kaj en branĉo kaj folio. |
| 12 Tien iris nun Elmaro, |
| senarmile, manligite; |
| propravole mallibera |
| supren li sin turnis rite. |
| 13 Staris kun klinita kapo |
| li en la sanktejo dia, |
| diris li: „Tro longe venis |
| mi ne plu al servo via. |
| 14 Ho, mi aŭdas, ke kolero |
| via tremas tra l’ folioj! |
| Se malamas min teruloj, |
| min favoru, bonaj dioj! |
| 15 Se en la arbaron iris, |
| knab’, de birda kant’ logita, |
| lin insultas, sed ne longe, |
| la patrino afliktita. |
| 16 Vi koleru, sed ne troe, |
| venas mi kun vunda koro; |
| ĉar purigas pentemulon |
| ja la fluo de la ploro. |
| 17 Ho, vi Eternulo, kiun |
| serĉas mi el tuta koro, |
| kiu vi la sunon regas |
| kaj homsortojn kun favoro; |
| 18 kiu vi al mi proksime |
| flustras ion arbopinte, |
| kies sencon tamen mi ja |
| ne komprenas, gin aŭdinte; |
| 19 ĉu Votano, ĉu Donaro |
| estas via nom’, ho Dio? |
| Estas vi neekkonita, |
| unusola, same ĉio! |
| 20 Tie ĉi sur konsekrita |
| grundo mi al vi oferas |
| ĉion, kion mi sopiras, |
| ĉion, kion mi esperas! |
| 21 Mi rezignas pri feliĉo, |
| dezirante vian gracon; |
| mi fordonas la sopiron, |
| donu vi al mi nur pacon! |
| 22 Volas mi abnegacii!“ - |
| Jen rompiĝas la silento! |
| Jen kraket’ kaj kordosiblo |
| kiel siblo de serpento! |
| 23 Sanceliĝis jen Elmaro, |
| sag’ en lia brust’ fiksiĝis, |
| tiun elŝirinte salte |
| en densejon li eniĝis. |
| 24 Fuĝo kaj rapida sekvo! |
| Kaptis lin Elmar’: „Murdisto!“ |
| - kriis li - „Vi maliculo! |
| Vi, de l’ rego mesaĝisto? |
| 25 Kiam mi al malfermita |
| vokis vin batal-defio, |
| vi fanfaronul’ retiris |
| vin post via komisio! |
| 26 Sed feliĉe! Malhonorus |
| mian glavon sango via! |
| De servisto strangolite |
| mortu ja kanajlo tia! |
| 27 Vi ne tremu! Mi ne tuŝos |
| vin, samkiel oni restas |
| for de iu, kiu de la |
| pesto infektita estas. |
| 28 Ĉu ne aĉeteblis iu? |
| Ĉu ne trovis vi friponon, |
| ke al vi vi propramane |
| malhonoris la blazonon? |
| 28 Mute lin rigardis tiu, |
| furioze kaj timide; |
| glitis suben lia arko, |
| staris ili vid-al-vide. |
| 30 Balbutante vokis Gero: |
| „Antau tribunalon venos |
| vi! Mi tie vin akuzos!“ |
| Jen Elmar’: „Mi gin eltenos!“ - |
| 31 „Se vi min ofendos, tiam 2) |
| neniigos proskripcio |
| reĝa vin, ĉar ni potencas!“ |
| Jen Elmaro: „Juĝos dio! |
| 32 Kuru for!“ - La Frank’ forfuĝis |
| kun malben’ tra l’ arbustaro; |
| de l’ sovaĝa kato krio |
| raŭke sonis el fagaro. |
| Translation of the German poem "Dreizehnlinden, Kapitel 9, Auf Waldes Pfaden" by Friedrich Wilhelm Weber (Frederiko Vilhelmo Vebero, *1813-12-25 - †1894-04.05) into Esperanto by Manfred Retzlaff (*1938-11-04). |
| 1) Tio estas kverko konsekrita al la dio Donaro. |
| 2) \\„Se vi lezos min, vin reĝa\\neniigos proskripcio;\\la potenco estas nia!“\\Jen Elmaro: „Juĝos dio!“ |