poezio.net - Poem

verkinto [voknomo]	titolo	lingvo	identiga kodo	lasta modifo	aspekto
Коган	Надежда	Rusa	Arg-892-377	2008-04-01 17:01 Manfred	nur tiun forigu
Семен Вайнблат	Надежда	Rusa	Arg-893-377	2009-11-04 21:50 mgr	nur tiun aldonu
Leopold Blumental	Nadzieja	Pola	Arg-744-377	2007-01-05 09:02 Manfred	nur tiun forigu
Ludwig Lazarus Zamenhof	* La espero	Esperanto	Arg-742-377	2006-12-28 23:25 Manfred	nur tiun forigu
N. N. 10	Die Hoffnung	Germana	Arg-743-377	2007-04-29 14:03 Manfred	nur tiun aldonu
Marie Hankel	Die Hoffnung	Germana	Arg-891-377	2008-09-20 10:02 Manfred	nur tiun aldonu
Richard Schulz	Die Hoffnung	Esperanto	Arg-924-377	2014-10-31 20:54 Manfred	nur tiun aldonu

Ludwig Lazarus Zamenhof, La espero	Ludwig Lazarus Zamenhof, Надежда	Ludwig Lazarus Zamenhof, Nadzieja

	tradukita de Коган	tradukita de Leopold Blumental

En la mondon venis nova sento,	Новым чувством мир обогатился,	Nowych uczuć trysnęłaś krynico,
tra la mondo iras forta voko;	Зов могучий уж везде гремит.	Idzie światem potężne wołanie;
Per flugiloj de facila vento	Вихрем легким пусть же прокатится	Niech je wiatry za skrzydła pochwycą,
nun de loko flugu ĝi al loko.	Этот зов - и землю оживит.	Niech rozniosą po życiowym łanie!

Ne al glavo sangon soifanta	Не мечом кровавым потрясая	Głos się rozszedł, wzywa ludzkie rzesze
ĝi la homan tiras familion;	За собой влечет он род людской.	Nie do mieczy, nie do krwawej burzy,
Al la mond’ eterne militanta	Мир от распри вековой спасая	On nadzieję świętą w sercach krzesze,
ĝi promesas sanktan harmonion.	Он сулит гармонию, покой.	Ludziom - wrogom wieczny pokój wróży.

Sub la sankta signo de l’ espero	Под надежды знаменем священным	Pod sztandarem tej świętej nadziei
kolektiĝas pacaj batalantoj,	Собралися мирные борцы.	Pokojowi się kupią szermierze...
Kaj rapide kreskas la afero	Подвиг свой упехом несравненным	Szybko rośnie moc drogiej idei,
per laboro de la esperantoj.	Увенчают счастия творцы.	Dzięki pracy i niezłomnej wierze.

Forte staras muroj de miljaroj	Стены вековой вражды воздвигнув	Trwałe mury dzieliły narody,
inter la popoloj dividitaj;	Захлебнуться мир готов в крови.	Między nimi stały lat tysiące.
Sed dissaltos la obstinaj baroj,	Но преграды рухнут, распри сгинут	Ale padną oporne przegrody,
per la sankta amo disbatitaj.	Под могучим натиском любви.	Gdy uderzą w nie serca gorące.

Sur neŭtrala lingva fundamento,	Овладевши речью всем понятной	Na osnowie jednej wspólnej mowy
komprenante unu la alian,	Люди руки дружески сплетут.	Ludy myślą napełnią się Bożą,
La popoloj faros en konsento	В круг один семейный, необъятный	W zrozumieniu i w zgodzie świat nowy,
unu grandan rondon familian.	Все народы радостно войдут.	Jedną wielką rodzinę utworzą.

Nia diligenta kolegaro	Мирный путь усердно продолжая	Więc szermierze wytrwają w jedności,
en laboro paca ne laciĝos,	Подвиг свой, друзья, мы завершим -	Wielkim trudem się swoim nie zmęczą,
Ĝis la bela sonĝo de l’ homaro	Дивную мечту земного рая	Póki piękne marzenie ludzkości
por eterna ben’ efektiviĝos.	Для семьи людской осуществим.	Nie zabłyśnie nam wieczystą tęczą.

Verkinto de tiu ĉi Esperanta poemo estas Ludwig Lazarus Zamenhof (Ludoviko Lazaro Zamenhofo, *1859-12-15 - †1917-04-14).	Traduko de la Esperanta poemo "La espero" de Ludwig Lazarus Zamenhof (Ludoviko Lazaro Zamenhofo, *1859-12-15 - †1917-04-14) en la Rusan de Коган. Prenita el la retejo http://miresperanto.narod.ru/tradukoj/zamenhof.htm.	Traduko de la Esperanta poemo "La espero" de Ludwig Lazarus Zamenhof (Ludoviko Lazaro Zamenhofo, 1859-12-15 - †1917-04-14) en la Polan de Leopold Blumental (Leo Belmont, 1865-03-08 - †1941-10-19). Tiun ĉi tradukon de la origina Esperant-lingva poemo "La Espero" mi (Manfred Retzlaff) trovis en la interreta enciklopedio "Vikipedio", en http://pl.wikipedia.org/wiki/La_Espero.

Ludwig Lazarus Zamenhof,La espero

Ludwig Lazarus Zamenhof,Надежда

Ludwig Lazarus Zamenhof,Nadzieja

Ludwig Lazarus Zamenhof,
La espero

Ludwig Lazarus Zamenhof,
Надежда

Ludwig Lazarus Zamenhof,
Nadzieja