| eksporti for presado: vertikala formato (PDF) kverformato (PDF) | montru ĉiujn eksport-formatojn |
| verkinto [voknomo] | titolo | lingvo | publikigo | identiga kodo | lasta modifo | aspekto |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Friedrich Wilhelm Weber | * Dreizehnlinden, Kapitel 5, Am Opfersteine | Germana | Arg-813-412 | 2007-04-29 21:02 Manfred | nur tiun forigu | |
| Manfredo Ratislavo | Dektritilio, ĉapitro 5, Ĉe la oferoŝtono | Esperanto | Arg-814-412 | 2007-04-29 22:02 Manfred | nur tiun forigu |
Friedrich Wilhelm Weber, | Friedrich Wilhelm Weber, | |
| tradukita de Manfredo Ratislavo | ||
| 1 Lieblich sind die Juninächte, | 1 Ravaj estas la Juniaj | |
| Wenn des Abendrots Verglimmen | Noktoj, kiam lumetante | |
| Und des Morgens frühe Lichter | La vespera ruĝ’ miksiĝas | |
| Dämmernd ineinanderschwimmen; | Kun aŭroro krepuskante; | |
| 2 Wenn der Lenz in roten Rosen | 2 Kiam ruĝaroze verŝas | |
| Rasch verblutet und die kleinen | Sian sangon primavero, | |
| Nachtigallen um den Toten | Kaj priploras tiun laste | |
| Ihre letzten Lieder weinen; | Najtingalo dum vespero; | |
| 3 Wenn im Kelch der Lindenblüte | 3 Kiam sur tiliofloro, | |
| Unterm Blätterbaldachine | Sub folia baldakeno, | |
| Schläft, gewiegt von lauen Lüften, | Dormas la abelo laca, | |
| Die verirrte müde Biene. | Kun la ŝarĝo de poleno; | |
| 4 Träumerisch im Nest der Schwalbe | 4 Kiam ĉirpas en la nesto | |
| Zirpt die Brut und zwitschert leise | De l’ hirundoj la idaro, | |
| Von dem großen blauen Himmel | Sonĝas jam pri la vojaĝo | |
| Und der großen Südlandsreise. | Suden super ter’ kaj maro. | |
| 5 Und im Weizen schlägt die Wachtel | 5 Pepas sur grenkamp’ koturno; | |
| Jedem Pflüger liebe Laute, | Ĝoje pensas kamparano | |
| Liebe Laute all den Körnern, | Pri la bonaj grajnoj, kiujn | |
| Die er fromm der Flur vertraute. | Metis li per sia mano. | |
| 6 Durch die frisch entsproßnen Ähren | 6 Tra la ĵus kreskintaj spikoj | |
| Haucht ein Säuseln und ein Singen, | Spiras susurad’ kantante, | |
| Als ob holde Himmelsgeister | Kvazaŭ irus jen spiritoj | |
| Segnend durch die Saaten gingen. - | Bonaj tra l’ kampar’ benante. - | |
| 7 Rings der Wälder tiefes Schweigen! | 7 La kastel’ jen de Driburgo! | |
| Aus des Tales Nebelhülle | Ĝin ĉirkaŭis la silento | |
| Hob die Iburg ihren Scheitel | Nokta de l’ arbar’, leviĝis | |
| In die sternenklare Stille: | Ĝi al klara firmamento. | |
| 8 Alter Hain, aus dessen Wipfeln | 8 Staris la kolono sankta | |
| Sonst die Irminsäule ragte, | De Irmino iam tie, | |
| Die zum Schmerz und Schreck der Sachsen | Kiun reĝo Karl’ bruligis | |
| König Karl zu brennen wagte; | Kun aŭdac’ sakrilegie. | |
| 9 Götterstätte, jetzt umwuchert | 9 Kreskas nun arbustoj tie, | |
| Von Gestrüpp und wilden Ranken | Kie staris la kolono; | |
| Und als Wohnort dunkler Mächte | Frankoj timas la sanktejon | |
| Scheu gemieden von den Franken. - | Kiel lokon de demono. - | |
| 10 Lieblich war die Nacht, die kurze, | 10 Rava estis la mallonga | |
| Vor dem Tag der Sonnenwende; | Nokto antaŭ la solstico, | |
| Auf der Iburg stumpfem Kegel | Flagris sur la mont’ Driburga | |
| Flackerten die Opferbrände; | De ofero-bruloj vico. | |
| 11 Auf der Iburg stumpfem Kegel | 11 Estis kunvenintaj tie | |
| Hatten sich zum Balderfeste | Adorantoj de Balduro, 1) | |
| Fromm geschart die Heidenleute, | El proksim’ kaj malproksimo; | |
| Gaugenossen, fremde Gäste. | Estis festo de l’ naturo. | |
| 12 Unter Eichen, auf dem Rasen | 12 Jen sub kverkoj, sur razeno | |
| Stand der Opferstein, der graue, | Staris la ofero-ŝtono; | |
| Neben ihm, mit blut’gem Messer | Apud ĝi kun tranĉilego | |
| Eine riesenhafte Fraue: | Sanga en la man’ matrono: | |
| 13 Swanahild, die greise Drude, | 13 Estis tiu la pastrino | |
| Ihres Priesteramts zun walten, | Svanahild’, la druidino; | |
| Erzgegürtet; weißes Linnen | Blanka robo riĉe kovris | |
| Floß um sie in reichen Falten. | La figuron de l’ virino. | |
| 14 Werinhard, der freie Bauer, | 14 Kamparano prenis nun el | |
| Nahm den Stahl aus ihre Händen; | Sia mano la ponardon; | |
| Fulko, Schmied von Bodinkthorpe, | Fulko, la forĝist’, incitis | |
| Wühlte schürend in den Bränden. | Per baston’ de l’ fajro ardon. | |
| 15 Und im breiten Kupferkessel | 15 Kaj en kaldronego kupra, | |
| Auf des Herdes glühen Kohlen | Sur la krad’ de l’ forno rita, | |
| Brodelte mit Lauch und Mistel | Jen kun ajl’ kaj visko bolis | |
| Das geweihte Opferfohlen: | Ĉevalido konsekrita. | |
| 16 Freies Tier des freien Waldes, | 16 Estis ĝi libera besto | |
| Das den Hals vor Pflug und Wagen | De l’ libera la arbaro, | |
| Nie gebeugt und dessen Rücken | Ne portinta iam homon, | |
| Einen Reiter nie getragen. | Ne irinta antaŭ ĉaro. | |
| 17 Elmar, Herr vom Habichtshofe, | 17 Kaj Elmar’, la kortsinjoro, | |
| Blickte träumend in die Gluten; | Reve ĉe la fajro sidis; | |
| Sah er, wie das Opferfüllen, | Ĉu li ankau la ĉevalon | |
| Auch das Sachsenroß verbluten? - | Saksan morti antaŭvidis? - | |
| 18 Ehrfurchtsvoll und stumm im Kreise | 18 Susuretis nur la arboj, | |
| Stand die Menge, nur ein Flüstern, | Ĉirkaŭstaris adorante | |
| Nur ein Schauern in den Bäumen | La preĝantoj, dum la fajro | |
| Und der Flamme Sprühn und Knistern. | Flame ŝprucis kraketante. | |
| 19 Godo kam, der Opferdiener, | 19 Godo venis, la krispulo, | |
| Bester Fischer an der Nethe, | Estis li ofer-servisto; | |
| Zubenannt der krause Otter, | Krispan havis li hararon, | |
| Weil sein Haar sich krausig drehte. | Lerta estis li fiŝisto. | |
| 20 „Alles sicher“, sprach er leise, | 20„Staras la gardistoj ĉie,“ | |
| „Ausgestellt sind rings die Wächter; | Diris tiu, „nin ne ĝenos | |
| Stören wird die fromme Feier | Perfidul’, malrespektulo; | |
| Kein Verräter, kein Verächter.“ | En trankvilo ni solenos.“ | |
| 21 Dreimal dann mit nackten Flüßen | 21 Nun tri fojojn nudpiede, | |
| Schritt die Priesterfrau, die hohe, | Jenan dion alvokante | |
| Um den Herd, und Segen sprechend | Paŝis la pastrino ĉirkaŭ | |
| Warf sie Körner in die Lohe. | Tiu fajro bendirante. 2) | |
| 22 Und mit Donars Hammerzeichen | 22 Kaj benante la oferon, | |
| Spendend Kraft und Heil dem Sude, | Kiu enkaldrone bolis, | |
| Das Gesicht zum Nord gewendet, | Kaj farante sanktan signon, | |
| Traurig ernst begann die Drude: | La pastrino ekparolis: | |
| 23 „Naht in Ehrfurcht, naht in Andacht, | 23 „Vi respekte nun adoru, | |
| Und was unhold, bleibe ferne; | La malico fore restu; | |
| Unsre Zeugen sind die Götter, | La arbaro kaj la steloj | |
| Stummer Wald und stille Sterne. | Kaj la dioj nin atestu. | |
| 24 Fern sei jeder Ungezwagte; | 24 Ĉe ofero kaj preĝado | |
| Wollt ihr opfern, wollt ihr beten, | Restu la pekuloj fore; | |
| Reiner Hand und reinen Herzens | Tretu antaŭ l’ Eternuloj | |
| Sollt ihr vor die Ew’gen treten. - | Puramane, purakore! - | |
| 25 Balders Sterbetag zu feiern, | 25 Por memori pri Balduro | |
| Sind wir an den Stein gekommen, | Venis ni al ŝton’ ĉi tiu, | |
| Ihm, dem Frömmsten, nachzutrauern, | Lian morton prifunebri | |
| Wohl geziemt es allen Frommen. | Decas al piulo ĉiu. | |
| 26 Seit ihn schlug sein blinder Bruder, | 26 Ekde kiam lin mortigis | |
| Ist des Tages Glanz verblichen, | Senintence frato lia, | |
| Götterfriede, Menschenfriede | Malaperis el la mondo | |
| Aus der dunklen Welt gewichen. | Homa paco, paco dia. | |
| 27 Ahnt ihr, was der große Vater | 23 Ĉu la vortojn vi divenas, | |
| Seinem vielbeweinten Toten, | Kiujn lia patro ame | |
| Seinem Sohn, ins Ohr geflüstert, | En orelon lian flustris, | |
| Als die Scheiter ihn umlohten? | Antaŭ ol li brulis flame? | |
| 28 O es waren hohe Worte, | 28 Estis esperiga tiu | |
| Hoffnungsreiche holde Laute, | Kara, alta Di-parolo; | |
| Lichte Auferstehungsworte, | Estis reekstaraj vortoj, | |
| Die er tröstend ihm vertraute: | Lumaj sonoj de konsolo: | |
| 29 Seiner Wiederkehr Geheimnis | 29 Ke revenos iam tiu | |
| Aus dem Reich der Nimmersatten, | El la mondo de l’ forgeso, | |
| Wo in nebeldüstern Schluchten | Kiel palaj ombroj iras | |
| Traurig gehn die bleichen Schatten. | En la faŭkoj de l’ Hadeso. | |
| 30 Wann? - Der Wala selbst verborgen | 30 Kiam li revenos, tion | |
| Blieb der große Tag der Sühne; | Eĉ ne scias la Valino. 3) | |
| Zeit und Stunde kennt nur einer, | Li, Votan’, nur konas tiun | |
| Er, der alte Himmelshüne. | Juĝotagon de l’ mondfino; | |
| 31 Er nur weiß es, wann im Kampfe | 31 kiam en batal’ pereos | |
| Untergehn die hohen Götter, | Iam la malnovaj dioj, | |
| Wann im Sturm vom Zeitenbaume | Kiam en tempŝtorm’ defalos | |
| Wehn die herbstlich gelben Blätter; | Flaviĝintaj jam folioj; | |
| 32 Wann auf feuerfarbnen Rossen | 32 Kiam la Muspelaj filoj | |
| Muspels Söhnen nordwärts rennen, | Fajre ruĝe norden rulos | |
| Um mit ungeheurer Lohe | Kaj en ega incendio | |
| Erd’ und Himmel zu verbrennen; | Tero kaj ĉielo brulos; | |
| 33 Um uralte Schuld zu rächen, | 33 Por venĝado de prakulpo, | |
| Daß im Frühlingsmorgenhauche | Ke en printempspir’ matena 4) | |
| Jung und grün aus Wasserwogen | Post inundo elakviĝu | |
| Eine neue Erde tauche, | Nova Tero benoplena, | |
| 34 Rings bewohnt von stillen Menschen, | 34 Paca estos la homaro, | |
| Die mit Morgentau sich nähren: | Paca ankaŭ la naturo. | |
| Dann, so spricht die weise Wala, | Tiam - laŭ la profetino - | |
| Dann wird Balder wiederkehren; | Ree venos la Balduro. | |
| 35 Und der Niemalsausgesprochne, | 35 Kies nom’ ne eldireblas, | |
| Er, der Älteste der Alten, | La Kreint’, la praa Dio, | |
| Wird für immer aller Dinge, | Ame regos la homaron | |
| Aller Menschen liebend walten. - | Kaj por ĉiam super ĉio. - | |
| 36 Kam die Zeit, und ist der Weiße, | 36 Ĉu la tempo jam veninta | |
| Den die Christen laut bekennen, | Estas? Ĉu la sankta ulo, | |
| Den Allvaters Eingebornen | Kiun la Kristanoj nomas | |
| Und das Friedenskind sie nennen, | Fil’ de Dio kaj savulo, | |
| 37 Ist er Balder? - O er brachte | 37 Ĉu li estas la Balduro? - | |
| Kampf und Krieg der Männererde! | Nur batalon li alportis, | |
| Ist er Balder? - O er machte | Nur malpacon kaj militon, | |
| Friedlos uns am eignen Herde! | Multaj homoj pro li mortis! | |
| 38 Was wir sehn, ist Haß und Hader! | 38 Vidas ni jen nur malamon | |
| Vor den Fremden, unsern Schergen, | Kaj kverelon; oferante, | |
| Muß sich selbst Gebet und Opfer | Time devas ni nin kaŝi, | |
| Scheu in tiefer Nacht verbergen. | En profunda nokt’ preĝante. | |
| 39 Dennoch, mag die sonnenlose | 39 Tamen, eĉ se malpli hela | |
| Dunkle Zeit sich dunkler trüben, | Iĝas tiu temp’ sensuna, | |
| Treu der Lehre, treu der Sitte | Ni praktiku niajn ritojn | |
| Laßt den Väterbrauch uns üben. | Laŭ prapatra mor’ ĝisnuna. | |
| 40 Ihr mit Kranz und Binsenkörbchen, | 40 Tretu nun en nian cirklon, | |
| Tretet in den Ring, ihr Kleinen; | Vi infanoj kaj adoru, | |
| Singt den Reim, wiewohl ihr heute | Vi kun viaj florkronetoj | |
| Klüger tätet, still zu weinen. | Kantu tamen kaj ne ploru! | |
| 41 Dennoch singt; den jungen Nacken | 41 Kantu; ĉar infan’ ne sentas | |
| Schmerzt noch nicht das Joch der Franken; | La subpremon tiom akre, | |
| Singt, und mag es traurig lauten | Fare de la fiaj Frankoj, | |
| Wie das Singen eines Kranken.“ - | Kiujn ni malbenas sakre.“ - | |
| 42 Und die Knaben und die Mädchen | 42 Kaj ekkantis la geknaboj | |
| Huben an mit leiser Stimme: | Kun mallaŭta voĉ’ infana: | |
| „Schirm uns Balder, weißer Balder, | „Gardu nin, Balduro kara, | |
| Vor des Christengottes Grimme! | Je l’ koler’ de l’ Di’ kristana! | |
| 43 Komm zurück, du säumst so lange; | 43 Ho, revenu al ni fine | |
| Sieh, wie Erd’ und Himmel klagen! | - Helpu nin en la mizero - | |
| Komm zurück mit deinem Frieden | Sur la ora sunoĉaro | |
| Auf dem goldnen Sonnenwagen. | Al ni homoj sur la Tero! | |
| 44 Weißer Balder, weiße Blumen, | 44 Ho Balduro, blankajn florojn, | |
| Wie an Bach und Rain sie sprießen, | Kiuj kreskas jen surmonte, | |
| Weiß wie deine lichten Brauen, | Blankajn kiel viaj brovoj, | |
| Legen wir dir gern zu Füßen. | Donas ni al vi volonte. | |
| 45 Sieh, wir geben, was wir haben: | 45 Prenu la malmulton, kion | |
| Arm sind unsre Fruchtgefilde; | Donas la kampar’ malriĉa, | |
| Laß Geringes dir genügen, | Ho Balduro, milda dio, | |
| Weißer Balder, Gott der Milde. | Estu ĝi por vi sufiĉa! | |
| 46 Gott der Liebe, weißer Balder, | 46 Ho Balduro, di’ de l’ amo, | |
| Neige hold dich unsern Grüßen: | Klinu vin al ni favore! | |
| Blumen rein wie unsre Herzen, | Donas ni al vi ĉi tiujn | |
| Legen wir dir gern zu Füßen.“ | Blankajn florojn purakore.“ | |
| 47 Und den Opferstein umwandelnd | 47 Ĉirkaŭ la oferostono | |
| Warfen sie die heil’gen Kräuter, | Iris ili kaj enĵetis | |
| Lichte Glocken, lichte Flocken, | Sanktajn herbojn en la fajron, | |
| Lichte Sterne auf die Scheiter. | Lumajn florojn ĉirkaŭmetis. | |
| 48 Dann mit leisen Wispelworten | 48 Kaj flustrante la pastrino | |
| Nahm die Priesterin die Schale: | Prenis nun pokalon sian, | |
| „Trinkt des weißen Gottes Minne, | Diris: „Antaŭ ol vi manĝos, | |
| Eh ihr hebt die Hand zum Mahle!“ | Trinku nun la amon dian!“ | |
| 49 Durch die Runde ging ein Raunen | 49 Kaj aŭdeblis en la rondo | |
| Und gedämpftes Becherklirren, | Nur mallaŭta hom-murmuro, | |
| Wie in herbstlich dürrem Rohre | Same kiel enaŭtune | |
| Abendlüfte heimlich schwirren. | Sonas foliar-susuro. | |
| 50 Und der krause Opferdiener, | 50 Donis la ofer-servisto | |
| Aus des Kessels weitem Bauche | Nun el la kaldrono granda | |
| Gab er jedem von dem Fleische, | Al la homoj en la rondo | |
| Von der Mistel, von dem Lauche. - | Iom de l’ mangaj’ vianda. - | |
| 51 O es war kein Mahl der Freude! - | 51 Ĝoja manĝo ĝi ne estis! - | |
| Stets des Überfalls gewärtig | Tiu aro nebaptita | |
| Saß die Schar der Ungetauften, | Pretis ĉiam je la fuĝo | |
| Stets zum Fliehn, zum Trotzen fertig, | Aŭ je la rezisto spita, | |
| 52 Wölfen gleich, die tief im Walde | 52 Kiel lupoj enarbare | |
| Hastig einen Raub verzehren | Predon kaŝe elmanĝantaj, | |
| Und in jedem Blätterrauschen | Eĉ en foliarsusuro | |
| Hund und Jäger kommen hören. - | La ĉasistojn ekaŭdantaj. - | |
| 53 Sprach die Drude: „Dankt den Göttern, | 53 Diris la pastrin’: „Nun danku | |
| Löscht die Glut und nehmt die Brände: | Kaj estingu l’ fajro-reston! 5) | |
| Dunkles brütet zwischen heute | Mi ne scias, ĉu ni povos | |
| Und der nächsten Sonnenwende; | Festi la venontan feston. | |
| 54 Denn nicht alle kommen wieder, | 54 Ne fidindaj estas ĉiuj, | |
| Und nicht jedem ist zu trauen. | Ja el nia rond’ foriĝos. | |
| Fort! Die Sterne schimmern blasser, | Iru for! La steloj plie | |
| Und der Tag beginnt zu grauen.“ - | Jam paliĝas, nun tagiĝos. - 6) | |
| 55 In die Gründe glitt die Menge, | 55 Iĝis for la homoj, kvazaŭ | |
| Wie verstoben, wie versunken; | Disiĝintaj sen reveno; | |
| Frische Morgenwinde spielten | Kun la cindro kaj fajreroj | |
| Mit der Asche, mit den Funken. | Ludis ventoj de mateno. | |
| 56 Von der Sonne ersten Strahlen | 56 Ardis la montpintoj ruĝe | |
| Glühten rot die fernen Gipfel, | En la lumo de l’ aŭroro; | |
| Und der Schrei der wilden Katze | Sonis de l’ sovaĝa kato | |
| Klang im höchsten Eichenwipfel. | Akra krio en la foro. | |
| Verkinto de tiu ĉi Germana poemo estas Friedrich Wilhelm Weber (Frederiko Vilhelmo Vebero, *1813-12-25 - †1894-04.05). | Traduko de la Germana poemo "Dreizehnlinden, Kapitel 5, Am Opfersteine" de Friedrich Wilhelm Weber (Frederiko Vilhelmo Vebero, *1813-12-25 - †1894-04.05) en Esperanton de Manfredo Ratislavo (Manfred Retzlaff, Stettiner Str. 16, D-59302 Oelde, Germanio, *1938-11-04). | |
| 1) Balduro (germane: Baldur) estis la ĝermana dio de la lumo. | ||
| 2) aŭ:\\Nun tri fojojn nudpiede\\Paŝis la pastrino digna,\\ Benon diris, grajnojn ĵetis,\\Ĉirkaŭ tiu fajro ligna. | ||
| 3) „Valino“ (germane: Wala) verŝajne estis profetino aŭ diino laŭ la ĝermana kredo. | ||
| 4) akcentu: Ké en príntempspír’ maténa\\aŭ: Ke en primaver’ matena | ||
| 5) aŭ: Kaj estingu la fajrreston;\\aŭ: Kaj estingu fajroreston; | ||
| 6) aŭ:\\Ĉar findindas ja ne ĉiuj,\\Kelkaj certe nin forlasos.\\Iru for! Jam plipaliĝas\\La stelar’, la nokto pasos. |