Poezio
piece of old paper
Esperanto Angla Germana
bonveniga paĝo Manfredo † listo de la poemoj listo de la tradukaĵoj listo de poetoj Poezio en nombroj registri
 eksporti for presado: vertikala formato (PDF) kverformato (PDF) | montru nur la normajn formatojn
 aldonaj eksport-formatoj: simpla teksto LaTeX LaTeX kverformato DVI DVI kverformato Postskripto Postskripto kverformato | [aldonu al libro] [estingu la libro]
verkinto  [voknomo] titolo lingvo publikigo identiga kodo lasta modifo aspekto
Johann Christian Günther Brüder, laßt uns fröhlich sein Germana 1717 Arg-177-81 2006-02-28 12:21 mgr nur tiun forigu
Johann Christian Günther Brüder, laßt uns lustig sein Germana 1717 Arg-160-81 2006-02-28 12:27 mgr nur tiun aldonu
Christian Wilhelm Kindleben * Gaudeamus igitur Latina 1768 Arg-158-81 2004-01-28 17:05 Manfred nur tiun forigu
Ludwig Lazarus Zamenhof Ĝoju, ĝoju ni kolegoj Esperanto Arg-159-81 2004-01-28 17:08 Manfred nur tiun forigu
Johann Friedrich Lentner Lebt, so lang die Jugend schäumt Germana 1850 Arg-178-81 2003-11-20 11:20 Manfred nur tiun aldonu

Christian Wilhelm Kindleben,
Gaudeamus igitur

 

Christian Wilhelm Kindleben,
Ĝoju, ĝoju ni kolegoj

 

Christian Wilhelm Kindleben,
Brüder, laßt uns fröhlich sein

 
    tradukita de Ludwig Lazarus Zamenhof   tradukita de Johann Christian Günther
 
1. Gaudeamus igitur,   1. Ĝoju, ĝoju ni kolegoj,   1. Brüder, laßt uns fröhlich sein,
juvenes dum sumus;   dum ni junaj estas!   weil der Frühling währet!
post jucundam juventutem   Post plezura estanteco,   Bricht der Jahre Winter ein,
post molestam senectutem   post malĝoja maljuneco   ist die Kraft verzehret.
nos habebit humus.   sole tero restas.   Tag und Stunde warten nicht;
        dem, der keine Rosen bricht,
        ist kein Kranz bescheret.
 
2. Ubi sunt, qui ante nos   2. Vivo estas tre mallonga,   2. Unser junges Leben eilt
in mundo fuere?   kuras ne tenate.   mit verhängtem Zügel;
Vadite ad superos,   Kaj subite morto venos,   Krankheit, Schmerz und Gram verweilt,
transite ad inferos,   kaj rapide ĉiun prenos,   nur die Lust hat Flügel.
ubi jam fuere.   ĉiun senkompate.   Ob wir uns hier wiedersehn
        Und wie heut ein Fest begehn,
        Wer gibt Brief und Siegel?
 
3. Vita nostra brevis est,   3. Kie niaj antaŭuloj   3. Wo sind jene, sagt es mir,
brevi finietur,   en la mondo sidas?   die vor wenig Jahren
venit mors velociter,   Iru al la superuloj,   jung und fröhlich, so wie wir,
rapit nos atrociter,   serĉu ilin ĉe subuloj.   und voll Hoffnung waren?
nemini parcetur.   Kiu ilin vidas?   Ihre Leiber deckt der Sand,
        sie sind weit von hier verbannt,
        zum Cocyt gefahren.
 
4. Vivat academia,   4. Vivu la akademio   4. Wer nach unsern Vätern forscht,
vivant profesores,   kaj la profesoroj!   mag den Kirchhof fragen;
vivat membrum quodlibet,   Vivu longe kaj en sano   ihr Gebein, das längst vermorscht,
vivant membra quaelibet,   ĉiu akademiano.   wird die Lehr' ihm sagen:
semper sint in flore!   Vivu sen doloroj!   "Braucht das Leben, braucht es bald!
        Eh' die Morgenglocke schallt,
        Kann die Stund' euch schlagen"
 
5. Vivant omnes virgines   5. Vivu ĉiuj la knabinoj,  
faciles, formosae,   belaj kaj hontemaj!    
vivant et mulieres,   Vivu ankaŭ la virinoj,    
tenerae, amabiles,   amikinoj kaj mastrinoj,    
bonae, laboriosae!   bonaj, laboremaj.    
 
6. Vivat et res publica   6. Vivu, floru nia regno  
et qui illam regit,   kaj regnestro nia!    
vivat nostra civitas,   Kaj amikoj mecenataj,    
maecenatum caritas,   protektantoj estimataj    
quae nos hic protegit.   de l' akademio.    
 
7. Pereat tristitia,   7. Mortu, mortu malgajeco,  
pereant osores,   mortu la doloroj!    
pereat diabolus,   Mortu ĉiu intriganto    
quivis antiburschius,   kaj malamon konservanto    
atque irrisores.   longe en la koroj!    
 
Verkinto de tiu ĉi Latina poemo estas
Christian Wilhelm Kindleben (*1748 -
†1785), publikigita 1768.

Christian Wilhelm Kindleben, Student der
Theologie in Halle, hat auf Grund einer
alten Vagantendichtung aus dem 13.
Jahrhundert, die auf einen lateinischen
Bußgesang aus dem Jahre 1267 zurückgeht,
diese Fassung des Liedes geschaffen. (Siehe
das Liederbuch "Gaudeamus igitur",
Historische Studentenlieder, zusammengestellt
von Günter Steiger und Hans-Joachim
Ludwig, VEB Deutscher Verlag für Musik,
Leipzig, 1989, ISBN 3-370-00018-0)
  Traduko de la Latina poemo "Gaudeamus
igitur" de Christian Wilhelm Kindleben
(*1748 - †1785) en Esperanton de
Ludwig Lazarus Zamenhof (Ludoviko Lazaro
Zamenhofo, *1859-12-15 - †1917-04-14).

La teksto de tiu ĉi traduko estas prenita
el la kantlibro "Mia Kantaro I" de Josef
Schiffer, Wilstorfstr. 58, D-78050
Villingen-Schwenningen (5a plibonigita
eldono de Novembro 2001).
  Traduko de la Latina poemo "Gaudeamus
igitur" de Christian Wilhelm Kindleben
(*1748 - †1785) en la Germanan de
Johann Christian Günther (*1695 -
†1723) en 1717.

überarbeitete Fassung von C. W. Ramler,
entnommen aus den Liederbuch "Deutsche
Studentenlieder", herausgegeben von Georg
Scherer, erschienen im Jahre 1981 im Verlag
Edition Olms Zürich