Γεώργιος Δροσίνης ,
Τὰ πρωτοβρόχια |
| |
| Μὲ τὰ πρωτοβρόχια θἄρθουν τὰ μηνύματα |
| τοῦ χειμώνα: τὸ ποτάμι θὰ θολώσει, |
| θὰ τριζοβολοῦν ξερὰ τὰ πλατανόφυλλα |
| θὰ κρυώσει ἡ νύχτα καὶ θὰ μεγαλώσει. |
| |
| Θὰ δροσοσταλάζουν κόκκινα τὰ κούμαρα, |
| κυκλαμιὲς θ᾿ ἀνθοῦν στὸ χῶμα ταίρια ταίρια, |
| θὰ καπνίζουν σφαλιστὰ τὰ χωριατόσπιτα |
| καὶ θ᾿ ἀρχίσουν τὰ σπιτιάτικα νυχτέρια. |
| |
| Θὰ σωπάσει ὁ τζίτζικας κι ἑτοιμοτάξιδα |
| γι᾿ ἄλλων τόπων ἄνοιξη, μακριὰ ἀπ᾿ τὰ χιόνια |
| βράδυ βράδυ ὡς τὰ μεσούρανα θὰ χύνονται |
| μαῦροι φτερωτοὶ σταυροὶ τὰ χελιδόνια. |
| |
| Ὦ χαρά μας! τὸ χειμώνα θὰ προσμένομε, |
| δίχως πάγους καὶ χιονιὲς νὰ φοβηθοῦμε: |
| τὴ ζωή μας τὸ στερνὸ ταξίδι ἐκάναμε |
| καὶ τὴν ἄνοιξη ἄλλων τόπων δὲν ποθοῦμε. |
| |
Verfasser dieses grekaGedichtes ist
Γεώργιος Δροσίνης
(*1859-12-09 - †1951-01-03). |
