| zum Ausdrucken exportieren: Hochformat (PDF) Querformat (PDF) | [alle Exportformate zeigen] |
| Verfasser [Vorname] | Titel | Sprache | Erscheinung | Kennung | letzte Änderung | Ansicht |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Christian Wilster | Bonden og hans Søn | Dänisch | Arg-1074-536 | 2013-02-10 19:26 Manfred | nur diese hinzufügen | |
| Christian Fürchtegott Gellert | * Der Bauer und sein Sohn | Deutsch | Arg-1068-536 | 2013-02-10 19:41 Manfred | nur diese entfernen | |
| Hans Erik Jensen | La kamparano kaj lia filo | Esperanto | 1951-06-07 | Arg-1072-536 | 2013-02-10 19:30 Manfred | nur diese entfernen |
Christian Fürchtegott Gellert, | Christian Fürchtegott Gellert, | |
| übersetzt von Hans Erik Jensen | ||
| Ein guter dummer Bauerknabe, | Johano, juna kamparan' | |
| Den Junker Hans einst mit auf Reisen nahm, | post eksterlanda por la san' | |
| Und der, trotz seinem Herrn, mit einer guten Gabe, | vojaĝo kun nobela fil' | |
| Recht dreist zu lügen, wiederkam, | al sia patra domicil' | |
| Ging, kurz nach der vollbrachten Reise, | revenis kaj en la vilaĝ' | |
| Mit seinem Vater über Land. | fieris li pro la vojaĝ'; | |
| Fritz, der im Gehn recht Zeit zum Lügen fand, | por ĉies ĝoj' rakontis li | |
| Log auf die unverschämtste Weise. | pri eksterlando pli kaj pli. | |
| Zu seinem Unglück kam ein großer Hund gerannt. | Sed kvankam parto estis ver', | |
| "Ja, Vater", rief der unverschämte Knabe, | mensog' abundis sen moder'. | |
| "Ihr mögt mirs glauben oder nicht: | Vojaĝo du kapablojn donas: | |
| So sag ich Euchs, und jedem ins Gesicht, | Mensogas ni kaj fanfaronas! | |
| Daß ich einst einen Hund bei — Haag gesehen habe, | Ne malpli lerte Hans mensogis | |
| Hart an dem Weg, wo man nach Frankreich fährt, | ol besto kuras, birdo flugis. | |
| Der — ja, ich bin nicht ehrenwert, | Monato pasis, tiam li | |
| Wenn er nicht größer war als Euer größtes Pferd." | pro certa grava komisi' | |
| "Das", sprach der Vater, "nimmt mich wunder; | de l'patro nun en kompani' | |
| Wiewohl ein jeder Ort läßt Wunderdinge sehn. | promenis al la urb' kun li. | |
| Wir, zum Exempel, gehn itzunder, | Foriris ili en maten' | |
| Und werden keine Stunde gehn: | ||
| So wirst du eine Brücke sehn | ||
| (Wir müssen selbst darüber gehn), | ||
| Die hat dir manchen schon betrogen | ||
| (Denn überhaupt solls dort nicht gar zu richtig sein); | ||
| Auf dieser Brücke liegt ein Stein, | ||
| An den stößt man, wenn man denselben Tag gelogen, | ||
| Und fällt, und bricht sogleich das Bein." | ||
| Der Bub erschrak, sobald er dies vernommen. | kaj vidis hundon dum promen'. | |
| "Ach", sprach er, "lauft doch nicht so sehr. | Feliĉe ligis ĝin kateno, | |
| Doch wieder auf den Hund zu kommen, | minacis ĝi kun mordmieno. | |
| Wie groß sagt ich, daß er gewesen wär? | "Jen monstro!" diris Frederik' | |
| Wie Euer großes Pferd? Dazu will viel gehören. | por ĝia bruo kaj mimik'. | |
| Der Hund, itzt fällt mirs ein, war erst ein halbes Jahr; | "Ho, bagatel'!" respondis Hans, | |
| Allein das wollt ich wohl beschwören, | "pasintan jaron fore trans | |
| Daß er so groß, als mancher Ochse, war." | la lim' mi grandan hundon vidis, | |
| Sie gingen noch ein gutes Stücke; | kaj vere mi pro ĝi ne ridis! | |
| Doch Fritzen schlug das Herz. Wie konnt es anders sein? | Mi ĉe Stetino ĝin renkontis; | |
| Denn niemand bricht doch gern ein Bein. | ektimis mi, sed ĝin alfrontis! | |
| Er sah nunmehr die richterische Brücke, | Stetino - eble kredas vi: | |
| Und fühlte schon den Beinbruch halb. | al Kopenhag' egalas ĝi, | |
| "Ja, Vater", fing er an, "der Hund, von dem ich redte, | Ho ne! al mi nur fidu vi - | |
| War groß, und wenn ich ihn auch was vergrößert hätte: | dekoble granda, eble pli! | |
| So war er doch viel größer als ein Kalb." | La hundo, kiun vidis mi - | |
| Die Brücke kömmt. Fritz! Fritz! wie wird dirs gehen! | al mia vorto kredu vi - | |
| Der Vater geht voran; doch Fritz hält ihn geschwind. | almenaŭ estis - ho, fatal'! - | |
| "Ach Vater!", spricht er, "seid kein Kind, | egale granda kun ĉeval'!" | |
| Und glaubt, daß ich dergleichen Hund gesehen. | De l'patro sonis la respond': | |
| Denn kurz und gut, eh wir darüber gehen, | "Mirinde - kvankam en la mond' | |
| Der Hund war nur so groß, wie alle Hunde sind." | tre strangajn aĵojn vidas ni; | |
| okulon propran fidas ni | ||
| apenaŭ - ankaŭ same pri rakont'. | ||
| Ekzemple venos baldaŭ ni al pont'. | ||
| Ni ĝin atingos post malpli ol hor' | ||
| Du mußt es nicht gleich übelnehmen, | - al ni neevitebla koridor'. | |
| Wenn hie und da ein Geck zu lügen sich erkühnt. | Sur ĝi troviĝas granda ŝton'; | |
| Lüg auch, und mehr als er, und such ihn zu beschämen: | al ni ĝi rompas kruron sen pardon', | |
| So machst du dich um ihn und um die Welt verdient. | se ni mensogis dum la tag' - | |
| jen vero - kaj neniel blag'!" | ||
| Aŭdinte tion tuj la fil' | ||
| ektimis kaj pro maltrankvil' | ||
| la sango kuris al la kap', | ||
| li ŝvitis pro angora frap'. | ||
| Li kriis: "Paĉjo, kara vi, | ||
| tro forte ne rapidu ni! | ||
| Por maljunulo la veter' | ||
| tre varma estas ja danĝer'! | ||
| La forton oni devas ŝpari | ||
| kaj pripensadi, kion fari. | ||
| Se pri la hundo pensas mi, | ||
| ne tiom granda estis ĝi, | ||
| kiom rakontis mi al vi, | ||
| sed certe estis ĝi malpli - | ||
| egalis eble kun bovin', | ||
| sed tamen hundo de kulmin'!" | ||
| Denove ili laŭ la voj' | ||
| iradis, sed sen granda ĝoj', | ||
| ĉar la junulon la rakont' | ||
| maltrankviligis, kaj la pont' | ||
| konfuzon faris pli kaj pli, | ||
| kaj pro la timo cedis li; | ||
| ni ĉiuj ja volonte savas | ||
| la krurojn, se ni sanajn havas. | ||
| Johano tial pro la krur' | ||
| elkriis: "Paĉjo, vorton nur! | ||
| Mi pensas daŭro pri la hundo, | ||
| sed pro la vero ĝis la fundo | ||
| mi diras al vi en konfid': | ||
| Egalis ĝi nur kun bovid'." | ||
| Verfasser dieses deutschen Gedichtes ist Christian Fürchtegott Gellert (Kristiano Timodio Gelerto, *1715-07.04 - †1769-12-12). Pri la verkinto vidu ankaŭ la vikipedian retejon http://eo.wikipedia.org/wiki/Christian_Fürchtegott_Gellert resp. la germanan version http://de.wikipedia.org/wiki/Christian_Fürchtegott_Gellert. | Sed baldaŭ en la horizont' | |
| videbla estis nun la pont'. | ||
| Por timo fluis al Johan' | ||
| laŭ lia haŭto ŝvitfontan'. | ||
| Nun kaptis li pro la efiko | ||
| la patron forte je l'maniko, | ||
| kaj kriis li en malespero:+ | ||
| "Ho, paĉjo, nun mi en sincero | ||
| onfesas, ke mi ŝercis nur; | ||
| kaj tio, kion por plezur' | ||
| rakontis pri la hundo mi, | ||
| ja estis nura fantazi'. | ||
| Similis ĝi ja laŭ la ver' | ||
| la hundojn sur la hejma ter'." | ||
| Transpasis ili sen danĝer' | ||
| la ponton de mensog' kaj ver'. | ||
| La fil' ne pro la fanfaron' | ||
| la kruron rompis sur la ŝton'. | ||
| Sed velkis lia fantazi', | ||
| kaj ĉe la vero restis li. | ||
| Li ne similis plu al dando | ||
| estinta en la eksterlando. | ||
| Übersetzung des deutschen Gedichtes "Der Bauer und sein Sohn" von Christian Fürchtegott Gellert (Kristiano Timodio Gelerto, *1715-07.04 - †1769-12-12) ins Esperanto durch Hans Erik Jensen (†1973-06-18) in 1951-06-07. Tiu ĉi traduko estis publikigita en la revuo "Monataj Informoj" de Silkeborg Esperantoforening (Danujo). |