Poezio
piece of old paper
Esperanto Angla Germana
bonveniga paĝo Manfredo † listo de la poemoj listo de la tradukaĵoj listo de poetoj Poezio en nombroj registri
 eksporti for presado: vertikala formato (PDF) kverformato (PDF) | montru ĉiujn eksport-formatojn
verkinto  [voknomo] titolo lingvo publikigo identiga kodo lasta modifo aspekto
Mark Twain The Lorelei Angla Arg-11-2 2003-10-13 04:42 mgr nur tiun aldonu
L. W. Garnham The Lorelei Angla Arg-14-2 2003-10-11 23:04 mgr nur tiun aldonu
Paul Gottfried Christaller [Ne scias mi, kio okazis] Esperanto Arg-1116-2 2010-09-13 10:03 Manfred nur tiun aldonu
N. N. 01 Lurleia Latina Arg-179-2 2010-02-11 14:00 Manfred nur tiun forigu
Joachim Gießner Lorelejo Esperanto Arg-1115-2 2010-09-15 12:51 Manfred nur tiun forigu
Leopold Elb Lorelej' Esperanto Arg-71-2 2005-02-03 19:06 Manfred nur tiun forigu
Ludwig Lazarus Zamenhof Lorelej Esperanto Arg-565-2 2009-10-30 16:15 mgr nur tiun forigu
Hans-Georg Kaiser Lorelay Esperanto Arg-564-2 2005-02-03 19:18 Manfred nur tiun forigu
Heinrich Heine * Die Lorelei Germana 1823 Arg-2-2 2014-04-23 18:09 Manfred nur tiun aldonu

Heinrich Heine,
Lorelejo

 

Heinrich Heine,
Lorelej

 

Heinrich Heine,
Lurleia

 

Heinrich Heine,
Lorelej'

 

Heinrich Heine,
Lorelay

 
tradukita de Joachim Gießner   tradukita de Ludwig Lazarus Zamenhof   tradukita de N. N. 01   tradukita de Leopold Elb   tradukita de Hans-Georg Kaiser
 
            Tiu traduko estas poste iom modifita de
aliuloj, ne estas la origina traduk-versio
de Leopold Elb.
   
 
Malgajon mi sentas en koro,   Ne scias mi, kial subita   Ignoro, quid id sibi velit,   Ne scias mi, kial mi estas   Min kaptas malgaj' en la koro,
sed kial tia tim'?   malgaj' en la koro naskiĝis;   Tristissimus cur sim,   Malgaja en la kor’.   pro kio tia trist'?
Legendo el pratempa foro   el tempo jam enterigita   Antiqui aevi fabellam   Antikva fabelo restas   Fabel' el antikva foro
Vagadas tra mia anim'.   legendo al mi reviviĝis.   Cur saepe volverim.   Por ĉiam en mia memor’.   ne lasas de mi kun persist'.
 
Jam fluas la Rejn' en malhelo,   Jam malvarmetiĝas l' aero,   Vesperascit et frigescit,   Vespero jam ekmalheliĝas,   Aere fridetas, trankvilas,
kaj malvarmetas l' aer'.   la Rejno mallaŭte babilas,   Et Rhenus leniter it,   Fluadas la Rejn’ en trankvil’,   malhelas jam la Rejn'.
Sed brilas la mont' en orbelo   per oro de l'sun' en vespero   Cacumen montis lucescit,   La supro de l’ monto lumiĝas   La monto surpinte brilas
pro suna lum' de l' vesper'.   la supro de l' monto rebrilas.   Dum Phoebus occidit.   En vespersuna bril’.   vespere en rava scen'.
 
Jen supre kabino provokas   Plej belan knabinon mi vidas:   Sedet in summo montis   Belega knabino jen tronas   Tre ĉarma feino sidas,
per ora juvelar',   en ora ornamo brilante,   Virgo pulcherrima,   Kun ora juvelar’,   jen supre por ador';
kaj ŝia beleco allogas   sur supro de l' monto ŝi sidas,   Auro nitet gemma frontis,   La belan vizaĝon kronas   la ora ornamo ridas;
kaj ŝia ora harar'.   la harojn mistere kombante.   Se pectit auricoma.   Mirinde la ora harar’.   ŝi kombas harojn el or'.
 
Ŝi kombas ĝin, kantas sorĉige,   La oran kombilon ŝi movas   Aureolo pectine pectit,   Ŝi uzas kombilon el oro   Ŝi kombas per ora kombilo
sirene kantas ŝi   kaj kantas tra l' pura aero,   Carmen canens procul,   Kaj dume kantas ŝi.   kaj kantas kun pasi';
per neimagebla, mirige   kaj forto mirinda sin trovas   Mirandum id habet modum   Mirige tuŝas al koro   mirigas min la elbrilo
potenca melodi'.   en tiu ĉi kant' de l'vespero.   Nec non virilem simul.   Sorĉiga la melodi’.   kaj forto de l' melodi'.
 
Ŝipiston en eta boato   Ŝipet' iras sur la rivero,   In cymba navitam mille   Kaj sopiregon eksentas   Ŝipisto ŝipeton gvidas,
Turmentas koremoci'.   ŝipisto ektremis de l' kanto,   Angores feri tenent,   Ŝipisto dum sia vetur’;   lin kaptas ve' de ekzalt'.
Ne ĝenas lin rifo-kaskado,   kaj blinda por ĉiu danĝero   Non videt scopulos ille,   Rifaron li ne priatentas,   Li ja la rifojn ne vidas',
rigardas nur supren al ŝi!   rigardas li al la kantanto.   Ocli non si sursum vident.   Al monto rigardas li nur.   li vidas nur supren sen halt'.
 
Ĝis tiras kun si al Rejn-fundo   Ha, baldaŭ ŝipisto la bela   Opinor undas devorare   Mi kredas, ke dronos finfine   Mi kredas, ke ondoj tiras
la ondoj lin kun boat'.   perdiĝis sub l' akvoturnado;   Nautam cum navicula,   Ŝipisto kun sia boat’,   la ŝipon funden de l' Rejn';
Nun kuŝas li en la profundo   ĝin Lorelej' faris kruela,   Effecit solo canendo   Kaj tion kaŭzis feine   kaj tio de l' kant' eliras
pro Loreleja kantad'.   per sia mirinda kantado.   Lurleia id dea.   La Loreleja kantad’.   de Lorelaj-siren'.
 
Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de
Joachim Gießner (*1913-12-23 -
†2003-11-25).

Tiu ĉi poem-traduko aperis en la kant-kolekto
"Mia kantaro I", eldonita de Josef Schiffer
(Wilstorfstr. 58, D-78050 Villingen-Schwenningen,
Germanio, tel. 0049(0)7721-58991; faks.
0049(0)7721-508891, ret-adreso:
Josef.Schiffer@t-online.de ), n-ro
30. Krome ĝi aperis en la informilo
"Fervoja Esperantisto" de Germana Ferjojista
Esperanto-Asocio, n-ro 3/2010, sur paĝo3.
  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de Ludwig
Lazarus Zamenhof (Ludoviko Lazaro Zamenhofo,
*1859-12-15 - †1917-04-14).

Tiun ĉi tradukversion mi prenis el retejo
http://www.esperanto.mv.ru/Kolekto/Lorelej.html.
  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en la Latinan de N.
N. 01.

 
  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de
Leopold Elb (†1912-08.04).

La traduko troviĝas sur paĝo 84 de la
lernolibro „Post la kurso“ de Wilhelm
kaj Hans Wingen, eldonita de Ludwig Pickel
en Nurembergo (Nürnberg), Germanio.
  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de
Hans-Georg Kaiser (Cezar, *1954-05-21).