| zum Ausdrucken exportieren: Hochformat (PDF) Querformat (PDF) | [alle Exportformate zeigen] |
| Verfasser [Vorname] | Titel | Sprache | Erscheinung | Kennung | letzte Änderung | Ansicht |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Franz Theodor Ludorff | * De Biäkemer Raothues-Pütt | Niederdeutsch | 1834 | Arg-919-476 | 2008-08-04 23:25 Manfred | nur diese entfernen |
| Manfred Retzlaff | Der Beckumer Rathaus-Brunnen | Deutsch | 2008-08-17 | Arg-922-476 | 2008-08-17 16:25 Manfred | nur diese hinzufügen |
| Karl-Heinz Hellmann | Der Beckumer Rathaus-Brunnen | Deutsch | Arg-921-476 | 2008-08-04 23:37 Manfred | nur diese hinzufügen | |
| Manfred Retzlaff | La puto de Bekumo | Esperanto | 2002-05-05 | Arg-920-476 | MR-334-3 | 2008-08-03 23:59 Manfred | nur diese entfernen |
Franz Theodor Ludorff, | Franz Theodor Ludorff, | |
| übersetzt von Manfred Retzlaff | ||
| Ji Narrn, ji seit dat Beld dao an, | Rigardas tiun bildon, vi | |
| un kriegt et nig by’n eene; | stultuloj, sen kompreno; | |
| Wat dao de Strank bedüden kann | miregis vi pro tiu ĉi | |
| met so viel Arms un Beene. | brakar-gambara ĉeno. | |
| So lustert: T’is ne Narrerie | Ĉi tio estas stultaĵar’ | |
| von Biäkem un de Büörgerie. | pri la Bekuma urbanar’. | |
| De Pütt to Biäkem was äs vull | La puto de Bekumo da | |
| van Äöserie un Muedde. | kot' estis iam plena. | |
| Man mog pütten, wat man pütten wull, | Ĉerpadis oni vane, la | |
| et quam der niks to guedde. | laboro estis pena. | |
| De Möers de wüörden endlicks wahn | La inoj ekscitante sin | |
| un schnauden den Büörmester an: | l’ urbestron skoldis je la fin': | |
| "Is dat us auk ne Obrigkeit! | “Sentaŭga estro estas vi! | |
| Wat hölpt us all dat Stuoken? | Ne helpas la kirlado | |
| Wenn usse vulle Pütt nich geiht, | ĉe tiu puto-malfunkci'! | |
| wu könn wi Kaffee kuoken? | Ne eblas kuirado. | |
| De Muedde un den Gausendreck, | Ĉi tiun akvon kun la kot' | |
| den supt Ji sölfst, Ji aolle Geck!“ | vi drinku mem, vi idiot'!” | |
| De Büörmester trock de Aohrn bi Kopp | Kaj konsternite tiu ĉi | |
| un reip den Raot bineene; | la urb-konsilantaron | |
| se saiten un studeerden dropp | kunvokis al urb-konsili' | |
| van acht Uhr bes no eene. | por studi la temaron. | |
| “Wu schafft wi men de Driet herut? | Diskutis ili kun fervor' | |
| Et geiht sien Liäwedag nich guet!" | de l' oka ĝis la dua hor'. | |
| Raot Schleif, de sprack: "Mi dücht, et gönk | "Ja eblus", jen konsilian', | |
| wenn wi'n Tropp Mannslüe naimen, | "kun viroj pendigantaj | |
| un een sick dann an'n annern hönk, | sin reciproke per la man' | |
| bes se nao unnen quaimen." | ĝisfunde atingantaj." | |
| Dao schreiden alle in den Saal: | "Bonega estas la ide'!" | |
| "Wahrhaftig, 't geiht, de Dunner hal!" | ekkriis ĉiuj, ĝojis tre. | |
| Un äs se säggten, moken't gliek | Urbestro kaj konsilantar' | |
| Büörmester un de Räöde. | ĝin faris nun tuj poste, | |
| Biäkemer Büörger stellden sick | kaj viroj el la urbanar' | |
| vüör Geld un guedde Wäöde. | kunhelpis eĉ senkoste. | |
| Hans Vuegelnest quam buowen an, | Plej supre pendis Jan' Birdul', | |
| he was uoppenbaor de stärkste Mann. | ĉar estis li la plejfortul'. | |
| Un äs der nu de ganze Strank | Kaj kiam nun la tuta ĉen' | |
| honk in de Pütt herunner, | malsupren pendis tie, | |
| dao wuorden Hans de Aams to lank, | dolorojn Jano' sentis en | |
| et was auk gar kien Wunner. | la brakoj, vokis krie: | |
| "Segg, Mieke, gaoh nao'n Hüöker hen | "Ho, kara Manjo, kuru vi! | |
| un hal mi gau 'n blaoen Twän!" | Bezonas nepre brandon mi!" | |
| Dat Wief, dat leip in vullen Trott, | "Vin tenu firme!" vokis li, | |
| Hans konn koum Aom mehr kriegen, | dum estis ŝi survoje, | |
| "He Jungens, haol ju fast! Ick mott | al la aliaj, "devas mi | |
| mi äs in de Hänne spiggen!" | enmanen sputi foje." | |
| He dai't – un ehr he 'n Baum wier pock, | Li faris ĝin, ne tenis plu, | |
| dao läggen se alle in't deipe Lock. | kaj ĉiuj kuŝis en la tru'. | |
| Übersetzung des niederdeutschen Gedichtes "De Biäkemer Raothues-Pütt" von Franz Theodor Ludorff (*1801) ins Esperanto durch Manfred Retzlaff (*1938-11-04) in 2002-05-05. Tradukita en la Internacian Lingvon de Manfredo Ratislavo (Manfred Retzlaff) en Novembro/Decembro 2000, laŭ la origina vestfalia-platgermana teksto, kiun en la jaro 1834 verkis la Monastera justic.-komisaro FRANZ THEODOR LUDORFF (* 1801) por mistifiki la Bekumanojn. La Monasteraj popol-kantistoj FLÖR (BERNHARD FRIEDRICH WALLBAUM, † 1840) kaj KÖSTERS (el la urbo Münster/Westfalen) diskonigis ĝin en 1838/39 sur la Monastera jar-foiro ‘Send’ per kantfolio. Oni kantis la mokkanton laŭ melodio de HANS DRENKEPOHL kaj OSSENBIECK. (Tiuj verŝajne estas la kaŝnomoj de la kantistoj Flör kaj Kösters, kiuj disvastigis la tekston de la kanto sur propraj flugfolioj.) Laŭ unua strofo rilatas al bildigo, kiu aperis en la Bekuma karnavala flugfolio "Der Faschingsbote von Freudenthal an der Aa" (= "La karnavala mesaĝisto"), aperinta en al jaro 1834. En postaj publikigoj tiu unua strofo estas forlasita. | ||
| Verfasser dieses niederdeutschen Gedichtes ist Franz Theodor Ludorff (*1801), veröffentlicht 1834. Verfasst in westfälischer Mundart im Jahre 1834 von dem Münsteraner Justizkommissar FRANZ THEODOR LUDORFF (*1801). Eine Kopie des Original-Liedblattes der Münsteraner Volkssänger FLÖR und KÖSTERS ist im Stadtmuseum der Stadt Beckum (Markt 1, D-59269 Beckum) ausgehängt. Die erste Strophe, die in späteren Abdrucken weggelassen wurde, nimmt Bezug auf eine bildliche Darstellung in dem Flugblatt "Der Faschingsbote von Freudenthal en der Aa", erschienen in Beckum im Jahre 1834. |