Poezio
piece of old paper
Esperanto Angla Germana
bonveniga paĝo Manfredo † listo de la poemoj listo de la tradukaĵoj listo de poetoj Poezio en nombroj registri
 eksporti for presado: vertikala formato (PDF) kverformato (PDF) | montru nur la normajn formatojn
 aldonaj eksport-formatoj: simpla teksto LaTeX LaTeX kverformato DVI DVI kverformato Postskripto Postskripto kverformato | [aldonu al libro] [estingu la libro]
verkinto  [voknomo] titolo lingvo publikigo identiga kodo lasta modifo aspekto
Heinrich Heine * Die Lorelei Germana 1823 Arg-2-2 2014-04-23 18:09 Manfred nur tiun forigu
Hans-Georg Kaiser Lorelay Esperanto Arg-564-2 2005-02-03 19:18 Manfred nur tiun aldonu
Ludwig Lazarus Zamenhof Lorelej Esperanto Arg-565-2 2009-10-30 16:15 mgr nur tiun forigu
Leopold Elb Lorelej' Esperanto Arg-71-2 2005-02-03 19:06 Manfred nur tiun forigu
Joachim Gießner Lorelejo Esperanto Arg-1115-2 2010-09-15 12:51 Manfred nur tiun aldonu
N. N. 01 Lurleia Latina Arg-179-2 2010-02-11 14:00 Manfred nur tiun forigu
Paul Gottfried Christaller [Ne scias mi, kio okazis] Esperanto Arg-1116-2 2010-09-13 10:03 Manfred nur tiun aldonu
Mark Twain The Lorelei Angla Arg-11-2 2003-10-13 04:42 mgr nur tiun aldonu
L. W. Garnham The Lorelei Angla Arg-14-2 2003-10-11 23:04 mgr nur tiun aldonu

Heinrich Heine,
Lurleia

 

Heinrich Heine,
Lorelej

 

Heinrich Heine,
Die Lorelei

 

Heinrich Heine,
Lorelej'

 
tradukita de N. N. 01   tradukita de Ludwig Lazarus Zamenhof       tradukita de Leopold Elb
 
            Tiu traduko estas poste iom modifita de
aliuloj, ne estas la origina traduk-versio
de Leopold Elb.
 
Ignoro, quid id sibi velit,   Ne scias mi, kial subita   Ich weiß nicht, was soll es bedeuten,   Ne scias mi, kial mi estas
Tristissimus cur sim,   malgaj' en la koro naskiĝis;   daß ich so traurig bin;   Malgaja en la kor’.
Antiqui aevi fabellam   el tempo jam enterigita   ein Märchen aus alten Zeiten,   Antikva fabelo restas
Cur saepe volverim.   legendo al mi reviviĝis.   das kommt mir nicht aus dem Sinn.   Por ĉiam en mia memor’.
 
Vesperascit et frigescit,   Jam malvarmetiĝas l' aero,   Die Luft ist kühl und es dunkelt,   Vespero jam ekmalheliĝas,
Et Rhenus leniter it,   la Rejno mallaŭte babilas,   und ruhig fließt der Rhein;   Fluadas la Rejn’ en trankvil’,
Cacumen montis lucescit,   per oro de l'sun' en vespero   der Gipfel des Berges funkelt   La supro de l’ monto lumiĝas
Dum Phoebus occidit.   la supro de l' monto rebrilas.   im Abendsonnenschein.   En vespersuna bril’.
 
Sedet in summo montis   Plej belan knabinon mi vidas:   Die schönste Jungfrau sitzet   Belega knabino jen tronas
Virgo pulcherrima,   en ora ornamo brilante,   dort oben wunderbar,   Kun ora juvelar’,
Auro nitet gemma frontis,   sur supro de l' monto ŝi sidas,   ihr goldnes Geschmeide blitzet,   La belan vizaĝon kronas
Se pectit auricoma.   la harojn mistere kombante.   sie kämmt ihr goldenes Haar.   Mirinde la ora harar’.
 
Aureolo pectine pectit,   La oran kombilon ŝi movas   Sie kämmt es mit goldenem Kamme,   Ŝi uzas kombilon el oro
Carmen canens procul,   kaj kantas tra l' pura aero,   und singt ein Lied dabei;   Kaj dume kantas ŝi.
Mirandum id habet modum   kaj forto mirinda sin trovas   das hat eine wundersame,   Mirige tuŝas al koro
Nec non virilem simul.   en tiu ĉi kant' de l'vespero.   gewaltige Melodei.   Sorĉiga la melodi’.
 
In cymba navitam mille   Ŝipet' iras sur la rivero,   Den Schiffer im kleinen Schiffe   Kaj sopiregon eksentas
Angores feri tenent,   ŝipisto ektremis de l' kanto,   ergreift es mit wildem Weh;   Ŝipisto dum sia vetur’;
Non videt scopulos ille,   kaj blinda por ĉiu danĝero   er schaut nicht die Felsenriffe,   Rifaron li ne priatentas,
Ocli non si sursum vident.   rigardas li al la kantanto.   er schaut nur hinauf in die Höh.   Al monto rigardas li nur.
 
Opinor undas devorare   Ha, baldaŭ ŝipisto la bela   Ich glaube, die Wellen verschlingen   Mi kredas, ke dronos finfine
Nautam cum navicula,   perdiĝis sub l' akvoturnado;   am Ende Schiffer und Kahn;   Ŝipisto kun sia boat’,
Effecit solo canendo   ĝin Lorelej' faris kruela,   und das hat mit ihrem Singen   Kaj tion kaŭzis feine
Lurleia id dea.   per sia mirinda kantado.   die Lorelei getan.   La Loreleja kantad’.
 
Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en la Latinan de N.
N. 01.

 
  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de Ludwig
Lazarus Zamenhof (Ludoviko Lazaro Zamenhofo,
*1859-12-15 - †1917-04-14).

Tiun ĉi tradukversion mi prenis el retejo
http://www.esperanto.mv.ru/Kolekto/Lorelej.html.
  Verkinto de tiu ĉi Germana poemo estas
Heinrich Heine (*1797-12-13 - †1856-02-17),
publikigita 1823.

Aus dem Werk "Buch der Lieder", Kapitel
"Die Heimkehr", Abschnitt II.
Siehe auch ein http://gutenberg.spiegel.de
unter:
http://gutenberg.spiegel.de/?id=5&x
d=1131&kapitel=12&cHash=eb14eca2272#gb_found
.
Vidu ankaŭ: http://www.gedichte.vu/?die_lorelei.html.
La melodion verkis la komponisto Friedrich
Silcher. Vidu la retejon
http://www.lieder-archiv.de/die_lorelei-notenblatt_300493.html.
  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de
Leopold Elb (†1912-08.04).

La traduko troviĝas sur paĝo 84 de la
lernolibro „Post la kurso“ de Wilhelm
kaj Hans Wingen, eldonita de Ludwig Pickel
en Nurembergo (Nürnberg), Germanio.