poezio.net - Poem

verkinto [voknomo]	titolo	lingvo	publikigo	identiga kodo	lasta modifo	aspekto
Heinrich Heine	* Die Lorelei	Germana	1823	Arg-2-2	2014-04-23 18:09 Manfred	nur tiun aldonu
Hans-Georg Kaiser	Lorelay	Esperanto		Arg-564-2	2005-02-03 19:18 Manfred	nur tiun aldonu
Ludwig Lazarus Zamenhof	Lorelej	Esperanto		Arg-565-2	2009-10-30 16:15 mgr	nur tiun forigu
Leopold Elb	Lorelej'	Esperanto		Arg-71-2	2005-02-03 19:06 Manfred	nur tiun forigu
Joachim Gießner	Lorelejo	Esperanto		Arg-1115-2	2010-09-15 12:51 Manfred	nur tiun aldonu
N. N. 01	Lurleia	Latina		Arg-179-2	2010-02-11 14:00 Manfred	nur tiun forigu
Paul Gottfried Christaller	[Ne scias mi, kio okazis]	Esperanto		Arg-1116-2	2010-09-13 10:03 Manfred	nur tiun aldonu
Mark Twain	The Lorelei	Angla		Arg-11-2	2003-10-13 04:42 mgr	nur tiun aldonu
L. W. Garnham	The Lorelei	Angla		Arg-14-2	2003-10-11 23:04 mgr	nur tiun aldonu

Heinrich Heine, Lorelej'	Heinrich Heine, Lurleia	Heinrich Heine, Lorelej

tradukita de Leopold Elb	tradukita de N. N. 01	tradukita de Ludwig Lazarus Zamenhof

Tiu traduko estas poste iom modifita de aliuloj, ne estas la origina traduk-versio de Leopold Elb.

Ne scias mi, kial mi estas	Ignoro, quid id sibi velit,	Ne scias mi, kial subita
Malgaja en la kor’.	Tristissimus cur sim,	malgaj' en la koro naskiĝis;
Antikva fabelo restas	Antiqui aevi fabellam	el tempo jam enterigita
Por ĉiam en mia memor’.	Cur saepe volverim.	legendo al mi reviviĝis.

Vespero jam ekmalheliĝas,	Vesperascit et frigescit,	Jam malvarmetiĝas l' aero,
Fluadas la Rejn’ en trankvil’,	Et Rhenus leniter it,	la Rejno mallaŭte babilas,
La supro de l’ monto lumiĝas	Cacumen montis lucescit,	per oro de l'sun' en vespero
En vespersuna bril’.	Dum Phoebus occidit.	la supro de l' monto rebrilas.

Belega knabino jen tronas	Sedet in summo montis	Plej belan knabinon mi vidas:
Kun ora juvelar’,	Virgo pulcherrima,	en ora ornamo brilante,
La belan vizaĝon kronas	Auro nitet gemma frontis,	sur supro de l' monto ŝi sidas,
Mirinde la ora harar’.	Se pectit auricoma.	la harojn mistere kombante.

Ŝi uzas kombilon el oro	Aureolo pectine pectit,	La oran kombilon ŝi movas
Kaj dume kantas ŝi.	Carmen canens procul,	kaj kantas tra l' pura aero,
Mirige tuŝas al koro	Mirandum id habet modum	kaj forto mirinda sin trovas
Sorĉiga la melodi’.	Nec non virilem simul.	en tiu ĉi kant' de l'vespero.

Kaj sopiregon eksentas	In cymba navitam mille	Ŝipet' iras sur la rivero,
Ŝipisto dum sia vetur’;	Angores feri tenent,	ŝipisto ektremis de l' kanto,
Rifaron li ne priatentas,	Non videt scopulos ille,	kaj blinda por ĉiu danĝero
Al monto rigardas li nur.	Ocli non si sursum vident.	rigardas li al la kantanto.

Mi kredas, ke dronos finfine	Opinor undas devorare	Ha, baldaŭ ŝipisto la bela
Ŝipisto kun sia boat’,	Nautam cum navicula,	perdiĝis sub l' akvoturnado;
Kaj tion kaŭzis feine	Effecit solo canendo	ĝin Lorelej' faris kruela,
La Loreleja kantad’.	Lurleia id dea.	per sia mirinda kantado.

Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei" de Heinrich Heine (*1797-12-13 - †1856-02-17) en Esperanton de Leopold Elb (†1912-08.04). La traduko troviĝas sur paĝo 84 de la lernolibro „Post la kurso“ de Wilhelm kaj Hans Wingen, eldonita de Ludwig Pickel en Nurembergo (Nürnberg), Germanio.	Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei" de Heinrich Heine (*1797-12-13 - †1856-02-17) en la Latinan de N. N. 01.	Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei" de Heinrich Heine (1797-12-13 - †1856-02-17) en Esperanton de Ludwig Lazarus Zamenhof (Ludoviko Lazaro Zamenhofo, 1859-12-15 - †1917-04-14). Tiun ĉi tradukversion mi prenis el retejo http://www.esperanto.mv.ru/Kolekto/Lorelej.html.

Heinrich Heine,Lorelej'

Heinrich Heine,Lurleia

Heinrich Heine,Lorelej

Heinrich Heine,
Lorelej'

Heinrich Heine,
Lurleia

Heinrich Heine,
Lorelej