Ὅμηρος,
Ἰλιάδος Αʹ |
| |
| Μῆνιν ἄειδε θεὰ Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος |
| οὐλομένην, ἣ μυρί᾿ Ἀχαιοῖς ἄλγε᾿ ἔθηκε, |
| πολλὰς δ᾿ ἰφθίμους ψυχὰς Ἄϊδι προΐαψεν |
| ἡρώων, αὐτοὺς δὲ ἑλώρια τεῦχε κύνεσσιν |
| οἰωνοῖσί τε πᾶσι· Διὸς δ᾿ ἐτελείετο βουλή, |
| |
| ἐξ οὗ δὴ τὰ πρῶτα διαστήτην ἐρίσαντε |
| Ἀτρεΐδης τε ἄναξ ἀνδρῶν καὶ δῖος Ἀχιλλεύς. |
| ίς τ᾿ ἄρ σφωε θεῶν ἔριδι ξυνέηκε μάχεσθαι; |
| Λητοῦς καὶ Διὸς υἱός· ὃ γὰρ βασιλῆϊ χολωθεὶς |
| νοῦσον ἀνὰ στρατὸν ὄρσε κακήν, ὀλέκοντο δὲ λαοί, |
| |
| οὕνεκα τὸν Χρύσην ἠτίμασεν ἀρητῆρα |
| Ἀτρεΐδης· ὃ γὰρ ἦλθε θοὰς ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν |
| λυσόμενός τε θύγατρα φέρων τ᾿ ἀπερείσι᾿ ἄποινα, |
| στέμματ᾿ ἔχων ἐν χερσὶν ἑκηϐόλου Ἀπόλλωνος |
| χρυσέῳ ἀνὰ σκήπτρῳ, καὶ λίσσετο πάντας Ἀχαιούς, |
| |
| Ἀτρεΐδα δὲ μάλιστα δύω, κοσμήτορε λαῶν· |
| "Ἀτρεΐδαι τε καὶ ἄλλοι ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοί, |
| ὑμῖν μὲν θεοὶ δοῖεν Ὀλύμπια δώματ᾿ ἔχοντες |
| ἐκπέρσαι Πριάμοιο πόλιν, εὖ δ᾿ οἴκαδ᾿ ἱκέσθαι· |
| παῖδα δ᾿ ἐμοὶ λύσαιτε φίλην, τὰ δ᾿ ἄποινα δέχεσθαι, |
| |
| ἁζόμενοι Διὸς υἱὸν ἑκηϐόλον Ἀπόλλωνα." |
| Ἔνθ᾿ ἄλλοι μὲν πάντες ἐπευφήμησαν Ἀχαιοὶ |
| αἰδεῖσθαί θ᾿ ἱερῆα καὶ ἀγλαὰ δέχθαι ἄποινα· |
| ἀλλ᾿ οὐκ Ἀτρεΐδῃ Ἀγαμέμνονι ἥνδανε θυμῷ, |
| ἀλλὰ κακῶς ἀφίει, κρατερὸν δ᾿ ἐπὶ μῦθον ἔτελλε· |
| |
| "Μή σε, γέρον, κοίλῃσιν ἐγὼ παρὰ νηυσὶ κιχείω |
| ἢ νῦν δηθύνοντ᾿ ἢ ὕστερον αὖτις ἰόντα, |
| μή νύ τοι οὐ χραίσμῃ σκῆπτρον καὶ στέμμα θεοῖο· |
| τὴν δ᾿ ἐγὼ οὐ λύσω· πρίν μιν καὶ γῆρας ἔπεισιν |
| ἡμετέρῳ ἐνὶ οἴκῳ ἐν Ἄργεϊ, τηλόθι πάτρης, [30 |
| |
Author of this greka poem is Ὅμηρος.
Tiu ĉi eposo estas rete legebla en
http://www.ae-lib.org.ua/texts-c/homer__iliad__gr.htm#01. |
