poezio.net - Gedicht

Verfasser [Vorname]	Titel	Sprache	Erscheinung	Kennung	letzte Änderung	Ansicht
Heinrich Heine	* Die Lorelei	Deutsch	1823	Arg-2-2	2014-04-23 18:09 Manfred	nur diese entfernen
Hans-Georg Kaiser	Lorelay	Esperanto		Arg-564-2	2005-02-03 19:18 Manfred	nur diese entfernen
Ludwig Lazarus Zamenhof	Lorelej	Esperanto		Arg-565-2	2009-10-30 16:15 mgr	nur diese entfernen
Leopold Elb	Lorelej'	Esperanto		Arg-71-2	2005-02-03 19:06 Manfred	nur diese entfernen
Joachim Gießner	Lorelejo	Esperanto		Arg-1115-2	2010-09-15 12:51 Manfred	nur diese hinzufügen
N. N. 01	Lurleia	Latein		Arg-179-2	2010-02-11 14:00 Manfred	nur diese entfernen
Paul Gottfried Christaller	[Ne scias mi, kio okazis]	Esperanto		Arg-1116-2	2010-09-13 10:03 Manfred	nur diese hinzufügen
Mark Twain	The Lorelei	Englisch		Arg-11-2	2003-10-13 04:42 mgr	nur diese hinzufügen
L. W. Garnham	The Lorelei	Englisch		Arg-14-2	2003-10-11 23:04 mgr	nur diese hinzufügen

Heinrich Heine, Lorelay	Heinrich Heine, Lurleia	Heinrich Heine, Lorelej'	Heinrich Heine, Lorelej	Heinrich Heine, Die Lorelei

übersetzt von Hans-Georg Kaiser	übersetzt von N. N. 01	übersetzt von Leopold Elb	übersetzt von Ludwig Lazarus Zamenhof

		Tiu traduko estas poste iom modifita de aliuloj, ne estas la origina traduk-versio de Leopold Elb.

Min kaptas malgaj' en la koro,	Ignoro, quid id sibi velit,	Ne scias mi, kial mi estas	Ne scias mi, kial subita	Ich weiß nicht, was soll es bedeuten,
pro kio tia trist'?	Tristissimus cur sim,	Malgaja en la kor’.	malgaj' en la koro naskiĝis;	daß ich so traurig bin;
Fabel' el antikva foro	Antiqui aevi fabellam	Antikva fabelo restas	el tempo jam enterigita	ein Märchen aus alten Zeiten,
ne lasas de mi kun persist'.	Cur saepe volverim.	Por ĉiam en mia memor’.	legendo al mi reviviĝis.	das kommt mir nicht aus dem Sinn.

Aere fridetas, trankvilas,	Vesperascit et frigescit,	Vespero jam ekmalheliĝas,	Jam malvarmetiĝas l' aero,	Die Luft ist kühl und es dunkelt,
malhelas jam la Rejn'.	Et Rhenus leniter it,	Fluadas la Rejn’ en trankvil’,	la Rejno mallaŭte babilas,	und ruhig fließt der Rhein;
La monto surpinte brilas	Cacumen montis lucescit,	La supro de l’ monto lumiĝas	per oro de l'sun' en vespero	der Gipfel des Berges funkelt
vespere en rava scen'.	Dum Phoebus occidit.	En vespersuna bril’.	la supro de l' monto rebrilas.	im Abendsonnenschein.

Tre ĉarma feino sidas,	Sedet in summo montis	Belega knabino jen tronas	Plej belan knabinon mi vidas:	Die schönste Jungfrau sitzet
jen supre por ador';	Virgo pulcherrima,	Kun ora juvelar’,	en ora ornamo brilante,	dort oben wunderbar,
la ora ornamo ridas;	Auro nitet gemma frontis,	La belan vizaĝon kronas	sur supro de l' monto ŝi sidas,	ihr goldnes Geschmeide blitzet,
ŝi kombas harojn el or'.	Se pectit auricoma.	Mirinde la ora harar’.	la harojn mistere kombante.	sie kämmt ihr goldenes Haar.

Ŝi kombas per ora kombilo	Aureolo pectine pectit,	Ŝi uzas kombilon el oro	La oran kombilon ŝi movas	Sie kämmt es mit goldenem Kamme,
kaj kantas kun pasi';	Carmen canens procul,	Kaj dume kantas ŝi.	kaj kantas tra l' pura aero,	und singt ein Lied dabei;
mirigas min la elbrilo	Mirandum id habet modum	Mirige tuŝas al koro	kaj forto mirinda sin trovas	das hat eine wundersame,
kaj forto de l' melodi'.	Nec non virilem simul.	Sorĉiga la melodi’.	en tiu ĉi kant' de l'vespero.	gewaltige Melodei.

Ŝipisto ŝipeton gvidas,	In cymba navitam mille	Kaj sopiregon eksentas	Ŝipet' iras sur la rivero,	Den Schiffer im kleinen Schiffe
lin kaptas ve' de ekzalt'.	Angores feri tenent,	Ŝipisto dum sia vetur’;	ŝipisto ektremis de l' kanto,	ergreift es mit wildem Weh;
Li ja la rifojn ne vidas',	Non videt scopulos ille,	Rifaron li ne priatentas,	kaj blinda por ĉiu danĝero	er schaut nicht die Felsenriffe,
li vidas nur supren sen halt'.	Ocli non si sursum vident.	Al monto rigardas li nur.	rigardas li al la kantanto.	er schaut nur hinauf in die Höh.

Mi kredas, ke ondoj tiras	Opinor undas devorare	Mi kredas, ke dronos finfine	Ha, baldaŭ ŝipisto la bela	Ich glaube, die Wellen verschlingen
la ŝipon funden de l' Rejn';	Nautam cum navicula,	Ŝipisto kun sia boat’,	perdiĝis sub l' akvoturnado;	am Ende Schiffer und Kahn;
kaj tio de l' kant' eliras	Effecit solo canendo	Kaj tion kaŭzis feine	ĝin Lorelej' faris kruela,	und das hat mit ihrem Singen
de Lorelaj-siren'.	Lurleia id dea.	La Loreleja kantad’.	per sia mirinda kantado.	die Lorelei getan.

Übersetzung des deutschen Gedichtes "Die Lorelei" von Heinrich Heine (1797-12-13 - †1856-02-17) ins Esperanto durch Hans-Georg Kaiser (Cezar, 1954-05-21).	Übersetzung des deutschen Gedichtes "Die Lorelei" von Heinrich Heine (*1797-12-13 - †1856-02-17) ins Lateinische durch N. N. 01.	Übersetzung des deutschen Gedichtes "Die Lorelei" von Heinrich Heine (*1797-12-13 - †1856-02-17) ins Esperanto durch Leopold Elb (†1912-08.04). La traduko troviĝas sur paĝo 84 de la lernolibro „Post la kurso“ de Wilhelm kaj Hans Wingen, eldonita de Ludwig Pickel en Nurembergo (Nürnberg), Germanio.	Übersetzung des deutschen Gedichtes "Die Lorelei" von Heinrich Heine (1797-12-13 - †1856-02-17) ins Esperanto durch Ludwig Lazarus Zamenhof (Ludoviko Lazaro Zamenhofo, 1859-12-15 - †1917-04-14). Tiun ĉi tradukversion mi prenis el retejo http://www.esperanto.mv.ru/Kolekto/Lorelej.html.	Verfasser dieses deutschen Gedichtes ist Heinrich Heine (*1797-12-13 - †1856-02-17), veröffentlicht 1823. Aus dem Werk "Buch der Lieder", Kapitel "Die Heimkehr", Abschnitt II. Siehe auch ein http://gutenberg.spiegel.de unter: http://gutenberg.spiegel.de/?id=5&x d=1131&kapitel=12&cHash=eb14eca2272#gb_found. Vidu ankaŭ: http://www.gedichte.vu/?die_lorelei.html. La melodion verkis la komponisto Friedrich Silcher. Vidu la retejon http://www.lieder-archiv.de/die_lorelei-notenblatt_300493.html.

Heinrich Heine,Lorelay

Heinrich Heine,Lurleia

Heinrich Heine,Lorelej'

Heinrich Heine,Lorelej

Heinrich Heine,Die Lorelei

Heinrich Heine,
Lorelay

Heinrich Heine,
Lurleia

Heinrich Heine,
Lorelej'

Heinrich Heine,
Lorelej

Heinrich Heine,
Die Lorelei