Julianna Vas--Szegedi,
Vekiĝo |
| |
| La vojoj estas |
| neĝkovritaj, la domoj, |
| krudgrizaj homoj |
| malvarmume sin vestas. |
| |
| La vintro urĝas, |
| strebas transvivi, do, ne, |
| tamen, ho, mole |
| ĝia forto disfluas. |
| |
| Vuale venas |
| laŭorde de l' naturo |
| stranga futuro, |
| palan esperon tenas. |
| |
| La sun' timeme |
| kuraĝiĝas kun nuboj, |
| lacaj fumtuboj |
| spiregas frostotreme. |
| |
| Perdita sento. |
| Kreskaĵeto klopodas, |
| finte ridetas |
| al la rigida vento. |
| |
| Suno elfore |
| vidiĝas tra nebuloj, |
| grizaj okuloj |
| time rigardas fore. |
| |
| Postlasi nome |
| paseon kaj ekspiri! |
| Emfaze iri |
| ne mute kaj pli home! |
| |
Verfasser dieses Esperanto-Gedichtes ist
Julianna Vas--Szegedi, veröffentlicht
2004-02. |
