poezio.net - Poem

verkinto [voknomo]	titolo	lingvo	identiga kodo	lasta modifo	aspekto
Коган	Надежда	Rusa	Arg-892-377	2008-04-01 17:01 Manfred	nur tiun forigu
Семен Вайнблат	Надежда	Rusa	Arg-893-377	2009-11-04 21:50 mgr	nur tiun aldonu
Leopold Blumental	Nadzieja	Pola	Arg-744-377	2007-01-05 09:02 Manfred	nur tiun aldonu
Ludwig Lazarus Zamenhof	* La espero	Esperanto	Arg-742-377	2006-12-28 23:25 Manfred	nur tiun forigu
N. N. 10	Die Hoffnung	Germana	Arg-743-377	2007-04-29 14:03 Manfred	nur tiun forigu
Marie Hankel	Die Hoffnung	Germana	Arg-891-377	2008-09-20 10:02 Manfred	nur tiun aldonu
Richard Schulz	Die Hoffnung	Esperanto	Arg-924-377	2014-10-31 20:54 Manfred	nur tiun aldonu

Ludwig Lazarus Zamenhof, La espero	Ludwig Lazarus Zamenhof, Die Hoffnung	Ludwig Lazarus Zamenhof, Надежда

	tradukita de N. N. 10	tradukita de Коган

En la mondon venis nova sento,	In die Welt kam eine neue Kunde,	Новым чувством мир обогатился,
tra la mondo iras forta voko;	Durch die Welt erschallt ein kräftig Wort,	Зов могучий уж везде гремит.
Per flugiloj de facila vento	Und es tönt aus Sturmwinds starkem Munde,	Вихрем легким пусть же прокатится
nun de loko flugu ĝi al loko.	Und es rauscht und ruft von Ort zu Ort:	Этот зов - и землю оживит.

Ne al glavo sangon soifanta	"Nicht zum Schwerte, nicht zu blut'gem Ringen	Не мечом кровавым потрясая
ĝi la homan tiras familion;	Ruf' der Menschheit Brüder ich als Feinde;	За собой влечет он род людской.
Al la mond’ eterne militanta	Legt die Waffen nieder! Ich will bringen	Мир от распри вековой спасая
ĝi promesas sanktan harmonion.	Heil'ge Harmonie der Weltgemeinde."	Он сулит гармонию, покой.

Sub la sankta signo de l’ espero	Um der Hoffnung heilige Standarte	Под надежды знаменем священным
kolektiĝas pacaj batalantoj,	Sammeln friedlich sich die Kameraden,	Собралися мирные борцы.
Kaj rapide kreskas la afero	Und es strömen — seht! — der hohen Warte	Подвиг свой упехом несравненным
per laboro de la esperantoj.	Neue Jünger zu auf allen Pfaden.	Увенчают счастия творцы.

Forte staras muroj de miljaroj	— Tausende von Jahren alte Mauern	Стены вековой вражды воздвигнув
inter la popoloj dividitaj;	Trennten Volk von Volk als starre Schranken;	Захлебнуться мир готов в крови.
Sed dissaltos la obstinaj baroj,	Doch die Mauern werden nimmer dauern	Но преграды рухнут, распри сгинут
per la sankta amo disbatitaj.	Heil'ge Liebe bringet sie zum Wanken.	Под могучим натиском любви.

Sur neŭtrala lingva fundamento,	Auf der Menschheitssprache festem Grunde	Овладевши речью всем понятной
komprenante unu la alian,	— Jedes Volk wird jedes Volk verstehn —	Люди руки дружески сплетут.
La popoloj faros en konsento	Werden auf des ganzen Erdballs Runde	В круг один семейный, необъятный
unu grandan rondon familian.	Alle wie ein Volk zusammenstehn.	Все народы радостно войдут.

Nia diligenta kolegaro	Uns're wackern Friedensstreiter werden	Мирный путь усердно продолжая
en laboro paca ne laciĝos,	Nimmer ruhen, nimmer rasten stille,	Подвиг свой, друзья, мы завершим -
Ĝis la bela sonĝo de l’ homaro	Bis der Menschheit schöner Traum auf Erden	Дивную мечту земного рая
por eterna ben’ efektiviĝos.	Zu der Menschheit Heile sich erfülle.	Для семьи людской осуществим.

Verkinto de tiu ĉi Esperanta poemo estas Ludwig Lazarus Zamenhof (Ludoviko Lazaro Zamenhofo, *1859-12-15 - †1917-04-14).	Traduko de la Esperanta poemo "La espero" de Ludwig Lazarus Zamenhof (Ludoviko Lazaro Zamenhofo, *1859-12-15 - †1917-04-14) en la Germanan de N. N. 10. Entnommen aus der Internetzseite http://de.wikipedia.org/wiki/La_Espero.	Traduko de la Esperanta poemo "La espero" de Ludwig Lazarus Zamenhof (Ludoviko Lazaro Zamenhofo, *1859-12-15 - †1917-04-14) en la Rusan de Коган. Prenita el la retejo http://miresperanto.narod.ru/tradukoj/zamenhof.htm.

Ludwig Lazarus Zamenhof,La espero

Ludwig Lazarus Zamenhof,Die Hoffnung

Ludwig Lazarus Zamenhof,Надежда

Ludwig Lazarus Zamenhof,
La espero

Ludwig Lazarus Zamenhof,
Die Hoffnung

Ludwig Lazarus Zamenhof,
Надежда