Ulrich Matthias,
Monda himno |
| |
Kantebla laŭ la melodio de la Eŭropa
Himno (el la 9-a sinfonio de Beethoven) |
| |
| Muroj de miljaroj baras |
| vojon al tutmonda bon’. |
| Inter ni landlimoj staras, |
| regas jen perfort’, jen mon’. |
| |
| Kelkaj vivas en mizero |
| ne eskapas el malriĉ’, |
| kelkaj restas en sufero, |
| mankas ŝanĉo por feliĉ’. |
| |
| Inter ni, la nekonatoj |
| forgesiĝas simpla ver’: |
| ĉiuj homoj estas fratoj, |
| vivas sur la sama ter’. |
| |
| Havas ni nur unu mondon, |
| sekve ĝin konservu ni, |
| formu familian rondon |
| por tutmonda harmoni’. |
| |
| Homa digno, homaj rajtoj |
| gvidu nin al nia cel’, |
| homojn kun malsamaj trajtoj |
| ĉiu kun aparta bel’. |
| |
| Homaj rajtoj, homaj devoj |
| regu sur la tersurfac’ |
| por ke plenumiĝu revoj |
| por ke realiĝu pac’. |
| |
| Por feliĉo en estonto |
| jen valoras nia pen’. |
| Amo estu nia fonto |
| por labori por kompren’. |
| |
| Novaj sentoj, novaj ventoj |
| blovu nun tra land’ kaj mar’, |
| floru ĉiuj kontinentoj, |
| floru tuta la homar’. |
| |
Verkinto de tiu ĉi Esperanta poemo estas
Ulrich Matthias. |
