export for printing: portrait (PDF)
landscape (PDF)
| [show only standard export formats]
additional export formats: plain text LaTeX LaTeX landscape DVI DVI landscape Postscript Postscript landscape | [add to book] [clear book] |
author [first name] | title | language | publication | id code | last modification | view |
---|---|---|---|---|---|---|
Manfredo Ratislavo | Dektritilio, ĉapitro 7, En trankvila nokto | Esperanto | Arg-843-428 | 2007-12-27 19:04 Manfred | only this remove | |
Manfred Retzlaff | Dektritilio, ĉapitro 7, En trankvila nokto | Esperanto | Arg-844-428 | 2007-12-27 19:06 Manfred | only this add | |
Friedrich Wilhelm Weber | * Dreizehnlinden, Kapitel 7, In stiller Nacht | German | Arg-842-428 | 2007-12-27 19:01 Manfred | only this remove |
Friedrich Wilhelm Weber, | Friedrich Wilhelm Weber, | |
translated by Manfredo Ratislavo | ||
1 Auf dem Hof zu Bodinkthorpe | 1 Sur la kort’ de Bodinktorp’ la1) | |
War verrauscht die Erntefeier; | rikolt-festo malbruiĝis; | |
Um die Scheunen, um die Halle | la hal-domo kaj la staloj | |
Wob die Herbstnacht graue Schleier; | ennebule vualiĝis. | |
2 Graue Schleier um die Schläfer, | 2 Vualiĝis la tempioj | |
Die, im Bann des Mets befangen, | de l’ dormantoj med-ebriaj, | |
Immer noch die Fiedel hörten, | kiuj sin ensonĝe turnis | |
Immer noch in Reih’n sich schwangen; | laŭ la sonoj melodiaj. | |
3 Schleier um zwei Mädchenaugen, | 3 Vualiĝis du okuloj | |
Die von Tränen überflossen | larmoplenaj de knabino, | |
Und zu ruhelosem Träumen | fermiĝantaj nur malfrue | |
Spät erst beim Gebet sich schlossen. - | post preĝado, je l’ noktfino. - | |
4 Um den Hof zu Bodinkthorpe | 4 Ĉirkaŭ l’ korto en mallumo | |
Waren drei nur wach geblieben: | jen tri uloj kaŝe iris, | |
War’s, um Frevel zu belauschen? | ĉu por fari fian krimon, | |
War’s, um Frevel zu verüben? | ĉu observi ĝin deziris? | |
5 Einer schweift’ am nahen Walde | 5 Iu ĉe l’ arbaro vagis | |
Zwischen Heidekraut und Ginster: | tra eriko kaj genisto | |
O wie war sein Herz so zornig, | - kiom koleregis tiu - | |
O wie war sein Mut so finster! | kiel en la nokt’ ŝtelisto. | |
6 An der Buche kalte Rinde | 6 Al fagŝelo sian vangon, | |
Preßt’ er die erglühte Wange; | la ardantan, li alpremis, | |
Ächzend wie ein wundes Wesen | ĉe deklivo teren glitis, | |
Sank er hin am Hügelhange. - | kiel vunda besto ĝemis. | |
7 Einer glitt vom Stoppelfelde | 7 Iu de la stoplokampo | |
Huschig zu des Zaunes Latten, | glitis ombre en malhelo | |
Huschig wie vom Stall zur Scheune | ĝis la kort-baril’ kaj staloj, | |
Eines Marders flücht’ger Schatten. | kiel nokte la mustelo. | |
8 Flink empor am Stamm der Birke | 8 Kaj rapide suprengrimpis | |
Wand er sich und im Geäste, | li la trunkon de betulo, | |
Dunkel wie die dunkeln Blätter, | enbranĉare de la vento | |
Wiegt’ er sich, gewiegt vom Weste. - | sin luligis tiu ulo. - | |
9 Einer, wie auf Diebeszehen, | 9 Iu tra la fraksenaro, | |
Schlich vom finstern Erlenhagen, | kiel nokte la ŝtelistoj, | |
Wo am Bach zerstreut der Knechte | iris al la loko, kie | |
Rauchgeschwärzte Hütten lagen. | kuŝis domoj de servistoj. | |
10 Nächst dem Herrenhaus gekauert | 10 Li sin kaŭris ĉe la domo | |
Duckt’ er sich und lauschte, lauschte: | de l’ sinjor’ en la silento; | |
Tiefes Schweigen, dann ein Rascheln, | tiam raslis io tie | |
Wie wenn Rohr und Reisig rauschte; | kiel kano en la vento. | |
11 Dann ein Knittern und ein Knirren | 11 Poste, kvazaŭ tretus iu | |
Wie beim Plankenübersteigen; | jen sur plankon, knaris io; | |
Dann ein Glühn, der wilden Katze | poste ardo - kaj de l’ kato, | |
Heisrer Schrei - und tiefes Schweigen. | de l’ sovaĝa, raŭka krio. | |
12 Durch das große Saalgebäude | 12 En la hala konstruaĵo | |
Ging ein Hall, es dröhnt’ und pochte: | batis io, bruis sono, | |
Ob sein guter Geist die Nähe | kvazaŭ sentus dom-spirito | |
Arger Geister ahnen mochte? | la minacon de malbono. | |
13 Arge Geister, rote Schlangen, | 13 Sin etendis kaj buliĝis2) | |
Die sich reckten, die sich ballten, | ruĝaj serpentaĉoj tie, | |
Zischten, zuckten, schlüpften, schossen | tra la fendoj, tra la juntoj | |
Durch die Fugen, durch die Spalten; | sin enigis konvulsie. | |
14 Rote Schlangen, rote Flammen | 14 Jen sovaĝaj ruĝaj flamoj | |
Überstürzten sich im Rennen: | hastis de la fundamento | |
Wildes Brennen an der Sohle, | supren ĝis la domo-gablo, | |
Hoch im Giebel wildes Brennen! | kaj jam brulis la tegmento! | |
15 Faltenreich im Hauch des Windes | 15 Ĉirkaŭ vandoj kaj tegmentoj, | |
Wogt’ ein Kleid von Rauch und Feuer | de la bazo de la halo, | |
Um das Strohdach, um die Wände | supren ondis faldoriĉa | |
Von dem First zum Grundgemäuer. | fajra vesto, fum-vualo. | |
16 Weh dem Leben in der Lohe! | 16 Servistino de la grafo | |
Imma stürzte aus den Bränden | el la domo elkuregis, | |
Bleich, entsetzt; ans Tor der Scheune | la pordegon de l’ garbejo | |
Schlug sie hart mit beiden Händen. | ambaŭmane ŝi bategis. | |
17 „Hilfe! Rettet Hildegunden! | 17 „Helpu! Savu Hildegundon! | |
Machtlos und mit schwerem Keuchen | Kuŝas svene, senkonscie | |
Liegt der Graf betäubt am Boden, | sur la plank’ la graf’, ŝi volas | |
Und sie will nicht von ihm weichen!“ | lin ne lasi sola tie!“3) | |
18 Doch der Schrei, der messerscharfe, | 18 Sed la akra kri’ ne vekis | |
Weckte nicht die wüsten Träumer; | la dormantojn en la domo; | |
Aiga nur, die kleine Aiga, | Nur Ajgino alkuregis, | |
Flog heran und griff zum Eimer. | estis ŝi la sola homo, | |
19 „O die Bären, wie sie schnarchen!“ | 19 kiu prenis la sitelon. | |
Plötzlich, wie der Erd’ entwachsen, | Sed subite staris tie | |
Auf des Hofes Mitte ragte | meze sur la kort’ Elmaro, | |
Elmars Haupt, des finstern Sachsen. | kvazaŭ venis de nenie. | |
20 Gero hüpft’ an ihm vorüber, | 20 Pretersaltis lin la Franko, | |
Unterm Arm ein rauchend Bündel: | veston en la man’ tenanta, | |
„Ach, mein Scharlachkleid; ich sterbe! | de la fajr’ ekbruligitan, | |
Helft! Wo steckt das Dienstgesindel?“ | kaj pri tiu lamentanta. | |
21 Falk, nun spanne Fang und Feder! | 21 Saltis jam Elmar’, la falko | |
Auf der Zofe schrilles Rufen | meze en la incendion, | |
Stürzt’ er hastig in die Esse | je la kri’ de l’ servistino, | |
Über halbverkohlte Stufen. | kaj eĉ ne timante ion. | |
22 Hastig, wie der Frank’ ins Freie, | 22 Saltis li en la inferon | |
Sprang der Sachse in die Flammen; | fuman kaj flamaran same | |
Vor ihm schlug die gelbe Lohe, | haste, kiel elkurinta | |
Hinter ihm der Rauch zusammen. | estis jena Frank’ elflame. | |
23 Prasseln, Brechen, dumpfes Dröhnen | 23 En la traboj kaj ĉevronoj | |
In den Sparren, in den Balken; | krako, muĝ’, obtuza bruo! | |
Schirme Gott die zwei Verlaßnen, | Helpu Di’ al la bravulo, | |
Schirme Gott den kühnen Falken! - | al la forlasita duo! | |
24 Mut gibt Sieg! - Auf starken Armen, | 24 Fum’ kaj ardo lin ĉirkaŭis. | |
Ob ihn Dampf und Glut umhüllten, | Helpas Di’ al kuraĝulo! | |
Sicher schreitend trug er beide | Portis li sur siaj brakoj | |
Abwärts in des Mantels Falten. | ilin suben tra la brulo4) | |
25 Auf dem Stein am Fuß der Linde | 25 en la korton al tilio. | |
Setzt’ er nieder seine Bürde; | Hildegund’ lin dankis treme; | |
Zitternd dankt’ ihm Hildegunde | ankaŭ dankis lin la grafo, | |
und der Graf mit kühler Würde. | sed kun digno, reteneme. | |
26 Heulend kamen Knecht’ und Mägde. | 26 Kaj elkuris jen el sia | |
Rief der Meier: „Rasch die Kübel, | dom’ la servistar’ plorante. | |
Schirrt die Rosse, her die Leitern! | Vokis la major’: „Ekfalas | |
Seht euch vor, schon wankt der Giebel! | la fronton’ balanciĝante! | |
27 Gleich den Gänsen auf dem Eise | 27 Venu vi al la fojndomo | |
Hockt nicht da wie festgefroren: | kun siteloj kaj eskalo, | |
Wasser auf die Scheunendächer, | por estingi tie flamojn; | |
Denn der Saalbau ist verloren! | ne saveblas plu la halo! | |
28 Flink zu Tanz und Humpenheben, | 28 Emas vi al la festado, | |
Laßt ihr euch zur Arbeit treiben: | nur ne al laboro via; | |
Wartet nur, ich werd’ es richtig | sed atendu iom, mi ĝin | |
Jedem auf den Kerbstock schreiben! | notos en notlibro mia! | |
29 Glutengarben, himmelhohe: | 29 Altaj flamoj ĝisĉielaj! | |
Muspels Söhne sind im Rasen! - | Kia ega incendio! | |
Gott verzeih’ mir; solch ein Brennen | Ĝin ekblovis la diablo | |
Hat der Teufen angeblasen!“ - | certe! Min pardonu Dio!“ - | |
30 Gerd, mit wildverworrnen Haaren, | 30 Venis Gerd’, la ĉefservisto, | |
Wankte taumelnd aus der Scheuer, | el garbej’ balanciĝante, | |
Blei im Kopf; ins Feuer stierend, | konfuzite, fiksokule | |
Schrie er laut: „Wo ist das Feuer?“ | en la fajron rigardante. | |
31 Armer Gerd, wie mochte tückisch | 31 Gerdo, vi mizera ulo, | |
Dich dein steter Durst verblenden: | la trinkemo vin blindigis, | |
Jäh in einen vollen Zuber | kun la kap’ en plenigitan | |
Stürztest du mit beiden Händen! | sitelegon vin faligis! | |
32 Aiga sprach, durch Tränen lachend: | 32 Diris jen Ajgin’ plorride: | |
„Welche Täuschung, Schatz, mein Nasser! | „Kara malsekulo mia, | |
Heb dein Mündlein, guter Junge, | vi erare iris al la5) | |
Du verirrtest dich zum Wasser. | akvo en ebrio via! | |
33 Niese nicht, was kann dir’s frommen? | 33 Vi ne diru ´Kristo helpu!´; | |
Keiner darf ´Christ helfe!´ sagen; | ĉar vi estas ja kristano | |
Bist du doch ein halber Heide, | nur baptita ĝiskolume; | |
Nur getauft bis an den Kragen. | estas vi duonpagano! | |
34 Zwiefach bist du fehlgefallen, | 34 Por kaptado de angiloj | |
Denn dein Leibgericht, du Schlemmer, | oni iru al rivero! | |
Junge Aale, mußt du fischen, | En barel’ ne estas iaj | |
Statt im Eimer, in der Emmer!“ | fiŝoj, sed en la Emero!"6) | |
35 Drauf der Nasse: „Mußt du fischen! | 35 Diris la malseka Gerdo: | |
Glatte Aale, glatte Schlangen: | „Se mi kaptus vin, serpenton | |
Fängt dich einer, glatte Aiga, | glatan havus mi, sed mi ne | |
Hat er keinen Aal gefangen.“ - | sentas iun tian senton.“ - | |
36 Isenhard, der alte Meier, | 36 Izenhardo, la majoro, | |
Riß den Trunknen von der Kufe, | for la ebriulon ŝiris, | |
Und die Lacher und die Gaffer | kaj insulte, akravoĉe | |
Fuhr er an mit scharfem Rufe. | al gapantoj ion diris. | |
37 Rab, der greise Eschenburger, | 37 Rab’, la maljunul’, por helpi | |
War am Platz mit Knecht und Kötter; | kun servisto sia venis, | |
Dodiko vom Eberbronnen | kaj Dodiko kun Titmaro; | |
Kam mit Thietmar, seinem Vetter. | ĉiu tuj sitelon prenis. | |
38 Werinhard, der freie Bauer, | 38 Verinhard’ barelon portis, | |
Schwang ein Faß mit breiten Händen: | plenigitan ĝis la rando; | |
„Oben seh’ ich nach dem Dache, | diris li: „Mi vidos supre, | |
Seht ihr unten nach den Wänden!“ - | vi atentu pri la vando!“ - | |
39 Krachend brach der Saal zusammen: | 39 Jam rompiĝis la haldomo, | |
Funkenwirbel, Aschenfluten; | de la fajro detruita; | |
Und des Waldes Bäume blickten | lumis la arbaro ruĝe, | |
Rot beschienen in die Gluten. - | de la brulo lumigita. - | |
40 Lautlos starrend auf die Trümmer, | 40 Sed la graf’ kun la filino | |
Saß der Graf noch an der Linde; | ĉe l’ tili’ ankoraŭ sidis, | |
Nur zuweilen haucht’ er leise | nur flustrante kelkaj vortojn | |
Flüsterworte seinem Kinde. | en la flamojn daŭre vidis. | |
41 Elmar sprach: „Ein hartes Schicksal, | 41 „Nobla graf’, vin trafis dura | |
Edler Graf, hat euch betroffen | sorto“, diris jen Elmaro, | |
Mir zum Leide; kommt, dem Nachbar | „venu! Malfermita estas | |
Steht die Tür des Nachbarn offen.“ | la dompordo de l’ najbaro.! | |
42 Drauf de Greis: „Dem guten Willen | 42 Sed la maljunul’ respondis: | |
Besten Dank! Für kurze Dauer | „Dankon pro bonvolo via! | |
Richt’ ich wohl auf eignem Grunde | Sed instalos mi kabanon | |
Ein bescheidnes Winterschauer.“ | ja sur propra grundo mia.“ | |
43 Gero rief: „Ein Weidmannsstückchen: | 43 Vokis Gero: „Brava faro | |
Erst den Aar vom Horst zu zerren, | estas, aglon elnestigi, | |
Um ihn dann daheim im Käfig | por lin poste en la propra | |
Edelmütig einzusperren! | domo noble enkaĝigi! | |
44 Gaukler, geh, du bist verraten! | 44 Vi jam estas ekkonita! | |
Dich bezeih’ ich; hört ihr Männer: | Mi akuzas vin, fiulo! | |
Feige Rachetat zu üben, | Aŭdu, viroj, pro venĝado | |
Ward er zum gemeinen Brenner!“ | li fariĝis bruligulo!“ | |
45 Aiga schrie: „Gemeiner Lügner, | 45 Jen Ajgin’: „Vi mensogulo! | |
Nur zum Lästern keck und mutig!“ | Kalumnii vi ja vere | |
Werinhard, der freie Bauer, | nur aŭdacas!“ Verinhard’ nur | |
Biß die Lippe blau und blutig. | alrigardis lin kolere. | |
48 Sprach der greise Eschenburger: | 46 Diris Rab’: „Vi devos ne per | |
„Mann, das habt ihr zu beweisen, | vortoj antaŭ tribunalo | |
Zu beweisen mir und andern, | pruvi tion, sed per glavo | |
Nicht mit Worten, nein, mit Eisen!“ | en vir-kontraŭ-vir-batalo!“ | |
47 Elmar maß den Königsboten | 47 Kolerege alrigardis7) | |
Stumm mit feuerheißen Blicken, | nun Elmaro Geron, rekte | |
Stürzte vor und stand - und wandte | antaŭ tiu sin starigis - | |
Ihm verachtungsvoll den Rücken. | sin deturnis malrespekte. | |
48 Vor dem Grafen und der Tochter | 48 Kun respekto li sin klinis | |
Neigt’ er sich, doch blieb sein Neigen | antaŭ l’ graf’ kaj la filino, | |
Unerwidert; müde, müde | lace iris for; ne estis | |
Schritt er durch des Waldes Schweigen. | respondita lia klino. | |
Author of this German poem is Friedrich Wilhelm Weber (Frederiko Vilhelmo Vebero, *1813-12-25 - †1894-04.05). | Translation of the German poem "Dreizehnlinden, Kapitel 7, In stiller Nacht " by Friedrich Wilhelm Weber (Frederiko Vilhelmo Vebero, *1813-12-25 - †1894-04.05) into Esperanto by Manfredo Ratislavo (Manfred Retzlaff, Stettiner Str. 16, D-59302 Oelde, Germanio, *1938-11-04). | |
1) aŭ: \\Sur la korto malbruiĝis\\de l’ rikolta fest’ turbulo;\\la hal-domo kaj la staloj\\vualiĝis en nebulo. | ||
2) aŭ: \\Estis ja spiritoj fiaj,\\kiuj sible sin etendis,\\en la juntojn, en la fendojn\\ruĝajn serpentaĉojn sendis. | ||
3) aŭ: ne postlasi tiu tie!“ | ||
4) aŭ: ambaŭ suben tra la brulo. | ||
5) aŭ: \\iris vi al la malĝusta\\akvo en ebrio via! | ||
6) La Emero, germane: Emmer, estas rivero, kiu trafluas la distrikton de la Neto, en kiu rolas tiu ĉi rakontaĵo. | ||
7) aŭ: \\Kolerege ekatakis\\jen Elmaro Geron, rekte\\antaŭ tiu haltis kaj sin\\turnis de li malrespekte. |