poezio.net - Poem

verkinto [voknomo]	titolo	lingvo	publikigo	identiga kodo	lasta modifo	aspekto
N. N. 26	Tredecim tiliae, cantus primus	Latina	1890 ?	Arg-1169-114	2012-04-02 22:23 mgr	nur tiun forigu
Friedrich Wilhelm Weber	* Dreizehnlinden, Kapitel 1, Aus dem Nethegau	Germana		Arg-227-114	2014-04-18 18:36 Manfred	nur tiun aldonu
Manfredo Ratislavo	Dektritilio, ĉapitro 1, El la distrikto de la Neto	Esperanto		Arg-228-114	2014-04-18 18:28 Manfred	nur tiun forigu

Friedrich Wilhelm Weber, Tredecim tiliae, cantus primus		Friedrich Wilhelm Weber, Dektritilio, ĉapitro 1, El la distrikto de la Neto

tradukita de N. N. 26		tradukita de Manfredo Ratislavo

		Neto¹⁾

1. Juvat ambulare vere		1 Rave estas, en printempo
Verna prata permigrare,		kun migradbastono sia
Floribus vestire comas		kaj floreto ĉe l’ ĉapelo
Hortum Dei perlustrare.		iri tra l’ ĝardeno Dia.²⁾

2. Nubes altae volant alte,		2 Supre iras blankaj nuboj,
Rivi manant argentosi;		sube riveretoj klaraj,
Nova veste lactant arva,		nove vestis sin herbejoj
Saltus frondent nemorosi.		kaj altaĵoj montarbaraj.

3. Quod hiberna nocte nevit,		3 Blankigejen portas ino,
It puella persolare,		kion ŝpinis ŝi sur rado,
Merula, quod clam discebat,		enarbuste kantas merlo
Luco gestit decantare.		post dumvintra silentado.

4. Quamvis nota cantilena		4 Kvankam estas ja malnovaj
Sit cantata, decantata,		kantoj, longe jam konataj,
Est puellae tamen suavis,		la knabinoj aŭskultadas
Semper dulcis, semper grata.		je la sonoj tre amataj;

5. Semper dulcis, semper grata		5 je la sonoj tre amataj,
Valles personat et colles;		super mont’ kaj val’ sonantaj;
Et auscultans lactus puer		karbfaristoj kaj paŝtistoj
Comitatur modos molles.		ekaŭskultas kunkantantaj;

6. Molles modos, quos hibernae		6 ekaŭskultas kunkantantaj
Moestae noctes reticebant;		post la longaj vintraj horoj;
Reviviscant cantus laeti		preskaŭ forgesitaj kantoj
Nunc in sinu, qui latebant.		revekiĝas en la koroj.

7. Obsoletum modulamen		7 Preskaŭ forgesitaj kantoj
Hoc et illud sonat vivum,		revekiĝas nun en mia
Ut vox merulae canora		menso, kanti volus ilin,
Melos meum sit festivum.		merlo, mi per gorĝo via!

8. Rami quercus tiliaeque,		8 Tion, kion susurante
Quae narrabant clandestina		rakontadis la tilioj,
Et arcana mihi verba		kiam mi la paroladojn
Hora sacra vespertina.		subaŭskultis de l’ folioj;

9. Rivi celeri decursu		9 kion al mi riveretoj
Murmurantes, non tacentes;		babiladis kuregantaj
Laeti pueri sedere		de la montoj kiel knaboj,
Et silere non ferentes.		resti loke ne povantaj;

10. Inter frandos sedi rerum		10 kion en arbaroj foraj
Auscultator arcanarum,		al mi konfidintaj estas
Quos in aurem crediderunt,		nanoj, kiuj en rokfendoj
Mihi numina silvarum.		vivas kaj dumvive restas;

11. ............................		11 kion lispis al mi elfoj
................................		sur herbejoj lunumitaj;
................................		kion min instruis ŝtonoj
................................		grizaj kaj de musk’ kovritaj;

12. ............................		12 tion, krome tion, kion
................................		legis mi en disfalantaj
................................		pergamenoj kaj volumoj,
................................		formu mi al versoj kantaj.

13. ............................		13 Bildoj el pratemp’ nebula
................................		antaŭ mi nun supreniĝas;
................................		voĉoj de lament’ kaj ĝojo
................................		flustre al mi ekaŭdiĝas.

14. ............................		14 Viroj, antaŭ mil’ da jaroj
................................		tra la Net-distrikt’ irintaj,
................................		la paganoj, la kristanoj,
................................		homoj tie ĉi vivintaj;

15. ............................		15 juna Sakso, malamikon
................................		Frankan kontraŭbatalinta,
................................		kun si mem en propra brusto
................................		pli obstine luktadinta;

16. ............................		16 ploro de virgin’, kolero
................................		morna de maljunulino,
................................		runokantoj, venĝovokoj
................................		el la buŝo de virino;

17, ............................		17 laborado de monaĥoj
................................		en Konvent’ Dektritilia,
................................		klopodantaj ame venki
................................		spiton per agado pia;

18. ............................		18 ĝojaj himnoj de ĉi tiuj,
................................		tage, nokte sonadintaj,
................................		venkon de la Krista kruco
................................		en la montojn jubilintaj;

19. ............................		19 susurado de l’ arbaro,
................................		surfĝemado eĉ aldone:
................................		ĉio ĉi en unu kanton
................................		volas nun kuniĝi sone.

20. ............................		20 Estu ĝi por vi kantata,
................................		homoj el la oriento,
................................		nordo, sud’ aŭ okcidento:
................................		Estas vi de nobla gento.

21. ............................		21 Havas vi ja unu lingvon,
................................		ĉu malmolan en montaro,
................................		aŭ ĉu mola tiu estas,
................................		se vi loĝas ĉe la maro.

22. ............................		22 Vi infanoj de Saksujo,
................................		prenu mian etan donon:
................................		same kiel ne despektu
................................		oni la malmultan monon.

23. ............................		23 Pensu, ke por vi mi plukis
................................		belajn florojn en kamparo,
................................		kiam jam aŭtune flave
................................		sin ornamis la montaro.

24. ............................		24 Se mi pentris la heroon
................................		tro hejmlande, tiam sciu,
................................		ke li estis ja Vestfalo,
................................		kaj revulo estas tiu:

25. ............................		25 Malcedema, tamen milda
................................		kaj honesta li ja estas,
................................		kiel fer’ kaj kverkoj viaj,
................................		kiuj ĉiam firmaj restas.

26. ............................		26 Ĝis hodiaŭ konserviĝis
................................		la prapatra moro via;
................................		tial por vi tiu kanto
................................		de l’ Konvent’ Dektritilia!

27. ............................		27 Sed mokulo grumble plendas:
................................		„Ne edifas la rakonto,
................................		kaj la fonto de la Neto
................................		ja ne estas muza fonto.

28. ............................		28 Lasu la gurdadon tedan,
................................		enuigas lir-sonoro;
................................		pli agrabla al mi ŝajnas
................................		la sonoro de la oro.

29. ............................		29 Por si mem nur zorgu ĉiu,
................................		flegu li nur haŭton sian;
................................		vi kulturu viajn rapojn
................................		kaj surkampe grenon vian!

30. ............................		30 Lasu vi la volumaĉojn
................................		forfumiĝi sub kaldrono:
................................		nur de karbo, fer’, maŝinoj
................................		estas ja al ni bezono.

31. ............................		31 La amasoj putriĝantaj
................................		de la sonĝoj surpaperaj,
................................		ke utilu ili fine,
................................		flamu sub kaldronoj feraj!

32. ............................		32 Rad’, levilo kaj martelo,
................................		gravas la matematiko;
................................		malvaloras ja alio,
................................		nur validu la tekniko!

33. ............................		33 Flagru, fajro, flamu arde,
................................		ke la akvoj vaporiĝu,
................................		kaj la gentoj de la mondo
................................		haste inter si miksiĝu.

34. ............................		34 Ĉar la celo de l’ estonto
................................		estas ja la unueco;
................................		senbarila moviĝado
................................		estas vera libereco.

35. ............................		35 Lasu do la lir-gurdadon!
................................		Kiun tio ĉi ĝojigas?
................................		La sonoro de l’ metalo
................................		multe pli ja plezurigas.“ -

36. ............................		36 Mi komprenas vin, mokulo,
................................		olda, morna enviulo;
................................		vi ja estas de la bela
................................		Dia mondo kontraŭulo!³⁾⁴⁾

37. ............................		37 Volas vi ĝin en pistujo
................................		disfrotadi kaj polvigi,
................................		en krisolo kaj retorto
................................		poste ĝin senspiritigi!

38. ............................		38 Ĵetus vi ĝin en la faŭkon
................................		de l’ moloko ja volonte,
................................		ke neniu homo konu
................................		ĉi belaĵon plu estonte!

39. ............................		39 Vi mokulo morna, malgraŭ
................................		viaj mokoj kaj ĉagreno
................................		tamen belaj rozoj floras
................................		en la homa florĝardeno.

40. ............................		40 Tamen floras sorĉlilio;
................................		en sankteja groto ia,
................................		en arbara valo fora,
................................		sonĝas ja la flor’ magia.

41. ............................		41 Tamen sonas el krepuska
................................		arbareto, el aero,
................................		kaj la merlo ne jam kantis
................................		lastan kanton sur la Tero.

42. ............................		42 Kaj la najtingalo kantos
................................		plende en la primavero,
................................		jubilante, dum ankoraŭ
................................		batas koroj sur la Tero.

Traduko de la Germana poemo "Dreizehnlinden, Kapitel 1, Aus dem Nethegau" de Friedrich Wilhelm Weber (Frederiko Vilhelmo Vebero, *1813-12-25 - †1894-04.05) en la Latinan de N. N. 26 en 1890 ?.		Traduko de la Germana poemo "Dreizehnlinden, Kapitel 1, Aus dem Nethegau" de Friedrich Wilhelm Weber (Frederiko Vilhelmo Vebero, 1813-12-25 - †1894-04.05) en Esperanton de Manfredo Ratislavo (Manfred Retzlaff, Stettiner Str. 16, D-59302 Oelde, Germanio, 1938-11-04).

		1) La Neto estas malgranda rivero enfluanta en la riveron Vezero, kiu fluas tra okcidenta norda Germanio en la Nordan Maron.
		2) aŭ eble pli konforme al la originalo kaj laŭ la traduko de Adolph Macho el la jaro 1932: vagi tra l' ĝardeno Dia. (La manuskripto troviĝas en la Esperanto-Muzeo en Vieno.
		3) aŭ eble ankaŭ:\\Mi komprenas ja, mokulo,\\tiun vian opinion;\\ĉar kontraŭas vi la savon\\de la mondo, neas Dion!
		4) aŭ:\\vi ja estas de la mondo\\Di-savita kontraŭulo

Friedrich Wilhelm Weber,Tredecim tiliae, cantus primus

Friedrich Wilhelm Weber,Dektritilio, ĉapitro 1, El la distrikto de la Neto

Friedrich Wilhelm Weber,
Tredecim tiliae, cantus primus

Friedrich Wilhelm Weber,
Dektritilio, ĉapitro 1, El la distrikto de la Neto