zum Ausdrucken exportieren: Hochformat (PDF) Querformat (PDF) | [alle Exportformate zeigen] |
Verfasser [Vorname] | Titel | Sprache | Erscheinung | Kennung | letzte Änderung | Ansicht |
---|---|---|---|---|---|---|
Adam Mickiewicz | * Przypomnienie | Polnisch | Arg-499-247 | 2010-08-15 19:37 mgr | nur diese entfernen | |
Manfredo Ratislavo | Memorigo | Esperanto | 1983 | Arg-500-247 | MR-061-3b | 2004-06-20 18:48 Manfred | nur diese hinzufügen |
Adam Mickiewicz, |
Lauro, czyliż te piękne wieków naszych lata |
jeszcze się kiedy twojej malują pamięci, |
kiedyśmy sami tylko i sobą zajęci, |
dbać nie chcieli o resztę obcego nam świata. |
Chłodnik, co się zielonym jaśminem wyplata, |
strumień, co z miłym szmerem po łące się kręci; |
tam nas często, wzajemne tłumaczących chęci, |
późnej nocy miłosna osłoniła szata. |
A księżyc, spod bladego wyjrzawszy obłoku, |
śnieżne piersi i złote rozświecał pierścienie, |
boskiego wdziękom twoim przydając uroku. |
Wtenczas serca porywa słodkie zachwycenie, |
usta się spotykają, oko ginie w oku, |
łza ze łzą, i z westchnieniem miesza się westchnienie. |
Verfasser dieses polnischen Gedichtes ist Adam Mickiewicz (Adamo Mickjeviĉo, *1789 - †1855). Korektita versio de l' 31.03.2005. (Ŝanĝitaj estas la vortoj "pamięcy" al "pamięci", "zajęcy" al "zajęci", "dbaç" al "dbać", "samy" al "aami" kaj "wyrzawszy" al "wyjrzawszy".) |