| zum Ausdrucken exportieren: Hochformat (PDF) Querformat (PDF) | [alle Exportformate zeigen] |
| Verfasser [Vorname] | Titel | Sprache | Erscheinung | Kennung | letzte Änderung | Ansicht |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Theodor Fuchs | Auf sicherer Bahn | Deutsch | Arg-1951-969 | 2014-02-13 23:48 Manfred | nur diese hinzufügen | |
| Ludwig Lazarus Zamenhof | * La vojo | Esperanto | Arg-1950-969 | 2014-03-01 10:57 Manfred | nur diese entfernen | |
| Владимир Иванович Карзин | Дорога | Russisch | Arg-1955-969 | 2014-03-01 14:08 Manfred | nur diese hinzufügen | |
| Соломон Наумович Высоковский | Дорога | Russisch | Arg-1956-969 | 2014-03-05 22:20 Manfred | nur diese entfernen |
Ludwig Lazarus Zamenhof, | Ludwig Lazarus Zamenhof, | |
| übersetzt von Соломон Наумович Высоковский | ||
| Сквозь мрак неприятья мы движемся к цели - | Tra densa mallumo briletas la celo, | |
| Народов земли единенью. | Al kiu kuraĝe ni iras. | |
| Та цель, как маяк, что спасает от мели, | Simile al stelo en nokta ĉielo | |
| От распрей ведёт к примиренью. | Al ni la direkton ĝi diras. | |
| Нас тьма не страшит, что рождает кошмары, | Kaj nin ne timigas la noktaj fantomoj, | |
| Насмешки толпы, поражений удары. | Nek batoj de l'sorto, nek mokoj de l'homoj, | |
| Наш путь нами выбран, для нас он прекрасен: | Ĉar klara kaj rekta kaj tre difinita | |
| Он - прям, он - победен, он - ясен | Ĝi estas, la voj' difinita. | |
| Дорогой, упорством пробитой. | ||
| Так малые капли, что бьют непрестанно, | ||
| Сильнее любого гранита. | ||
| Надежда, упорство - вот наше богатство | ||
| И символы знамени нашего братства. | ||
| Мы цели достигнем, идя шаг за шагом, | ||
| Под нас единяющим флагом. | ||
| Nur rekte, kuraĝe kaj ne flankiĝante | ||
| Übersetzung des Esperanto-Gedichtes "La vojo" von Ludwig Lazarus Zamenhof (Ludoviko Lazaro Zamenhofo, *1859-12-15 - †1917-04-14) ins Russische durch Соломон Наумович Высоковский . | Ni iru la vojon celitan! | |
| Eĉ guto malgranda, konstante frapante, | ||
| Traboras la monton granitan. | ||
| L'espero, l'obstino kaj la pacienco - | ||
| Jen estas la signoj, per kies potenco | ||
| Ni, paŝo posto paŝo, post longa laboro | ||
| Atingon la celon en gloro. | ||
| Ni semas kaj semas, neniam laciĝas, | ||
| Pri l'tempoj estontaj pensante. | ||
| Cent semoj perdiĝas, mil semoj perdiĝas - | ||
| Ni semas kaj semas konstante. | ||
| "Ho, ĉesu!" mokante la homoj admonas - | ||
| "Ne ĉesu, ne ĉesu!" en kor' al ni sonas - | ||
| "Obstine antaŭen! La nepoj vin benos, | ||
| Se vi pacience eltenos!" | ||
| Se longa sekeco aŭ ventoj subitaj | ||
| Velkantaj foliojn deŝiras, | ||
| Ni dankas la venton kaj, repurigitaj | ||
| Ni forton pli freŝan akiras. | ||
| Ne mortos jam via bravega anaro, | ||
| Ĝin jam ne timigas la vento, nek staro, | ||
| Obstine ĝi paŝas, provita, hardita, | ||
| Al cel' unu fojon signita! | ||
| Nur rekte, kuraĝe kaj ne flankiĝante | ||
| Ni iru la vojon celitan! | ||
| Eĉ guto malgranda, konstante frapante, | ||
| Traboras la monton granitan. | ||
| L'espero, l'obstino kaj la pacienco - | ||
| Jen estas la signoj, per kies potenco | ||
| Ni, paŝo posto paŝo, post longa laboro | ||
| Atingon la celon en gloro. | ||
| Verfasser dieses Esperanto-Gedichtes ist Ludwig Lazarus Zamenhof (Ludoviko Lazaro Zamenhofo, *1859-12-15 - †1917-04-14). |