poezio.net - Gedicht

Verfasser [Vorname]	Titel	Sprache	Erscheinung	Kennung	letzte Änderung	Ansicht
Heinrich Heine	* Die Lorelei	Deutsch	1823	Arg-2-2	2014-04-23 18:09 Manfred	nur diese entfernen
Hans-Georg Kaiser	Lorelay	Esperanto		Arg-564-2	2005-02-03 19:18 Manfred	nur diese entfernen
Ludwig Lazarus Zamenhof	Lorelej	Esperanto		Arg-565-2	2009-10-30 16:15 mgr	nur diese entfernen
Leopold Elb	Lorelej'	Esperanto		Arg-71-2	2005-02-03 19:06 Manfred	nur diese entfernen
Joachim Gießner	Lorelejo	Esperanto		Arg-1115-2	2010-09-15 12:51 Manfred	nur diese hinzufügen
N. N. 01	Lurleia	Latein		Arg-179-2	2010-02-11 14:00 Manfred	nur diese entfernen
Paul Gottfried Christaller	[Ne scias mi, kio okazis]	Esperanto		Arg-1116-2	2010-09-13 10:03 Manfred	nur diese hinzufügen
Mark Twain	The Lorelei	Englisch		Arg-11-2	2003-10-13 04:42 mgr	nur diese hinzufügen
L. W. Garnham	The Lorelei	Englisch		Arg-14-2	2003-10-11 23:04 mgr	nur diese hinzufügen

Heinrich Heine, Lorelay	Heinrich Heine, Lurleia	Heinrich Heine, Lorelej'	Heinrich Heine, Die Lorelei	Heinrich Heine, Lorelej

übersetzt von Hans-Georg Kaiser	übersetzt von N. N. 01	übersetzt von Leopold Elb		übersetzt von Ludwig Lazarus Zamenhof

		Tiu traduko estas poste iom modifita de aliuloj, ne estas la origina traduk-versio de Leopold Elb.

Min kaptas malgaj' en la koro,	Ignoro, quid id sibi velit,	Ne scias mi, kial mi estas	Ich weiß nicht, was soll es bedeuten,	Ne scias mi, kial subita
pro kio tia trist'?	Tristissimus cur sim,	Malgaja en la kor’.	daß ich so traurig bin;	malgaj' en la koro naskiĝis;
Fabel' el antikva foro	Antiqui aevi fabellam	Antikva fabelo restas	ein Märchen aus alten Zeiten,	el tempo jam enterigita
ne lasas de mi kun persist'.	Cur saepe volverim.	Por ĉiam en mia memor’.	das kommt mir nicht aus dem Sinn.	legendo al mi reviviĝis.

Aere fridetas, trankvilas,	Vesperascit et frigescit,	Vespero jam ekmalheliĝas,	Die Luft ist kühl und es dunkelt,	Jam malvarmetiĝas l' aero,
malhelas jam la Rejn'.	Et Rhenus leniter it,	Fluadas la Rejn’ en trankvil’,	und ruhig fließt der Rhein;	la Rejno mallaŭte babilas,
La monto surpinte brilas	Cacumen montis lucescit,	La supro de l’ monto lumiĝas	der Gipfel des Berges funkelt	per oro de l'sun' en vespero
vespere en rava scen'.	Dum Phoebus occidit.	En vespersuna bril’.	im Abendsonnenschein.	la supro de l' monto rebrilas.

Tre ĉarma feino sidas,	Sedet in summo montis	Belega knabino jen tronas	Die schönste Jungfrau sitzet	Plej belan knabinon mi vidas:
jen supre por ador';	Virgo pulcherrima,	Kun ora juvelar’,	dort oben wunderbar,	en ora ornamo brilante,
la ora ornamo ridas;	Auro nitet gemma frontis,	La belan vizaĝon kronas	ihr goldnes Geschmeide blitzet,	sur supro de l' monto ŝi sidas,
ŝi kombas harojn el or'.	Se pectit auricoma.	Mirinde la ora harar’.	sie kämmt ihr goldenes Haar.	la harojn mistere kombante.

Ŝi kombas per ora kombilo	Aureolo pectine pectit,	Ŝi uzas kombilon el oro	Sie kämmt es mit goldenem Kamme,	La oran kombilon ŝi movas
kaj kantas kun pasi';	Carmen canens procul,	Kaj dume kantas ŝi.	und singt ein Lied dabei;	kaj kantas tra l' pura aero,
mirigas min la elbrilo	Mirandum id habet modum	Mirige tuŝas al koro	das hat eine wundersame,	kaj forto mirinda sin trovas
kaj forto de l' melodi'.	Nec non virilem simul.	Sorĉiga la melodi’.	gewaltige Melodei.	en tiu ĉi kant' de l'vespero.

Ŝipisto ŝipeton gvidas,	In cymba navitam mille	Kaj sopiregon eksentas	Den Schiffer im kleinen Schiffe	Ŝipet' iras sur la rivero,
lin kaptas ve' de ekzalt'.	Angores feri tenent,	Ŝipisto dum sia vetur’;	ergreift es mit wildem Weh;	ŝipisto ektremis de l' kanto,
Li ja la rifojn ne vidas',	Non videt scopulos ille,	Rifaron li ne priatentas,	er schaut nicht die Felsenriffe,	kaj blinda por ĉiu danĝero
li vidas nur supren sen halt'.	Ocli non si sursum vident.	Al monto rigardas li nur.	er schaut nur hinauf in die Höh.	rigardas li al la kantanto.

Mi kredas, ke ondoj tiras	Opinor undas devorare	Mi kredas, ke dronos finfine	Ich glaube, die Wellen verschlingen	Ha, baldaŭ ŝipisto la bela
la ŝipon funden de l' Rejn';	Nautam cum navicula,	Ŝipisto kun sia boat’,	am Ende Schiffer und Kahn;	perdiĝis sub l' akvoturnado;
kaj tio de l' kant' eliras	Effecit solo canendo	Kaj tion kaŭzis feine	und das hat mit ihrem Singen	ĝin Lorelej' faris kruela,
de Lorelaj-siren'.	Lurleia id dea.	La Loreleja kantad’.	die Lorelei getan.	per sia mirinda kantado.

Übersetzung des deutschen Gedichtes "Die Lorelei" von Heinrich Heine (1797-12-13 - †1856-02-17) ins Esperanto durch Hans-Georg Kaiser (Cezar, 1954-05-21).	Übersetzung des deutschen Gedichtes "Die Lorelei" von Heinrich Heine (*1797-12-13 - †1856-02-17) ins Lateinische durch N. N. 01.	Übersetzung des deutschen Gedichtes "Die Lorelei" von Heinrich Heine (*1797-12-13 - †1856-02-17) ins Esperanto durch Leopold Elb (†1912-08.04). La traduko troviĝas sur paĝo 84 de la lernolibro „Post la kurso“ de Wilhelm kaj Hans Wingen, eldonita de Ludwig Pickel en Nurembergo (Nürnberg), Germanio.	Verfasser dieses deutschen Gedichtes ist Heinrich Heine (*1797-12-13 - †1856-02-17), veröffentlicht 1823. Aus dem Werk "Buch der Lieder", Kapitel "Die Heimkehr", Abschnitt II. Siehe auch ein http://gutenberg.spiegel.de unter: http://gutenberg.spiegel.de/?id=5&x d=1131&kapitel=12&cHash=eb14eca2272#gb_found. Vidu ankaŭ: http://www.gedichte.vu/?die_lorelei.html. La melodion verkis la komponisto Friedrich Silcher. Vidu la retejon http://www.lieder-archiv.de/die_lorelei-notenblatt_300493.html.	Übersetzung des deutschen Gedichtes "Die Lorelei" von Heinrich Heine (1797-12-13 - †1856-02-17) ins Esperanto durch Ludwig Lazarus Zamenhof (Ludoviko Lazaro Zamenhofo, 1859-12-15 - †1917-04-14). Tiun ĉi tradukversion mi prenis el retejo http://www.esperanto.mv.ru/Kolekto/Lorelej.html.

Heinrich Heine,Lorelay

Heinrich Heine,Lurleia

Heinrich Heine,Lorelej'

Heinrich Heine,Die Lorelei

Heinrich Heine,Lorelej

Heinrich Heine,
Lorelay

Heinrich Heine,
Lurleia

Heinrich Heine,
Lorelej'

Heinrich Heine,
Die Lorelei

Heinrich Heine,
Lorelej