poezio.net - Poem

verkinto [voknomo]	titolo	lingvo	identiga kodo	lasta modifo	aspekto
Friedrich von Bodenstedt	Der Tod des Dichters	Germana	Arg-1918-951	2013-12-15 20:30 Manfred	nur tiun aldonu
N. N. 77	Der Tod des Dichters	Germana	Arg-1919-951	2013-12-15 20:59 Manfred	nur tiun forigu
N. N. 76	Der Tod des Dichters	Germana	Arg-1916-951	2013-12-15 10:41 Manfred	nur tiun aldonu
Konstantin Gusev	La morto de la poeto	Esperanto	Arg-1917-951	2013-12-15 10:56 Manfred	nur tiun forigu
Михаил Лермонтов	* Смерть поэта	Rusa	Arg-1915-951	2013-12-15 10:39 Manfred	nur tiun forigu

Михаил Лермонтов, Смерть поэта	Михаил Лермонтов, La morto de la poeto	Михаил Лермонтов, Der Tod des Dichters

	tradukita de Konstantin Gusev	tradukita de N. N. 77

Погиб поэт! — невольник чести —	Pereis li, poet' de justo,	Der Dichter fiel – von Schurken wähnte
Пал, оклеветанный молвой,	Murdita per la kalumni',	Er seiner Ehre sich beraubt.
С свинцом в груди и жаждой мести,	Kun peza plumbo en la brusto	Er traf ins Herz, der ihn verhöhnte,
Поникнув гордой головой!..	Kaj venĝavido mortis li! ...	Und sterbend sank sein stolzes Haupt!
Не вынесла душа поэта	Ne povis la animo luma	Nicht mehr ertrug das Herz des Dichters
Позора мелочных обид,	Subiĝi al la malhonor',	der Schwätzer niederträchtiges Spiel
Восстал он против мнений света	Li sola kontraŭ fals' monduma	gegen die Meinung des Gelichters
Один как прежде... и убит!	Ribelis ... Kaj li estas for!	stand einsam er wie je ... und fiel!
Убит!.. к чему теперь рыданья,	Murdita! ... Do por kio ploroj,	Er fiel! ... Was hilft's, daß ihr nun sammelt
Пустых похвал ненужный хор,	De l' povraj laŭdoj tarda ĥor'	unnützes Lob und ihn beleckt,
И жалкий лепет оправданья?	Kaj sinpravigoj de l' sinjoroj?	daß ihr Entschuldigungen stammelt? —
Судьбы свершился приговор!	Pro fato li jam estas for!	Zu spät, das Urteil ist vollstreckt;
Не вы ль сперва так злобно гнали	Kaj ĉu ne vi kolere pelis	Wer trieb ihn denn? War es nicht euer
Его свободный, смелый дар	La noblan kanton de liber',	boshaftes Spiel, das ihn verführt.
И для потехи раздували	Elblovi incendion celis	das des Genies bewahrtes Feuer
Чуть затаившийся пожар?	El la ĵaluzo -- nur fajrer'?	zu offnen Bränden angeschürt?
Что ж? веселитесь... — он мучений	Do ĝoju ... Mutas bardo nia,	Ihr habts erreicht ... er ging verbinen
Последних вынести не мог:	La bonon rompis la malbon'.	zugrund an Qual und Überdruß;
Угас, как светоч, дивный гений,	Ne lumas plu la stel' genia,	das Licht erlosch, das Laub verwirren
Увял торжественный венок.	Forvelkis la solena kron'.	am Blütenkranz des Genius.
Его убийца хладнокровно	Murdinto lia senkompata	Der ihn gemordet, kalten Blutes
Навел удар... спасенья нет:	Ekpremis feron de la ĉan',	hat er`s getan ... er schoß gewandt;
Пустое сердце бьется ровно,	La koro vanta batis glate,	sein leeres Herz war rohen Mutes,
В руке не дрогнул пистолет.	Neniom tremis tiu man'.	und nicht gezittert hat die Hand.
И что за диво?.. издалёка,	Kaj ĉu ne miro, ĉu ne strango?	Was wunder auch? ... aus fernen Reichen
Подобный сотням беглецов,	Pelata per la sort' migrant',	kam er als Abenteurer her,
На ловлю счастья и чинов	Nomadis li en nia land'	und hundert andre so wie er,
Заброшен к нам по воле рока;	En serĉo de feliĉ' kaj rango,	sich Glück und Ämter zu erschleichen;
Смеясь, он дерзко презирал	Ofende mokis pli kaj pli	er schätzte unser Land gering,
Земли чужой язык и нравы;	De nia tero lingvon, moron	sein Recht und Brauch, sein Wort und Wissen
Не мог щадить он нашей славы;	Kaj malestimis nian gloron,	hatt gern uns Ruhm und Ehr entrissen;
Не мог понять в сей миг кровавый,	Ne sciis en la sanga horo,	wie konnte er beim Abschuß wissen,
На что он руку поднимал!..	Sur kion levis sian manon li! ...	an wem sich seine Hand verging! ...
И он убит — и взят могилой,	En tombo kuŝas jam la bardo,	Nun ist er tot, vom Grab verschlungen
Как тот певец, неведомый, но милый,	Samkiel tiu, kiun li kun ardo	wie jener Sänger, vom Geschick bezwungen,
Добыча ревности глухой,	Prikantis sorĉe en la versroman' --	weil Eifersucht sein Herz verbrannt
Воспетый им с такою чудной силой,	Kantisto de bonkoro kaj bonfarto	den er mit wunderbarer Kraft besungen,
Сраженный, как и он, безжалостной рукой.	Murdita per la senkompata man'.	erschlagen wie auch er von mitleidloser Hand
Зачем от мирных нег и дружбы простодушной	Por kio de la pac' kaj simplo vilaĝloka	Weshalb ließ er das Glück und stiller Freundschaft Kerzen
Вступил он в этот свет завистливый и душный	Enpaŝis mise li al la mondum' sufoka	und trat in diese Welt, die ungebundne Herzen
Для сердца вольного и пламенных страстей?	Por la sincera sent' kaj liberema saĝ'?	und glühnde Leidenschaft in faulem Dunst erstickt?
Зачем он руку дал клеветникам ничтожным,	Por kio premis li la malamikajn manojn,	Weshalb gab er die Hand nichtsnutzigen Ehrbesudlem,
Зачем поверил он словам и ласкам ложным,	En la envia rond' serĉante la kompanojn,	weshalb denn glaubte er den schmeichlerischen Hudlem,
Он, с юных лет постигнувший людей?..	Li, kompreninta homojn de l' junaĝ'?...	er, der als Kind doch schon der Menschen Herz durchblickt?
И прежний сняв венок — они венец терновый,	Anstataŭ simpla kron' al li surmetis ili	Man riß den Kranz ihm fön - gehüllt in Lorbeer, schenkten
Увитый лаврами, надели на него:	La kronon dornan, nur kun laŭro por ornam' --	sie ihm den Domenkranz, der einer Krone glich:
Но иглы тайные сурово	Ĝi devas kvazaŭ ĉiam brili,	Doch die verborgnen- Domen senkten tief in die edle Stirne sich;
Язвили славное чело;	Sed kaŝe piki, piki jam;	vom tückischen Geraun, vom Hohn der Ignoranten
Отравлены его последние мгновенья	Venenis liajn lastajn horojn frido,	war ihm vergiftet noch der letzte Augenblick.
Коварным шопотом насмешливых невежд,	Malica flustro mokis lin, kaj jen	Er fiel - da Ehrgefühl und Rachedurst ihn brannten,
И умер он — с напрасной жаждой мщенья,	Li mortis kun la vana venĝavido,	in hoffnungslosem Gram um sein verlornes Glück.
С досадой тайною обманутых надежд.	Kun kaŝa disreviĝo kaj ĉagren'.
Замолкли звуки чудных песен,	La kantoj de mirinda brilo
Не раздаваться им опять:	Ne sonas jam sub la ĉiel',
Приют певца угрюм и тесен,	Malhelas lia mortazilo,
И на устах его печать. —	Surbuŝe kuŝas la sigel'.
А вы, надменные потомки	Kaj vi, arogaj heredantoj
Известной подлостью прославленных отцов,	De la gepatroj malhonestaj, nun
Пятою рабскою поправшие обломки	Tretantaj per la fiaj sklavaj plandoj
Игрою счастия обиженных родов!	La familiojn, kiujn lasis la fortun'!
Вы, жадною толпой стоящие у трона,	Vi en avida ar' starantaj ĉe la trono
Свободы, Гения и Славы палачи!	Ekzekutistoj de genio, glor', liber',
Таитесь вы под сению закона,	Kaj gardas vin la leĝo, kiel krono,
Пред вами суд и правда — всё молчи!..	Silentu antaŭ vi la justo kaj la ver'!
Но есть и божий суд, наперсники разврата!	Sed estas dia juĝ', malĉastaj dorlotatoj,
Есть грозный суд: он ждет;	Kaj la juĝisto jam atendas vin,
Он не доступен звону злата,	Ne aĉetebla per la or' kaj flatoj
И мысли и дела он знает наперед.	Li krimojn viajn antaŭvidas ĝis la fin'.
Тогда напрасно вы прибегнете к злословью:	Kaj jam al vi la kalumnia lango
Оно вам не поможет вновь,	Ne helpos per la malhonesta ard',
И вы не смоете всей вашей черной кровью	Kaj ne forlavos vi per via nigra sango
Поэта праведную кровь!	La sanktan sangon de la bard'!

Verkinto de tiu ĉi Rusa poemo estas Михаил Лермонтов (*1814-10-15 - †1841-07-27). Mi, Manfred Retzlaff, trovis tiun ĉi poemon en la retejo http://www.stihi-xix-xx-vekov.ru/ler352.html.	Traduko de la Rusa poemo "Смерть поэта" de Михаил Лермонтов (*1814-10-15 - †1841-07-27) en Esperanton de Konstantin Gusev (†1980-11-09). Tiu ĉi poem-esperangigo troviĝas en la retejo http://donh.best.vwh.net/Esperanto/Literaturo/Poezio/morto_poetou.html.	Traduko de la Rusa poemo "Смерть поэта" de Михаил Лермонтов (*1814-10-15 - †1841-07-27) en la Germanan de N. N. 77. Siehe: http://www.winter-zeulenroda.de/webseiten/lermontov.htm.

Михаил Лермонтов,Смерть поэта

Михаил Лермонтов,La morto de la poeto

Михаил Лермонтов,Der Tod des Dichters

Михаил Лермонтов,
Смерть поэта

Михаил Лермонтов,
La morto de la poeto

Михаил Лермонтов,
Der Tod des Dichters