poezio.net - Poem

verkinto [voknomo]	titolo	lingvo	publikigo	identiga kodo	lasta modifo	aspekto
Manfredo Ratislavo	Malnova vi studenta glor'	Esperanto	2003-09-21	Arg-89-44 \| MR-407-3a	2003-11-20 10:19 Manfred	nur tiun forigu
Eugen Höfling	* O alte Burschenherrlichkeit	Germana		Arg-88-44 \| MR-407-3	2003-10-21 00:14 Manfred	nur tiun forigu
N. N. 14	Verda stelo	Esperanto		Arg-926-44	2008-10-05 22:35 Manfred	nur tiun forigu

Eugen Höfling, O alte Burschenherrlichkeit	Eugen Höfling, Malnova vi studenta glor'	Eugen Höfling, Verda stelo

	tradukita de Manfredo Ratislavo	tradukita de N. N. 14

1 O alte Burschenherrlichkeit,	1 Malnova vi studenta glor’,	1. En tiu ĉi solena hor'
Wohin bist du verschwunden?	Vi gaja kaj libera!	eksonas nia kanto,
Nie kehrst du wieder, goldne Zeit,	Nun longe vi jam pasis for,	por ke ekflamo ĉiu kor'
So froh und ungebunden!	Vi temp’ de vivo vera!	por nia Esperanto!
Vergebens späh’ ich rings umher,	Ĉirkaŭrigardas vane mi,	La lingvo, kiu ligas nin
Ich finde deine Spur nicht mehr.	Ne vidas spuron mi de ĝi.	kaj kiu kunfratigas nin,
O jerum, jerum, jerum!	Ho, kara Dio mia!	por alta sankta celo
O quae mutatio rerum!	Ho, tempŝanĝiĝo kia!¹⁾	de nia verda stelo!

2 Den Burschenhut bedeckt der Staub,	2 La ĉapon kovras polvo jam,	2. Amikoj, alten tenu vi
Es sank der Flaus in Trümmer,	La vesto diseriĝis,	la signon de l'espero
Mein Hieber ward des Rostes Raub,	Ne brilas la batil-ornam’,	neniam forgesante pri
Erblichen ist sein Schimmer.	La klingo jam rustiĝis.	la amo kaj la vero!
Verklungen ist der Burschensang,	Ne sonas plu la trink-kantad’,	Ekĵuru, ke vi ĝis la mort',
Verhallt Rappier- und Sporenklang.	Ne plu rapir- kaj spron-sonad’!	eĉ dum plej malfeliĉa sort',
O jerum, jerum, jerum!	Ho, kara Dio mia!	laboros por la celo
O quae mutatio rerum!	Ho, tempŝanĝiĝo kia!	de nia verda stelo!

3 Wo sind sie, die vom breiten Stein	3 Ho, kie estas ĉiuj la	3. Fidelaj estu al la ĵur',
Nicht wankten und nicht wichen,	ŝercemaj kuntrinkantoj?	neniam flankiĝante,
Die, ohne Spieß, bei Scherz und Wein	Similaj estis ili ja	ĉar ni per unueco nur
Den Herrn der Erde glichen? –	al reĝoj kaj regantoj! –	ekvenkos batalante!
Sie zogen mit gesenktem Blick	Retiris sin sen iluzi’	Batalo ne timigu nin,
In das Philisterland zurück.	en filistrujon tiuj ĉi.	kontraŭe, ĉi freŝigu nin
O jerum, jerum, jerum!	Ho, kara Dio mia!	por alta sankta celo
O quae mutatio rerum!	Ho, tempŝanĝiĝo kia!	de nia verda stelo!

4 Da schreibt mit finsterm Amtsgesicht	4 Jen skribas kiel oficist’	4. Se kiam foje vin labor'
Der Eine Relationen,	Raporton iu ulo,	tro forte vin lacigos,
Der Andre seufzt beim Unterricht,	Alia estas instruist’,	memoru, ke plezura hor'
Und der macht Rezensionen;	Alia gazetulo.	vin certe revivigos!
Der schilt die sünd’ge Seele aus,	Predikas iu kun persist’,	Ni estu tial gajaj nun,
Und der flickt ihr verfallnes Haus!	kaj plia estas kuracist’.	eĉ se briladas nek la sun',
O jerum, jerum, jerum!	Ho, kara Dio mia!	nek luno sur ĉielo:
O quae mutatio rerum!	Ho, tempŝanĝiĝo kia!	Ekbrilu verda stelo!

5 Allein das rechte Burschenherz	5 Sed brava kun-studenta kor’	5. Sed ankaŭ ne forgesu ni
Kann nimmermehr erkalten.	Neniam malvarmiĝas,	la ĉarmajn virinetojn,
Im Ernste wird, wie hier im Scherz,	La amikec’ ne iĝas for,	ĉar ili al la harmoni'
Der rechte Sinn stets walten;	ĝi re-efektiviĝas.	donacas la rozetojn!
Die alte Schale nur ist fern,	La ŝelo nur, ŝanĝiĝis ĝi,	Vivegu ĉiu belulin'
Geblieben ist uns doch der Kern,	Interne restis samaj ni.	akompananta gaje nin
Und den laßt fest uns halten!	Je l’ kerno ni teniĝas.	sur vojo al la celo
Und den laßt fest uns halten!	Je l’ kerno ni teniĝas.	de nia verda stelo!

6 Drum, Freunde, reichet euch die Hand,	6 La manojn nun ekprenu vi,	6. Kaj fine nun el tuta kor'
Damit es sich erneue,	Por ke la amikeco	dum flirtas la standardo,
Der alten Freundschaft heil’ges Band,	Sin renovigu inter ni,	dum tintas glasoj laŭ la mor'
Das alte Band der Treue.	La lig’ de l’ fideleco!	elkriu ni kun ardo:
Klingt an und hebt die Gläser hoch,	Tintigu nun la glasojn vi,	Ĝis eterniĝos nia rond',
Die alten Burschen leben noch,	Ĉar vivas ja ankoraŭ ni	ĝis ruiniĝos nia mond'
Noch lebt die alte Treue!	Kaj nia fideleco!	vivegu nia celo,
Noch lebt die alte Treue!	Kaj nia fideleco!	vivegu verda stelo!

Verkinto de tiu ĉi Germana poemo estas Eugen Höfling (*1808 - †1880). Origina germanalingva teksto de EUGEN HÖFLING (1808 – 1880) Informojn (germanlingvajn) pri la aŭtoro oni trovas en: http://www.acronet.net/~robokopp/Lieder/dreugho.html	Traduko de la Germana poemo "O alte Burschenherrlichkeit" de Eugen Höfling (1808 - †1880) en Esperanton de Manfredo Ratislavo (Manfred Retzlaff, Stettiner Str. 16, D-59302 Oelde, Germanio, 1938-11-04) en 2003-09-21. Verkita en 1825 de Eŭgen’ Hojfling’ (Eugen Höfling) en Marburgo, Germanio. Esperantigis: Manfredo Ratislavo (Manfred Retzlaff, (1938 - ....) en 2003-09-21	Traduko de la Germana poemo "O alte Burschenherrlichkeit" de Eugen Höfling (*1808 - †1880) en Esperanton de N. N. 14. Mi, Manfred Retzlaff, kopiis tiun ĉi kanton el la kajero "Kelkaj ŝatataj kantoj, eldonitaj de Kolding Esperanto Klub". Mi ricevis fotokopion de tiu kant-libreto de la dana samideano Lars Kromann. Li trovis tiun kant-libreton en la arkivo de la dana s-ano Gustav Kühlmann. La verkinto kaj la dato ne estis indikita. Estis notita nur, ke la kanto kanteblas laŭ la germana studenta kanto "O alte Burschenherrlichkeit".

	1) aŭ pli laŭvorte tradukite:Afer-ŝanĝiĝo kia!

Eugen Höfling,O alte Burschenherrlichkeit

Eugen Höfling,Malnova vi studenta glor'

Eugen Höfling,Verda stelo

Eugen Höfling,
O alte Burschenherrlichkeit

Eugen Höfling,
Malnova vi studenta glor'

Eugen Höfling,
Verda stelo