poezio.net - Poem

verkinto [voknomo]	titolo	lingvo	publikigo	identiga kodo	lasta modifo	aspekto
N. N. 52	* Münsterlied	Germana		Arg-1616-806	2013-01-31 21:42 Manfred	nur tiun forigu
Manfred Retzlaff	Monastera kanto	Esperanto		Arg-1617-806	2013-01-31 21:47 Manfred	nur tiun forigu

N. N. 52, Münsterlied		N. N. 52, Monastera kanto

		tradukita de Manfred Retzlaff

Wo die blaue Werse durch die Gegend schleicht,		Kie fluas lante Verso tra l’ kampar’,²⁾
wo so manches Mädchen sich die Haare bleicht,		kie blonda estas ina kap-harar’,
wo man trinkt die Halben in zwei Zügen aus,		kie oni glutas multe da bier’,
da ist meine Heimat, da bin ich zu Haus.		tie estas mia hejmalanda ter’.

Wo von Sankt Lamberti noch der Türmer bläst,		Kie blovas nokte de l’ Lamberta tur’
wo man, wenn’s nicht regnet, Glocken läuten läßt,		la gardist’ kaj sonas sonoriloj nur,
wo man schon um zehn Uhr macht die Lampen aus,		kie preskau ĉiam estas pluv-veter’,
da ist meine Heimat, da bin ich zu Haus.		tie estas mia hejmalanda ter’.

Wo am Prinzipalmarkt schöne Mädchen gehn,		Kie promenadas sur la foirej’
wo bei Pinkus Müller sich die Kräne drehn,		Belulinoj kaj en la bier-gastej’
wo der Kiepenkerl die lange Pfeife raucht,		trinkas la bieron de l’ urb’ Monaster’,
da ist meine Heimat, da bin ich zu Haus.		tie estas mia hejmalanda ter’.

Wo die dicke Marktfrau preist die Äpfel an,		Kiel laŭte vokas foirej-virin’
wo man in dem Schloß sogar studieren kann,		kaj ŝip-veturado amuzigas nin,
wo „Professor Landois“ über’n Aasee saust,¹⁾		kie povas studi en kastelo vi,³⁾
da ist meine Heimat, da bin ich zu Haus.		tie naskiĝinte estas hejma mi.

Wo ein ganzes Jahr man treu sein Mädel liebt,		Kie inon amas oni eĉ dum jar’,
wo man Körnchen trinkt und fleißig Kegel schiebt,		kie brandon trinkas tuta urbanar’,
wo man aus der Altstadt schmeißt Betrunk’ne raus,		ebriulojn punas oni kun sever’,
da ist meine Heimat, da bin ich zu Haus.		tie estas mia hejmalanda ter’.

Wo auf vielen Pättkes man den Bürger sieht,		Kie biciklanta estas ĉiu hom’,
wie er fröhlich radelnd seiner Stadt entflieht.		kaj ne volas resti en la propra dom’,
Da zieh’ ich die Bremse und da steig’ ich aus.		tie mi eliras, tie restas mi;
da ist meine Heimat, da bin ich zu Haus.		ĉar mi vere ŝatas tiun urbon ĉi.

Verkinto de tiu ĉi Germana poemo estas N. N. 52. Zu singen ist das Lied nach der Melodie des bekannten plattdeutschen Liedes „Wo die Nordseewellen trecken an den Strand“ (eigentlich „Mine Heimat“ von Martha Müller-Grählert. Siehe: http://www.felix-krause.de/mine_heimat.htm.		Traduko de la Germana poemo "Münsterlied" de N. N. 52 en Esperanton de Manfred Retzlaff (*1938-11-04). Kantebla estas la poemo laŭ la melodio de la konata plat-germana kanto „Mine Heimat“ de Martha Müller-Grählert. Vidu la retejon http://www.felix-krause.de/mine_heimat.htm

1) Professor Landois“ war wahrscheinlich der Name eines Schiffes, das nach dem Gründer des Münsterschen Zoos, Professor Landois, benannt worden war. / „Profesoro Landois“ estis verŝajne la nomo de ŝipo, kiun oni nomis laŭ la nomo de la fondinto de la Monastera zoologia ĝardeno.		2) „Verso“, germane „Werse“, estu la Esperanta nomo de la rivero, kiu fluas ĉe la urbo Münster en la pli grandan riveron Amiso, germane: „Ems“.
		3) aŭ:\\kie oni povas studi en kastel’,\\ tie estas mia hejmalanda ter’.

N. N. 52,Münsterlied

N. N. 52,Monastera kanto

N. N. 52,
Münsterlied

N. N. 52,
Monastera kanto