| zum Ausdrucken exportieren: Hochformat (PDF) Querformat (PDF) | [alle Exportformate zeigen] |
| Verfasser [Vorname] | Titel | Sprache | Erscheinung | Kennung | letzte Änderung | Ansicht |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Ludwig Lazarus Zamenhof | La vojevodo | Esperanto | Arg-2067-1021 | 2014-05-23 10:40 Manfred | nur diese entfernen | |
| Adam Mickiewicz | * Czaty | Polnisch | Arg-2066-1021 | 2014-05-23 10:35 Manfred | nur diese entfernen |
Adam Mickiewicz, | Adam Mickiewicz, | |
| übersetzt von Ludwig Lazarus Zamenhof | ||
| Z ogrodowej altany wojewoda zdyszany | En vespero somera vojevodo kolera | |
| Bieży w zamek z wściekłością i trwogą. | Al la hejma kastelo rapidas; | |
| Odchyliwszy zasłony, spojrzał z łoże swej żony | Al la lito edzina kun teruro senfina | |
| Pojrzał, zadrżał, nie znalazł nikogo | Li alvenas, – neniun li vidas. | |
| Wzrok opuścił ku ziemi i rękami drżącemi | En doloro brulanta kaj per mano tremanta | |
| Siwe wąsy pokręca i duma | Sian grizan lipharon li prenis, | |
| Wzrok od łoża odwrócił, w tył wyloty zarzucił | De la lito foriris, la manikojn retiris | |
| I zawołał kozaka Nauma. | Kaj ektondris – kozako alvenis. | |
| «Hej, kozaku, ty chamie, czemu w sadzie przy bramie | « Kial, best' abomena, mia pordo ĝardena | |
| Nie ma nocą ni psa ni pachołka? | Restas nokte sen hundo, sen gardo? | |
| Weź mi torbę borsuczą i janczarkę hajduczą, | Prenu tuj mian sakon kaj pafilon kozakan | |
| I mą strzelbę gwintówkę zdejm z kołka». | Kaj silente min sekvu, bastardo! » | |
| Wzięli bronie, wypadli, do ogrodu się wkradli, | Kun pafil' en la mano al ĝardena altano | |
| Kędy szpaler altanę obrasta. | Ili ambaŭ sen bru' alŝteliĝas. | |
| Na darniowym siedzeniu coś bieleje się w cieniu: | Sur la benka herbaĵo ia lumas blankaĵo : | |
| To siedziała w bieliźnie niewiasta. | En tolaĵo virino vidiĝas. | |
| Jedną ręką swe oczy kryła w puklach warkoczy | Unu manon levinte, la okulojn kovrinte, | |
| I pierś kryła pod rąbek bielizny; | Per la dua forpuŝi ŝi penis | |
| Drugą ręką od łona odpychała ramiona | Unu viron petantan, surgenue starantan, | |
| Klęczącego u kolan mężczyzny. | Kiu nun en la brakoj ŝin tenis. | |
| Ten, ściskając kolana, mówił do niej: «Kochana! | Kaj en flama fervoro li parolis : « Ho, koro, | |
| Więc już wszystko, jam wszystko utracił! | Ĉu jam ĉio por ĉiam perdita? | |
| Nawet twoje westchnienia, nawet ręki ściśnienia | Eĉ la premoj de l' mano per la mon' de l' tirano | |
| Wojewoda już z góry zapłacił. | Ĉiuj estas jam foraĉetitaj? | |
| «Ja, choć z takim zapałem, tyle lat cię kochałem, | Mi vin tiel amadis, por vi tiel bruladis, – | |
| Będę kochał i jęczał daleki; | Malproksime nun plori mi devas; | |
| On nie kochał, nie jęczał, tylko trzosem zabrzęczał, | Li ne amis, ne ploris, nur per mon' eksonoris, – | |
| Tyś mu wszystko przedała na wieki, | Kaj li ĉion por ĉiam ricevas. | |
| «Co wieczora on będzie, tonąc w puchy łabędzie, | Sur la brusto anĝela lia kapo malbela | |
| Stary łeb na twym łonie kołysał, | En dorloto de nun ripozados, | |
| I z twych ustek różanych i z twych liców rumianych | De la roza buŝeto, de la ruĝa vangeto, | |
| Mnie wzbronione słodycze wysysał. | Li ĉielan feliĉon suĉados. | |
| «Ja na wiernym koniku, przy księżyca promyku, | Sur ĉevalo fidela, en vetero kruela, | |
| Biegę tutaj przez chłody i słoty, | Mi rapidas al mia anĝelo – | |
| Bym cię witał westchnienie, i pożegnał życzeniem | Por sopire foriri kaj al vi nur deziri | |
| Dobrej nocy i długiej pieszczoty!» | Bonan nokton en lia kastelo . . . » | |
| Ona jeszcze nie słucha, on jej szepce do ucha | Ŝi silentas senmove; li komencas denove | |
| Nowe skargi czy nowe zaklęcia: | Sian plendon kun petoj kaj ploro, | |
| Aż wzruszona, zamdlona, opuściła ramiona | Ĝis, la brakojn lasinte, la konscion perdinte, | |
| I schyliła się w jego objęcia. | Ŝi defalis al li al la koro. | |
| Wojewoda z kozakiem przyklekneli za krzakiem | En l'arbaĵo silente, aŭskultante atente, | |
| I dobyli zza pasa naboje, | Staras ambaŭ gardantoj kovritaj, | |
| I odcieli zebami i przybili steflami | Ili staras genue, en la manoj senbrue | |
| Prochu garrsc i grankulek we dwoje. | La pafiloj ektremis ŝargitaj. | |
| «Panie - kozak powiada - jakiś bies mię napada, | « Estro »! diris kozako, « ia stranga atako | |
| Ja nie mogę zastrzelić tej dziewki; | Al mi ligas subite la manon; | |
| Gdym półkurcze odwodził, zimny dreszcz mię przechodził | Brulan sentis mi larmon kaj skuantan malvarmon, | |
| I stoczyła się łza do panewki». | Kiam tuŝi mi volis la ĉanon. » | |
| «Ciszej, plemię hajducze, ja cię płakać nauczę! | – « Pesto! mi vin jam skuos, mi vin plori instruos! | |
| Masz tu z prochem leszczyńskim sakiewkę: | Jen saketo kun pulvo : sen vorto | |
| Podsyp zapał, a żywo sczyść paznokciem krzesiwo, | Vi preparos, vi pafos, kaj se ŝin vi ne trafos. | |
| Potem palnij w twój łeb lub w tę dziewkę. | Mi edzigos vin mem kun la morto. | |
| «Wyżej... w prawo... pomału, czekaj mego wystrzału, | « Supren, dekstren, senskue! Mi ekpafos, – l'unue | |
| Pierwej musi w łeb dostać pan młody«. | De l' amanto diskrevu la koro. » | |
| Kozak odwiódł, wycelił, nie czekając wystrzelił | La servanto ektiris, kaj la kuglo eniris | |
| I ugodził w sam łeb - wojewody. | En la frunton de . . . lia sinjoro. | |
| Verfasser dieses polnischen Gedichtes ist Adam Mickiewicz (Adamo Mickjeviĉo, *1789 - †1855). Tiu ĉi poemo troviĝas en http://www.oss.wroc.pl/mickiewicz/mj/autor001/text0089.htm. | Übersetzung des polnischen Gedichtes "Czaty" von Adam Mickiewicz (Adamo Mickjeviĉo, *1789 - †1855) ins Esperanto durch Ludwig Lazarus Zamenhof (Ludoviko Lazaro Zamenhofo, *1859-12-15 - †1917-04-14). Tiu ĉi Zamenhofa poem-traduko troviĝas en http://edu.i-lo.tarnow.pl/esp/lern/librejo/0012/0008.php. |