Poezio
piece of old paper
Esperanto Angla Germana
bonveniga paĝo Manfredo † listo de la poemoj listo de la tradukaĵoj listo de poetoj Poezio en nombroj registri
 eksporti for presado: vertikala formato (PDF) kverformato (PDF) | montru ĉiujn eksport-formatojn
verkinto  [voknomo] titolo lingvo publikigo identiga kodo lasta modifo aspekto
Mark Twain The Lorelei Angla Arg-11-2 2003-10-13 04:42 mgr nur tiun aldonu
L. W. Garnham The Lorelei Angla Arg-14-2 2003-10-11 23:04 mgr nur tiun aldonu
Paul Gottfried Christaller [Ne scias mi, kio okazis] Esperanto Arg-1116-2 2010-09-13 10:03 Manfred nur tiun aldonu
N. N. 01 Lurleia Latina Arg-179-2 2010-02-11 14:00 Manfred nur tiun forigu
Joachim Gießner Lorelejo Esperanto Arg-1115-2 2010-09-15 12:51 Manfred nur tiun forigu
Leopold Elb Lorelej' Esperanto Arg-71-2 2005-02-03 19:06 Manfred nur tiun forigu
Ludwig Lazarus Zamenhof Lorelej Esperanto Arg-565-2 2009-10-30 16:15 mgr nur tiun forigu
Hans-Georg Kaiser Lorelay Esperanto Arg-564-2 2005-02-03 19:18 Manfred nur tiun forigu
Heinrich Heine * Die Lorelei Germana 1823 Arg-2-2 2014-04-23 18:09 Manfred nur tiun aldonu

Heinrich Heine,
Lorelay

 

Heinrich Heine,
Lurleia

 

Heinrich Heine,
Lorelejo

 

Heinrich Heine,
Lorelej'

 

Heinrich Heine,
Lorelej
 
tradukita de Hans-Georg Kaiser   tradukita de N. N. 01   tradukita de Joachim Gießner   tradukita de Leopold Elb   tradukita de Ludwig Lazarus Zamenhof
 
            Tiu traduko estas poste iom modifita de
aliuloj, ne estas la origina traduk-versio
de Leopold Elb. 		   
 
Min kaptas malgaj' en la koro,   Ignoro, quid id sibi velit,   Malgajon mi sentas en koro,   Ne scias mi, kial mi estas   Ne scias mi, kial subita
pro kio tia trist'?   Tristissimus cur sim,   sed kial tia tim'?   Malgaja en la kor’.   malgaj' en la koro naskiĝis;
Fabel' el antikva foro   Antiqui aevi fabellam   Legendo el pratempa foro   Antikva fabelo restas   el tempo jam enterigita
ne lasas de mi kun persist'.   Cur saepe volverim.   Vagadas tra mia anim'.   Por ĉiam en mia memor’.   legendo al mi reviviĝis.
 
Aere fridetas, trankvilas,   Vesperascit et frigescit,   Jam fluas la Rejn' en malhelo,   Vespero jam ekmalheliĝas,   Jam malvarmetiĝas l' aero,
malhelas jam la Rejn'.   Et Rhenus leniter it,   kaj malvarmetas l' aer'.   Fluadas la Rejn’ en trankvil’,   la Rejno mallaŭte babilas,
La monto surpinte brilas   Cacumen montis lucescit,   Sed brilas la mont' en orbelo   La supro de l’ monto lumiĝas   per oro de l'sun' en vespero
vespere en rava scen'.   Dum Phoebus occidit.   pro suna lum' de l' vesper'.   En vespersuna bril’.   la supro de l' monto rebrilas.
 
Tre ĉarma feino sidas,   Sedet in summo montis   Jen supre kabino provokas   Belega knabino jen tronas   Plej belan knabinon mi vidas:
jen supre por ador';   Virgo pulcherrima,   per ora juvelar',   Kun ora juvelar’,   en ora ornamo brilante,
la ora ornamo ridas;   Auro nitet gemma frontis,   kaj ŝia beleco allogas   La belan vizaĝon kronas   sur supro de l' monto ŝi sidas,
ŝi kombas harojn el or'.   Se pectit auricoma.   kaj ŝia ora harar'.   Mirinde la ora harar’.   la harojn mistere kombante.
 
Ŝi kombas per ora kombilo   Aureolo pectine pectit,   Ŝi kombas ĝin, kantas sorĉige,   Ŝi uzas kombilon el oro   La oran kombilon ŝi movas
kaj kantas kun pasi';   Carmen canens procul,   sirene kantas ŝi   Kaj dume kantas ŝi.   kaj kantas tra l' pura aero,
mirigas min la elbrilo   Mirandum id habet modum   per neimagebla, mirige   Mirige tuŝas al koro   kaj forto mirinda sin trovas
kaj forto de l' melodi'.   Nec non virilem simul.   potenca melodi'.   Sorĉiga la melodi’.   en tiu ĉi kant' de l'vespero.
 
Ŝipisto ŝipeton gvidas,   In cymba navitam mille   Ŝipiston en eta boato   Kaj sopiregon eksentas   Ŝipet' iras sur la rivero,
lin kaptas ve' de ekzalt'.   Angores feri tenent,   Turmentas koremoci'.   Ŝipisto dum sia vetur’;   ŝipisto ektremis de l' kanto,
Li ja la rifojn ne vidas',   Non videt scopulos ille,   Ne ĝenas lin rifo-kaskado,   Rifaron li ne priatentas,   kaj blinda por ĉiu danĝero
li vidas nur supren sen halt'.   Ocli non si sursum vident.   rigardas nur supren al ŝi!   Al monto rigardas li nur.   rigardas li al la kantanto.
 
Mi kredas, ke ondoj tiras   Opinor undas devorare   Ĝis tiras kun si al Rejn-fundo   Mi kredas, ke dronos finfine   Ha, baldaŭ ŝipisto la bela
la ŝipon funden de l' Rejn';   Nautam cum navicula,   la ondoj lin kun boat'.   Ŝipisto kun sia boat’,   perdiĝis sub l' akvoturnado;
kaj tio de l' kant' eliras   Effecit solo canendo   Nun kuŝas li en la profundo   Kaj tion kaŭzis feine   ĝin Lorelej' faris kruela,
de Lorelaj-siren'.   Lurleia id dea.   pro Loreleja kantad'.   La Loreleja kantad’.   per sia mirinda kantado.
 
Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de
Hans-Georg Kaiser (Cezar, *1954-05-21).

  		  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en la Latinan de N.
N. 01.

  		  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de
Joachim Gießner (*1913-12-23 -
†2003-11-25).

Tiu ĉi poem-traduko aperis en la kant-kolekto
"Mia kantaro I", eldonita de Josef Schiffer
(Wilstorfstr. 58, D-78050 Villingen-Schwenningen,
Germanio, tel. 0049(0)7721-58991; faks.
0049(0)7721-508891, ret-adreso:
Josef.Schiffer@t-online.de ), n-ro
30. Krome ĝi aperis en la informilo
"Fervoja Esperantisto" de Germana Ferjojista
Esperanto-Asocio, n-ro 3/2010, sur paĝo3. 		  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de
Leopold Elb (†1912-08.04).

La traduko troviĝas sur paĝo 84 de la
lernolibro „Post la kurso“ de Wilhelm
kaj Hans Wingen, eldonita de Ludwig Pickel
en Nurembergo (Nürnberg), Germanio. 		  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de Ludwig
Lazarus Zamenhof (Ludoviko Lazaro Zamenhofo,
*1859-12-15 - †1917-04-14).

Tiun ĉi tradukversion mi prenis el retejo
http://www.esperanto.mv.ru/Kolekto/Lorelej.html.