poezio.net - Gedicht

Verfasser [Vorname]	Titel	Sprache	Erscheinung	Kennung	letzte Änderung	Ansicht
Heinrich Heine	* Die Lorelei	Deutsch	1823	Arg-2-2	2014-04-23 18:09 Manfred	nur diese entfernen
Hans-Georg Kaiser	Lorelay	Esperanto		Arg-564-2	2005-02-03 19:18 Manfred	nur diese entfernen
Ludwig Lazarus Zamenhof	Lorelej	Esperanto		Arg-565-2	2009-10-30 16:15 mgr	nur diese entfernen
Leopold Elb	Lorelej'	Esperanto		Arg-71-2	2005-02-03 19:06 Manfred	nur diese hinzufügen
Joachim Gießner	Lorelejo	Esperanto		Arg-1115-2	2010-09-15 12:51 Manfred	nur diese entfernen
N. N. 01	Lurleia	Latein		Arg-179-2	2010-02-11 14:00 Manfred	nur diese entfernen
Paul Gottfried Christaller	[Ne scias mi, kio okazis]	Esperanto		Arg-1116-2	2010-09-13 10:03 Manfred	nur diese hinzufügen
Mark Twain	The Lorelei	Englisch		Arg-11-2	2003-10-13 04:42 mgr	nur diese hinzufügen
L. W. Garnham	The Lorelei	Englisch		Arg-14-2	2003-10-11 23:04 mgr	nur diese hinzufügen

Heinrich Heine, Lorelejo	Heinrich Heine, Lorelay	Heinrich Heine, Lurleia	Heinrich Heine, Die Lorelei	Heinrich Heine, Lorelej

übersetzt von Joachim Gießner	übersetzt von Hans-Georg Kaiser	übersetzt von N. N. 01		übersetzt von Ludwig Lazarus Zamenhof

Malgajon mi sentas en koro,	Min kaptas malgaj' en la koro,	Ignoro, quid id sibi velit,	Ich weiß nicht, was soll es bedeuten,	Ne scias mi, kial subita
sed kial tia tim'?	pro kio tia trist'?	Tristissimus cur sim,	daß ich so traurig bin;	malgaj' en la koro naskiĝis;
Legendo el pratempa foro	Fabel' el antikva foro	Antiqui aevi fabellam	ein Märchen aus alten Zeiten,	el tempo jam enterigita
Vagadas tra mia anim'.	ne lasas de mi kun persist'.	Cur saepe volverim.	das kommt mir nicht aus dem Sinn.	legendo al mi reviviĝis.

Jam fluas la Rejn' en malhelo,	Aere fridetas, trankvilas,	Vesperascit et frigescit,	Die Luft ist kühl und es dunkelt,	Jam malvarmetiĝas l' aero,
kaj malvarmetas l' aer'.	malhelas jam la Rejn'.	Et Rhenus leniter it,	und ruhig fließt der Rhein;	la Rejno mallaŭte babilas,
Sed brilas la mont' en orbelo	La monto surpinte brilas	Cacumen montis lucescit,	der Gipfel des Berges funkelt	per oro de l'sun' en vespero
pro suna lum' de l' vesper'.	vespere en rava scen'.	Dum Phoebus occidit.	im Abendsonnenschein.	la supro de l' monto rebrilas.

Jen supre kabino provokas	Tre ĉarma feino sidas,	Sedet in summo montis	Die schönste Jungfrau sitzet	Plej belan knabinon mi vidas:
per ora juvelar',	jen supre por ador';	Virgo pulcherrima,	dort oben wunderbar,	en ora ornamo brilante,
kaj ŝia beleco allogas	la ora ornamo ridas;	Auro nitet gemma frontis,	ihr goldnes Geschmeide blitzet,	sur supro de l' monto ŝi sidas,
kaj ŝia ora harar'.	ŝi kombas harojn el or'.	Se pectit auricoma.	sie kämmt ihr goldenes Haar.	la harojn mistere kombante.

Ŝi kombas ĝin, kantas sorĉige,	Ŝi kombas per ora kombilo	Aureolo pectine pectit,	Sie kämmt es mit goldenem Kamme,	La oran kombilon ŝi movas
sirene kantas ŝi	kaj kantas kun pasi';	Carmen canens procul,	und singt ein Lied dabei;	kaj kantas tra l' pura aero,
per neimagebla, mirige	mirigas min la elbrilo	Mirandum id habet modum	das hat eine wundersame,	kaj forto mirinda sin trovas
potenca melodi'.	kaj forto de l' melodi'.	Nec non virilem simul.	gewaltige Melodei.	en tiu ĉi kant' de l'vespero.

Ŝipiston en eta boato	Ŝipisto ŝipeton gvidas,	In cymba navitam mille	Den Schiffer im kleinen Schiffe	Ŝipet' iras sur la rivero,
Turmentas koremoci'.	lin kaptas ve' de ekzalt'.	Angores feri tenent,	ergreift es mit wildem Weh;	ŝipisto ektremis de l' kanto,
Ne ĝenas lin rifo-kaskado,	Li ja la rifojn ne vidas',	Non videt scopulos ille,	er schaut nicht die Felsenriffe,	kaj blinda por ĉiu danĝero
rigardas nur supren al ŝi!	li vidas nur supren sen halt'.	Ocli non si sursum vident.	er schaut nur hinauf in die Höh.	rigardas li al la kantanto.

Ĝis tiras kun si al Rejn-fundo	Mi kredas, ke ondoj tiras	Opinor undas devorare	Ich glaube, die Wellen verschlingen	Ha, baldaŭ ŝipisto la bela
la ondoj lin kun boat'.	la ŝipon funden de l' Rejn';	Nautam cum navicula,	am Ende Schiffer und Kahn;	perdiĝis sub l' akvoturnado;
Nun kuŝas li en la profundo	kaj tio de l' kant' eliras	Effecit solo canendo	und das hat mit ihrem Singen	ĝin Lorelej' faris kruela,
pro Loreleja kantad'.	de Lorelaj-siren'.	Lurleia id dea.	die Lorelei getan.	per sia mirinda kantado.

Übersetzung des deutschen Gedichtes "Die Lorelei" von Heinrich Heine (1797-12-13 - †1856-02-17) ins Esperanto durch Joachim Gießner (1913-12-23 - †2003-11-25). Tiu ĉi poem-traduko aperis en la kant-kolekto "Mia kantaro I", eldonita de Josef Schiffer (Wilstorfstr. 58, D-78050 Villingen-Schwenningen, Germanio, tel. 0049(0)7721-58991; faks. 0049(0)7721-508891, ret-adreso: Josef.Schiffer@t-online.de ), n-ro 30. Krome ĝi aperis en la informilo "Fervoja Esperantisto" de Germana Ferjojista Esperanto-Asocio, n-ro 3/2010, sur paĝo3.	Übersetzung des deutschen Gedichtes "Die Lorelei" von Heinrich Heine (1797-12-13 - †1856-02-17) ins Esperanto durch Hans-Georg Kaiser (Cezar, 1954-05-21).	Übersetzung des deutschen Gedichtes "Die Lorelei" von Heinrich Heine (*1797-12-13 - †1856-02-17) ins Lateinische durch N. N. 01.	Verfasser dieses deutschen Gedichtes ist Heinrich Heine (*1797-12-13 - †1856-02-17), veröffentlicht 1823. Aus dem Werk "Buch der Lieder", Kapitel "Die Heimkehr", Abschnitt II. Siehe auch ein http://gutenberg.spiegel.de unter: http://gutenberg.spiegel.de/?id=5&x d=1131&kapitel=12&cHash=eb14eca2272#gb_found. Vidu ankaŭ: http://www.gedichte.vu/?die_lorelei.html. La melodion verkis la komponisto Friedrich Silcher. Vidu la retejon http://www.lieder-archiv.de/die_lorelei-notenblatt_300493.html.	Übersetzung des deutschen Gedichtes "Die Lorelei" von Heinrich Heine (1797-12-13 - †1856-02-17) ins Esperanto durch Ludwig Lazarus Zamenhof (Ludoviko Lazaro Zamenhofo, 1859-12-15 - †1917-04-14). Tiun ĉi tradukversion mi prenis el retejo http://www.esperanto.mv.ru/Kolekto/Lorelej.html.

Heinrich Heine,Lorelejo

Heinrich Heine,Lorelay

Heinrich Heine,Lurleia

Heinrich Heine,Die Lorelei

Heinrich Heine,Lorelej

Heinrich Heine,
Lorelejo

Heinrich Heine,
Lorelay

Heinrich Heine,
Lurleia

Heinrich Heine,
Die Lorelei

Heinrich Heine,
Lorelej