Poezio
piece of old paper
Esperanto Angla Germana
bonveniga paĝo Manfredo † listo de la poemoj listo de la tradukaĵoj listo de poetoj Poezio en nombroj registri
 eksporti for presado: vertikala formato (PDF) kverformato (PDF) | montru ĉiujn eksport-formatojn
verkinto  [voknomo] titolo lingvo publikigo identiga kodo lasta modifo aspekto
Manfredo Ratislavo Dektritilio, ĉapitro 1, El la distrikto de la Neto Esperanto Arg-228-114 2014-04-18 18:28 Manfred nur tiun forigu
Friedrich Wilhelm Weber * Dreizehnlinden, Kapitel 1, Aus dem Nethegau Germana Arg-227-114 2014-04-18 18:36 Manfred nur tiun aldonu
N. N. 26 Tredecim tiliae, cantus primus Latina 1890 ? Arg-1169-114 2012-04-02 22:23 mgr nur tiun forigu

Friedrich Wilhelm Weber,
Dektritilio, ĉapitro 1, El la distrikto de la Neto

 

Friedrich Wilhelm Weber,
Tredecim tiliae, cantus primus

 
tradukita de Manfredo Ratislavo   tradukita de N. N. 26
 
Neto1)    
 
1 Rave estas, en printempo   1. Juvat ambulare vere
kun migradbastono sia   Verna prata permigrare,
kaj floreto ĉe l’ ĉapelo   Floribus vestire comas
iri tra l’ ĝardeno Dia.2)   Hortum Dei perlustrare.
 
2 Supre iras blankaj nuboj,   2. Nubes altae volant alte,
sube riveretoj klaraj,   Rivi manant argentosi;
nove vestis sin herbejoj   Nova veste lactant arva,
kaj altaĵoj montarbaraj.   Saltus frondent nemorosi.
 
3 Blankigejen portas ino,   3. Quod hiberna nocte nevit,
kion ŝpinis ŝi sur rado,   It puella persolare,
enarbuste kantas merlo   Merula, quod clam discebat,
post dumvintra silentado.   Luco gestit decantare.
 
4 Kvankam estas ja malnovaj   4. Quamvis nota cantilena
kantoj, longe jam konataj,   Sit cantata, decantata,
la knabinoj aŭskultadas   Est puellae tamen suavis,
je la sonoj tre amataj;   Semper dulcis, semper grata.
 
5 je la sonoj tre amataj,   5. Semper dulcis, semper grata
super mont’ kaj val’ sonantaj;   Valles personat et colles;
karbfaristoj kaj paŝtistoj   Et auscultans lactus puer
ekaŭskultas kunkantantaj;   Comitatur modos molles.
 
6 ekaŭskultas kunkantantaj   6. Molles modos, quos hibernae
post la longaj vintraj horoj;   Moestae noctes reticebant;
preskaŭ forgesitaj kantoj   Reviviscant cantus laeti
revekiĝas en la koroj.   Nunc in sinu, qui latebant.
 
7 Preskaŭ forgesitaj kantoj   7. Obsoletum modulamen
revekiĝas nun en mia   Hoc et illud sonat vivum,
menso, kanti volus ilin,   Ut vox merulae canora
merlo, mi per gorĝo via!   Melos meum sit festivum.
 
8 Tion, kion susurante   8. Rami quercus tiliaeque,
rakontadis la tilioj,   Quae narrabant clandestina
kiam mi la paroladojn   Et arcana mihi verba
subaŭskultis de l’ folioj;   Hora sacra vespertina.
 
9 kion al mi riveretoj   9. Rivi celeri decursu
babiladis kuregantaj   Murmurantes, non tacentes;
de la montoj kiel knaboj,   Laeti pueri sedere
resti loke ne povantaj;   Et silere non ferentes.
 
10 kion en arbaroj foraj   10. Inter frandos sedi rerum
al mi konfidintaj estas   Auscultator arcanarum,
nanoj, kiuj en rokfendoj   Quos in aurem crediderunt,
vivas kaj dumvive restas;   Mihi numina silvarum.
 
11 kion lispis al mi elfoj   11. ............................
sur herbejoj lunumitaj;   ................................
kion min instruis ŝtonoj   ................................
grizaj kaj de musk’ kovritaj;   ................................
 
12 tion, krome tion, kion   12. ............................
legis mi en disfalantaj   ................................
pergamenoj kaj volumoj,   ................................
formu mi al versoj kantaj.   ................................
 
13 Bildoj el pratemp’ nebula   13. ............................
antaŭ mi nun supreniĝas;   ................................
voĉoj de lament’ kaj ĝojo   ................................
flustre al mi ekaŭdiĝas.   ................................
 
14 Viroj, antaŭ mil’ da jaroj   14. ............................
tra la Net-distrikt’ irintaj,   ................................
la paganoj, la kristanoj,   ................................
homoj tie ĉi vivintaj;   ................................
 
15 juna Sakso, malamikon   15. ............................
Frankan kontraŭbatalinta,   ................................
kun si mem en propra brusto   ................................
pli obstine luktadinta;   ................................
 
16 ploro de virgin’, kolero   16. ............................
morna de maljunulino,   ................................
runokantoj, venĝovokoj   ................................
el la buŝo de virino;   ................................
 
17 laborado de monaĥoj   17, ............................
en Konvent’ Dektritilia,   ................................
klopodantaj ame venki   ................................
spiton per agado pia;   ................................
 
18 ĝojaj himnoj de ĉi tiuj,   18. ............................
tage, nokte sonadintaj,   ................................
venkon de la Krista kruco   ................................
en la montojn jubilintaj;   ................................
 
19 susurado de l’ arbaro,   19. ............................
surfĝemado eĉ aldone:   ................................
ĉio ĉi en unu kanton   ................................
volas nun kuniĝi sone.   ................................
 
20 Estu ĝi por vi kantata,   20. ............................
homoj el la oriento,   ................................
nordo, sud’ aŭ okcidento:   ................................
Estas vi de nobla gento.   ................................
 
21 Havas vi ja unu lingvon,   21. ............................
ĉu malmolan en montaro,   ................................
aŭ ĉu mola tiu estas,   ................................
se vi loĝas ĉe la maro.   ................................
 
22 Vi infanoj de Saksujo,   22. ............................
prenu mian etan donon:   ................................
same kiel ne despektu   ................................
oni la malmultan monon.   ................................
 
23 Pensu, ke por vi mi plukis   23. ............................
belajn florojn en kamparo,   ................................
kiam jam aŭtune flave   ................................
sin ornamis la montaro.   ................................
 
24 Se mi pentris la heroon   24. ............................
tro hejmlande, tiam sciu,   ................................
ke li estis ja Vestfalo,   ................................
kaj revulo estas tiu:   ................................
 
25 Malcedema, tamen milda   25. ............................
kaj honesta li ja estas,   ................................
kiel fer’ kaj kverkoj viaj,   ................................
kiuj ĉiam firmaj restas.   ................................
 
26 Ĝis hodiaŭ konserviĝis   26. ............................
la prapatra moro via;   ................................
tial por vi tiu kanto   ................................
de l’ Konvent’ Dektritilia!   ................................
 
27 Sed mokulo grumble plendas:   27. ............................
„Ne edifas la rakonto,   ................................
kaj la fonto de la Neto   ................................
ja ne estas muza fonto.   ................................
 
28 Lasu la gurdadon tedan,   28. ............................
enuigas lir-sonoro;   ................................
pli agrabla al mi ŝajnas   ................................
la sonoro de la oro.   ................................
 
29 Por si mem nur zorgu ĉiu,   29. ............................
flegu li nur haŭton sian;   ................................
vi kulturu viajn rapojn   ................................
kaj surkampe grenon vian!   ................................
 
30 Lasu vi la volumaĉojn   30. ............................
forfumiĝi sub kaldrono:   ................................
nur de karbo, fer’, maŝinoj   ................................
estas ja al ni bezono.   ................................
 
31 La amasoj putriĝantaj   31. ............................
de la sonĝoj surpaperaj,   ................................
ke utilu ili fine,   ................................
flamu sub kaldronoj feraj!   ................................
 
32 Rad’, levilo kaj martelo,   32. ............................
gravas la matematiko;   ................................
malvaloras ja alio,   ................................
nur validu la tekniko!   ................................
 
33 Flagru, fajro, flamu arde,   33. ............................
ke la akvoj vaporiĝu,   ................................
kaj la gentoj de la mondo   ................................
haste inter si miksiĝu.   ................................
 
34 Ĉar la celo de l’ estonto   34. ............................
estas ja la unueco;   ................................
senbarila moviĝado   ................................
estas vera libereco.   ................................
 
35 Lasu do la lir-gurdadon!   35. ............................
Kiun tio ĉi ĝojigas?   ................................
La sonoro de l’ metalo   ................................
multe pli ja plezurigas.“ -   ................................
 
36 Mi komprenas vin, mokulo,   36. ............................
olda, morna enviulo;   ................................
vi ja estas de la bela   ................................
Dia mondo kontraŭulo!3)4)   ................................
 
37 Volas vi ĝin en pistujo   37. ............................
disfrotadi kaj polvigi,   ................................
en krisolo kaj retorto   ................................
poste ĝin senspiritigi!   ................................
 
38 Ĵetus vi ĝin en la faŭkon   38. ............................
de l’ moloko ja volonte,   ................................
ke neniu homo konu   ................................
ĉi belaĵon plu estonte!   ................................
 
39 Vi mokulo morna, malgraŭ   39. ............................
viaj mokoj kaj ĉagreno   ................................
tamen belaj rozoj floras   ................................
en la homa florĝardeno.   ................................
 
40 Tamen floras sorĉlilio;   40. ............................
en sankteja groto ia,   ................................
en arbara valo fora,   ................................
sonĝas ja la flor’ magia.   ................................
 
41 Tamen sonas el krepuska   41. ............................
arbareto, el aero,   ................................
kaj la merlo ne jam kantis   ................................
lastan kanton sur la Tero.   ................................
 
42 Kaj la najtingalo kantos   42. ............................
plende en la primavero,   ................................
jubilante, dum ankoraŭ   ................................
batas koroj sur la Tero.   ................................
 
Traduko de la Germana poemo "Dreizehnlinden,
Kapitel 1, Aus dem Nethegau" de Friedrich
Wilhelm Weber (Frederiko Vilhelmo Vebero,
*1813-12-25 - †1894-04.05) en
Esperanton de Manfredo Ratislavo (Manfred
Retzlaff, Stettiner Str. 16, D-59302 Oelde,
Germanio, *1938-11-04).
  Traduko de la Germana poemo "Dreizehnlinden,
Kapitel 1, Aus dem Nethegau" de Friedrich
Wilhelm Weber (Frederiko Vilhelmo Vebero,
*1813-12-25 - †1894-04.05) en la
Latinan de N. N. 26 en 1890 ?.
 
1) La Neto estas malgranda
rivero enfluanta
en la riveron Vezero,
kiu fluas tra
okcidenta norda Germanio en
la Nordan
Maron.
   
2) aŭ eble pli konforme al la originalo kaj
laŭ la traduko de Adolph Macho el la jaro
1932: vagi tra l' ĝardeno Dia. (La
manuskripto troviĝas en la Esperanto-Muzeo
en Vieno.
   
3) aŭ eble ankaŭ:\\Mi komprenas ja,
mokulo,\\tiun vian opinion;\\ĉar kontraŭas
vi la savon\\de la mondo, neas Dion!
   
4) aŭ:\\vi ja estas de la mondo\\Di-savita
kontraŭulo