poezio.net - Poem

verkinto [voknomo]	titolo	lingvo	identiga kodo	lasta modifo	aspekto
Friedrich Wilhelm Weber	* Dreizehnlinden, Kapitel 7, In stiller Nacht	Germana	Arg-842-428	2007-12-27 19:01 Manfred	nur tiun forigu
Manfredo Ratislavo	Dektritilio, ĉapitro 7, En trankvila nokto	Esperanto	Arg-843-428	2007-12-27 19:04 Manfred	nur tiun forigu
Manfred Retzlaff	Dektritilio, ĉapitro 7, En trankvila nokto	Esperanto	Arg-844-428	2007-12-27 19:06 Manfred	nur tiun forigu

Friedrich Wilhelm Weber, Dektritilio, ĉapitro 7, En trankvila nokto	Friedrich Wilhelm Weber, Dektritilio, ĉapitro 7, En trankvila nokto	Friedrich Wilhelm Weber, Dreizehnlinden, Kapitel 7, In stiller Nacht

tradukita de Manfredo Ratislavo	tradukita de Manfred Retzlaff

	sen traduk-variantoj

1 Sur la kort’ de Bodinktorp’ la¹⁾	1 Sur la kort’ de Bodinktorp’ la	1 Auf dem Hof zu Bodinkthorpe
rikolt-festo malbruiĝis;	rikolt-festo malbruiĝis;	War verrauscht die Erntefeier;
la hal-domo kaj la staloj	la hal-domo kaj la staloj	Um die Scheunen, um die Halle
ennebule vualiĝis.	ennebule vualiĝis.	Wob die Herbstnacht graue Schleier;

2 Vualiĝis la tempioj	2 Vualiĝis la tempioj	2 Graue Schleier um die Schläfer,
de l’ dormantoj med-ebriaj,	de l’ dormantoj med-ebriaj,	Die, im Bann des Mets befangen,
kiuj sin ensonĝe turnis	kiuj sin ensonĝe turnis	Immer noch die Fiedel hörten,
laŭ la sonoj melodiaj.	laŭ la sonoj melodiaj.	Immer noch in Reih’n sich schwangen;

3 Vualiĝis du okuloj	3 Vualiĝis du okuloj	3 Schleier um zwei Mädchenaugen,
larmoplenaj de knabino,	larmoplenaj de knabino,	Die von Tränen überflossen
fermiĝantaj nur malfrue	fermiĝantaj nur malfrue	Und zu ruhelosem Träumen
post preĝado, je l’ noktfino. -	post preĝado, je l’ noktfino. -	Spät erst beim Gebet sich schlossen. -

4 Ĉirkaŭ l’ korto en mallumo	4 Ĉirkaŭ l’ korto en mallumo	4 Um den Hof zu Bodinkthorpe
jen tri uloj kaŝe iris,	jen tri uloj kaŝe iris,	Waren drei nur wach geblieben:
ĉu por fari fian krimon,	ĉu por fari fian krimon,	War’s, um Frevel zu belauschen?
ĉu observi ĝin deziris?	ĉu observi ĝin deziris?	War’s, um Frevel zu verüben?

5 Iu ĉe l’ arbaro vagis	5 Iu ĉe l’ arbaro vagis	5 Einer schweift’ am nahen Walde
tra eriko kaj genisto	tra eriko kaj genisto	Zwischen Heidekraut und Ginster:
- kiom koleregis tiu -	- kiom koleregis tiu -	O wie war sein Herz so zornig,
kiel en la nokt’ ŝtelisto.	kiel en la nokt’ ŝtelisto.	O wie war sein Mut so finster!

6 Al fagŝelo sian vangon,	6 Al fagŝelo sian vangon,	6 An der Buche kalte Rinde
la ardantan, li alpremis,	la ardantan, li alpremis,	Preßt’ er die erglühte Wange;
ĉe deklivo teren glitis,	ĉe deklivo teren glitis,	Ächzend wie ein wundes Wesen
kiel vunda besto ĝemis.	kiel vunda besto ĝemis.	Sank er hin am Hügelhange. -

7 Iu de la stoplokampo	7 Iu de la stoplokampo	7 Einer glitt vom Stoppelfelde
glitis ombre en malhelo	glitis ombre en malhelo	Huschig zu des Zaunes Latten,
ĝis la kort-baril’ kaj staloj,	ĝis la kort-baril’ kaj staloj,	Huschig wie vom Stall zur Scheune
kiel nokte la mustelo.	kiel nokte la mustelo.	Eines Marders flücht’ger Schatten.

8 Kaj rapide suprengrimpis	8 Kaj rapide suprengrimpis	8 Flink empor am Stamm der Birke
li la trunkon de betulo,	li la trunkon de betulo,	Wand er sich und im Geäste,
enbranĉare de la vento	enbranĉare de la vento	Dunkel wie die dunkeln Blätter,
sin luligis tiu ulo. -	sin luligis tiu ulo. -	Wiegt’ er sich, gewiegt vom Weste. -

9 Iu tra la fraksenaro,	9 Iu tra la fraksenaro,	9 Einer, wie auf Diebeszehen,
kiel nokte la ŝtelistoj,	kiel nokte la ŝtelistoj,	Schlich vom finstern Erlenhagen,
iris al la loko, kie	iris al la loko, kie	Wo am Bach zerstreut der Knechte
kuŝis domoj de servistoj.	kuŝis domoj de servistoj.	Rauchgeschwärzte Hütten lagen.

10 Li sin kaŭris ĉe la domo	10 Li sin kaŭris ĉe la domo	10 Nächst dem Herrenhaus gekauert
de l’ sinjor’ en la silento;	de l’ sinjor’ en la silento;	Duckt’ er sich und lauschte, lauschte:
tiam raslis io tie	tiam raslis io tie	Tiefes Schweigen, dann ein Rascheln,
kiel kano en la vento.	kiel kano en la vento.	Wie wenn Rohr und Reisig rauschte;

11 Poste, kvazaŭ tretus iu	11 Poste, kvazaŭ tretus iu	11 Dann ein Knittern und ein Knirren
jen sur plankon, knaris io;	jen sur plankon, knaris io;	Wie beim Plankenübersteigen;
poste ardo - kaj de l’ kato,	poste ardo - kaj de l’ kato,	Dann ein Glühn, der wilden Katze
de l’ sovaĝa, raŭka krio.	de l’ sovaĝa, raŭka krio.	Heisrer Schrei - und tiefes Schweigen.

12 En la hala konstruaĵo	12 En la hala konstruaĵo	12 Durch das große Saalgebäude
batis io, bruis sono,	batis io, bruis sono,	Ging ein Hall, es dröhnt’ und pochte:
kvazaŭ sentus dom-spirito	kvazaŭ sentus dom-spirito	Ob sein guter Geist die Nähe
la minacon de malbono.	la minacon de malbono.	Arger Geister ahnen mochte?

13 Sin etendis kaj buliĝis²⁾	13 Sin etendis kaj buliĝis	13 Arge Geister, rote Schlangen,
ruĝaj serpentaĉoj tie,	ruĝaj serpentaĉoj tie,	Die sich reckten, die sich ballten,
tra la fendoj, tra la juntoj	tra la fendoj, tra la juntoj	Zischten, zuckten, schlüpften, schossen
sin enigis konvulsie.	sin enigis konvulsie.	Durch die Fugen, durch die Spalten;

14 Jen sovaĝaj ruĝaj flamoj	14 Jen sovaĝaj ruĝaj flamoj	14 Rote Schlangen, rote Flammen
hastis de la fundamento	hastis de la fundamento	Überstürzten sich im Rennen:
supren ĝis la domo-gablo,	supren ĝis la domo-gablo,	Wildes Brennen an der Sohle,
kaj jam brulis la tegmento!	kaj jam brulis la tegmento!	Hoch im Giebel wildes Brennen!

15 Ĉirkaŭ vandoj kaj tegmentoj,	15 Ĉirkaŭ vandoj kaj tegmentoj,	15 Faltenreich im Hauch des Windes
de la bazo de la halo,	de la bazo de la halo,	Wogt’ ein Kleid von Rauch und Feuer
supren ondis faldoriĉa	supren ondis faldoriĉa	Um das Strohdach, um die Wände
fajra vesto, fum-vualo.	fajra vesto, fum-vualo.	Von dem First zum Grundgemäuer.

16 Servistino de la grafo	16 Servistino de la grafo	16 Weh dem Leben in der Lohe!
el la domo elkuregis,	el la domo elkuregis,	Imma stürzte aus den Bränden
la pordegon de l’ garbejo	la pordegon de l’ garbejo	Bleich, entsetzt; ans Tor der Scheune
ambaŭmane ŝi bategis.	ambaŭmane ŝi bategis.	Schlug sie hart mit beiden Händen.

17 „Helpu! Savu Hildegundon!	17 „Helpu! Savu Hildegundon!	17 „Hilfe! Rettet Hildegunden!
Kuŝas svene, senkonscie	Kuŝas svene, senkonscie	Machtlos und mit schwerem Keuchen
sur la plank’ la graf’, ŝi volas	sur la plank’ la graf’, ŝi volas	Liegt der Graf betäubt am Boden,
lin ne lasi sola tie!“³⁾	lin ne lasi sola tie!“	Und sie will nicht von ihm weichen!“

18 Sed la akra kri’ ne vekis	18 Sed la akra kri’ ne vekis	18 Doch der Schrei, der messerscharfe,
la dormantojn en la domo;	la dormantojn en la domo;	Weckte nicht die wüsten Träumer;
Nur Ajgino alkuregis,	Nur Ajgino alkuregis,	Aiga nur, die kleine Aiga,
estis ŝi la sola homo,	estis ŝi la sola homo,	Flog heran und griff zum Eimer.

19 kiu prenis la sitelon.	19 kiu prenis la sitelon.	19 „O die Bären, wie sie schnarchen!“
Sed subite staris tie	Sed subite staris tie	Plötzlich, wie der Erd’ entwachsen,
meze sur la kort’ Elmaro,	meze sur la kort’ Elmaro,	Auf des Hofes Mitte ragte
kvazaŭ venis de nenie.	kvazaŭ venis de nenie.	Elmars Haupt, des finstern Sachsen.

20 Pretersaltis lin la Franko,	20 Pretersaltis lin la Franko,	20 Gero hüpft’ an ihm vorüber,
veston en la man’ tenanta,	veston en la man’ tenanta,	Unterm Arm ein rauchend Bündel:
de la fajr’ ekbruligitan,	de la fajr’ ekbruligitan,	„Ach, mein Scharlachkleid; ich sterbe!
kaj pri tiu lamentanta.	kaj pri tiu lamentanta.	Helft! Wo steckt das Dienstgesindel?“

21 Saltis jam Elmar’, la falko	21 Saltis jam Elmar’, la falko	21 Falk, nun spanne Fang und Feder!
meze en la incendion,	meze en la incendion,	Auf der Zofe schrilles Rufen
je la kri’ de l’ servistino,	je la kri’ de l’ servistino,	Stürzt’ er hastig in die Esse
kaj eĉ ne timante ion.	kaj eĉ ne timante ion.	Über halbverkohlte Stufen.

22 Saltis li en la inferon	22 Saltis li en la inferon	22 Hastig, wie der Frank’ ins Freie,
fuman kaj flamaran same	fuman kaj flamaran same	Sprang der Sachse in die Flammen;
haste, kiel elkurinta	haste, kiel elkurinta	Vor ihm schlug die gelbe Lohe,
estis jena Frank’ elflame.	estis jena Frank’ elflame.	Hinter ihm der Rauch zusammen.

23 En la traboj kaj ĉevronoj	23 En la traboj kaj ĉevronoj	23 Prasseln, Brechen, dumpfes Dröhnen
krako, muĝ’, obtuza bruo!	krako, muĝ’, obtuza bruo!	In den Sparren, in den Balken;
Helpu Di’ al la bravulo,	Helpu Di’ al la bravulo,	Schirme Gott die zwei Verlaßnen,
al la forlasita duo!	al la forlasita duo!	Schirme Gott den kühnen Falken! -

24 Fum’ kaj ardo lin ĉirkaŭis.	24 Fum’ kaj ardo lin ĉirkaŭis.	24 Mut gibt Sieg! - Auf starken Armen,
Helpas Di’ al kuraĝulo!	Helpas Di’ al kuraĝulo!	Ob ihn Dampf und Glut umhüllten,
Portis li sur siaj brakoj	Portis li sur siaj brakoj	Sicher schreitend trug er beide
ilin suben tra la brulo⁴⁾	ilin suben tra la brulo	Abwärts in des Mantels Falten.

25 en la korton al tilio.	25 en la korton al tilio.	25 Auf dem Stein am Fuß der Linde
Hildegund’ lin dankis treme;	Hildegund’ lin dankis treme;	Setzt’ er nieder seine Bürde;
ankaŭ dankis lin la grafo,	ankaŭ dankis lin la grafo,	Zitternd dankt’ ihm Hildegunde
sed kun digno, reteneme.	sed kun digno, reteneme.	und der Graf mit kühler Würde.

26 Kaj elkuris jen el sia	26 Kaj elkuris jen el sia	26 Heulend kamen Knecht’ und Mägde.
dom’ la servistar’ plorante.	dom’ la servistar’ plorante.	Rief der Meier: „Rasch die Kübel,
Vokis la major’: „Ekfalas	Vokis la major’: „Ekfalas	Schirrt die Rosse, her die Leitern!
la fronton’ balanciĝante!	la fronton’ balanciĝante!	Seht euch vor, schon wankt der Giebel!

27 Venu vi al la fojndomo	27 Venu vi al la fojndomo	27 Gleich den Gänsen auf dem Eise
kun siteloj kaj eskalo,	kun siteloj kaj eskalo,	Hockt nicht da wie festgefroren:
por estingi tie flamojn;	por estingi tie flamojn;	Wasser auf die Scheunendächer,
ne saveblas plu la halo!	ne saveblas plu la halo!	Denn der Saalbau ist verloren!

28 Emas vi al la festado,	28 Emas vi al la festado,	28 Flink zu Tanz und Humpenheben,
nur ne al laboro via;	nur ne al laboro via;	Laßt ihr euch zur Arbeit treiben:
sed atendu iom, mi ĝin	sed atendu iom, mi ĝin	Wartet nur, ich werd’ es richtig
notos en notlibro mia!	notos en notlibro mia!	Jedem auf den Kerbstock schreiben!

29 Altaj flamoj ĝisĉielaj!	29 Altaj flamoj ĝisĉielaj!	29 Glutengarben, himmelhohe:
Kia ega incendio!	Kia ega incendio!	Muspels Söhne sind im Rasen! -
Ĝin ekblovis la diablo	Ĝin ekblovis la diablo	Gott verzeih’ mir; solch ein Brennen
certe! Min pardonu Dio!“ -	certe! Min pardonu Dio!“ -	Hat der Teufen angeblasen!“ -

30 Venis Gerd’, la ĉefservisto,	30 Venis Gerd’, la ĉefservisto,	30 Gerd, mit wildverworrnen Haaren,
el garbej’ balanciĝante,	el garbej’ balanciĝante,	Wankte taumelnd aus der Scheuer,
konfuzite, fiksokule	konfuzite, fiksokule	Blei im Kopf; ins Feuer stierend,
en la fajron rigardante.	en la fajron rigardante.	Schrie er laut: „Wo ist das Feuer?“

31 Gerdo, vi mizera ulo,	31 Gerdo, vi mizera ulo,	31 Armer Gerd, wie mochte tückisch
la trinkemo vin blindigis,	la trinkemo vin blindigis,	Dich dein steter Durst verblenden:
kun la kap’ en plenigitan	kun la kap’ en plenigitan	Jäh in einen vollen Zuber
sitelegon vin faligis!	sitelegon vin faligis!	Stürztest du mit beiden Händen!

32 Diris jen Ajgin’ plorride:	32 Diris jen Ajgin’ plorride:	32 Aiga sprach, durch Tränen lachend:
„Kara malsekulo mia,	„Kara malsekulo mia,	„Welche Täuschung, Schatz, mein Nasser!
vi erare iris al la⁵⁾	vi erare iris al la	Heb dein Mündlein, guter Junge,
akvo en ebrio via!	akvo en ebrio via!	Du verirrtest dich zum Wasser.

33 Vi ne diru ´Kristo helpu!´;	33 Vi ne diru ´Kristo helpu!´;	33 Niese nicht, was kann dir’s frommen?
ĉar vi estas ja kristano	ĉar vi estas ja kristano	Keiner darf ´Christ helfe!´ sagen;
nur baptita ĝiskolume;	nur baptita ĝiskolume;	Bist du doch ein halber Heide,
estas vi duonpagano!	estas vi duonpagano!	Nur getauft bis an den Kragen.

34 Por kaptado de angiloj	34 Por kaptado de angiloj	34 Zwiefach bist du fehlgefallen,
oni iru al rivero!	oni iru al rivero!	Denn dein Leibgericht, du Schlemmer,
En barel’ ne estas iaj	En barel’ ne estas iaj	Junge Aale, mußt du fischen,
fiŝoj, sed en la Emero!"⁶⁾	fiŝoj, sed en la Emero!"⁸⁾	Statt im Eimer, in der Emmer!“

35 Diris la malseka Gerdo:	35 Diris la malseka Gerdo:	35 Drauf der Nasse: „Mußt du fischen!
„Se mi kaptus vin, serpenton	„Se mi kaptus vin, serpenton	Glatte Aale, glatte Schlangen:
glatan havus mi, sed mi ne	glatan havus mi, sed mi ne	Fängt dich einer, glatte Aiga,
sentas iun tian senton.“ -	sentas iun tian senton.“ -	Hat er keinen Aal gefangen.“ -

36 Izenhardo, la majoro,	36 Izenhardo, la majoro,	36 Isenhard, der alte Meier,
for la ebriulon ŝiris,	for la ebriulon ŝiris,	Riß den Trunknen von der Kufe,
kaj insulte, akravoĉe	kaj insulte, akravoĉe	Und die Lacher und die Gaffer
al gapantoj ion diris.	al gapantoj ion diris.	Fuhr er an mit scharfem Rufe.

37 Rab’, la maljunul’, por helpi	37 Rab’, la maljunul’, por helpi	37 Rab, der greise Eschenburger,
kun servisto sia venis,	kun servisto sia venis,	War am Platz mit Knecht und Kötter;
kaj Dodiko kun Titmaro;	kaj Dodiko kun Titmaro;	Dodiko vom Eberbronnen
ĉiu tuj sitelon prenis.	ĉiu tuj sitelon prenis.	Kam mit Thietmar, seinem Vetter.

38 Verinhard’ barelon portis,	38 Verinhard’ barelon portis,	38 Werinhard, der freie Bauer,
plenigitan ĝis la rando;	plenigitan ĝis la rando;	Schwang ein Faß mit breiten Händen:
diris li: „Mi vidos supre,	diris li: „Mi vidos supre,	„Oben seh’ ich nach dem Dache,
vi atentu pri la vando!“ -	vi atentu pri la vando!“ -	Seht ihr unten nach den Wänden!“ -

39 Jam rompiĝis la haldomo,	39 Jam rompiĝis la haldomo,	39 Krachend brach der Saal zusammen:
de la fajro detruita;	de la fajro detruita;	Funkenwirbel, Aschenfluten;
lumis la arbaro ruĝe,	lumis la arbaro ruĝe,	Und des Waldes Bäume blickten
de la brulo lumigita. -	de la brulo lumigita. -	Rot beschienen in die Gluten. -

40 Sed la graf’ kun la filino	40 Sed la graf’ kun la filino	40 Lautlos starrend auf die Trümmer,
ĉe l’ tili’ ankoraŭ sidis,	ĉe l’ tili’ ankoraŭ sidis,	Saß der Graf noch an der Linde;
nur flustrante kelkaj vortojn	nur flustrante kelkaj vortojn	Nur zuweilen haucht’ er leise
en la flamojn daŭre vidis.	en la flamojn daŭre vidis.	Flüsterworte seinem Kinde.

41 „Nobla graf’, vin trafis dura	41 „Nobla graf’, vin trafis dura	41 Elmar sprach: „Ein hartes Schicksal,
sorto“, diris jen Elmaro,	sorto“, diris jen Elmaro,	Edler Graf, hat euch betroffen
„venu! Malfermita estas	„venu! Malfermita estas	Mir zum Leide; kommt, dem Nachbar
la dompordo de l’ najbaro.!	la dompordo de l’ najbaro.!	Steht die Tür des Nachbarn offen.“

42 Sed la maljunul’ respondis:	42 Sed la maljunul’ respondis:	42 Drauf de Greis: „Dem guten Willen
„Dankon pro bonvolo via!	„Dankon pro bonvolo via!	Besten Dank! Für kurze Dauer
Sed instalos mi kabanon	Sed instalos mi kabanon	Richt’ ich wohl auf eignem Grunde
ja sur propra grundo mia.“	ja sur propra grundo mia.“	Ein bescheidnes Winterschauer.“

43 Vokis Gero: „Brava faro	43 Vokis Gero: „Brava faro	43 Gero rief: „Ein Weidmannsstückchen:
estas, aglon elnestigi,	estas, aglon elnestigi,	Erst den Aar vom Horst zu zerren,
por lin poste en la propra	por lin poste en la propra	Um ihn dann daheim im Käfig
domo noble enkaĝigi!	domo noble enkaĝigi!	Edelmütig einzusperren!

44 Vi jam estas ekkonita!	44 Vi jam estas ekkonita!	44 Gaukler, geh, du bist verraten!
Mi akuzas vin, fiulo!	Mi akuzas vin, fiulo!	Dich bezeih’ ich; hört ihr Männer:
Aŭdu, viroj, pro venĝado	Aŭdu, viroj, pro venĝado	Feige Rachetat zu üben,
li fariĝis bruligulo!“	li fariĝis bruligulo!“	Ward er zum gemeinen Brenner!“

45 Jen Ajgin’: „Vi mensogulo!	45 Jen Ajgin’: „Vi mensogulo!	45 Aiga schrie: „Gemeiner Lügner,
Kalumnii vi ja vere	Kalumnii vi ja vere	Nur zum Lästern keck und mutig!“
nur aŭdacas!“ Verinhard’ nur	nur aŭdacas!“ Verinhard’ nur	Werinhard, der freie Bauer,
alrigardis lin kolere.	alrigardis lin kolere.	Biß die Lippe blau und blutig.

46 Diris Rab’: „Vi devos ne per	46 Diris Rab’: „Vi devos ne per	48 Sprach der greise Eschenburger:
vortoj antaŭ tribunalo	vortoj antaŭ tribunalo	„Mann, das habt ihr zu beweisen,
pruvi tion, sed per glavo	pruvi tion, sed per glavo	Zu beweisen mir und andern,
en vir-kontraŭ-vir-batalo!“	en vir-kontraŭ-vir-batalo!“	Nicht mit Worten, nein, mit Eisen!“

47 Kolerege alrigardis⁷⁾	47 Kolerege alrigardis	47 Elmar maß den Königsboten
nun Elmaro Geron, rekte	nun Elmaro Geron, rekte	Stumm mit feuerheißen Blicken,
antaŭ tiu sin starigis -	antaŭ tiu sin starigis -	Stürzte vor und stand - und wandte
sin deturnis malrespekte.	sin deturnis malrespekte.	Ihm verachtungsvoll den Rücken.

48 Kun respekto li sin klinis	48 Kun respekto li sin klinis	48 Vor dem Grafen und der Tochter
antaŭ l’ graf’ kaj la filino,	antaŭ l’ graf’ kaj la filino,	Neigt’ er sich, doch blieb sein Neigen
lace iris for; ne estis	lace iris for; ne estis	Unerwidert; müde, müde
respondita lia klino.	respondita lia klino.	Schritt er durch des Waldes Schweigen.

Traduko de la Germana poemo "Dreizehnlinden, Kapitel 7, In stiller Nacht " de Friedrich Wilhelm Weber (Frederiko Vilhelmo Vebero, 1813-12-25 - †1894-04.05) en Esperanton de Manfredo Ratislavo (Manfred Retzlaff, Stettiner Str. 16, D-59302 Oelde, Germanio, 1938-11-04).	Traduko de la Germana poemo "Dreizehnlinden, Kapitel 7, In stiller Nacht " de Friedrich Wilhelm Weber (Frederiko Vilhelmo Vebero, 1813-12-25 - †1894-04.05) en Esperanton de Manfred Retzlaff (1938-11-04).	Verkinto de tiu ĉi Germana poemo estas Friedrich Wilhelm Weber (Frederiko Vilhelmo Vebero, *1813-12-25 - †1894-04.05).

1) aŭ: \\Sur la korto malbruiĝis\\de l’ rikolta fest’ turbulo;\\la hal-domo kaj la staloj\\vualiĝis en nebulo.	8) La Emero, germane: Emmer, estas rivero, kiu trafluas la distrikton de la Neto, en kiu rolas tiu ĉi rakontaĵo.
2) aŭ: \\Estis ja spiritoj fiaj,\\kiuj sible sin etendis,\\en la juntojn, en la fendojn\\ruĝajn serpentaĉojn sendis.
3) aŭ: ne postlasi tiu tie!“
4) aŭ: ambaŭ suben tra la brulo.
5) aŭ: \\iris vi al la malĝusta\\akvo en ebrio via!
6) La Emero, germane: Emmer, estas rivero, kiu trafluas la distrikton de la Neto, en kiu rolas tiu ĉi rakontaĵo.
7) aŭ: \\Kolerege ekatakis\\jen Elmaro Geron, rekte\\antaŭ tiu haltis kaj sin\\turnis de li malrespekte.

Friedrich Wilhelm Weber,Dektritilio, ĉapitro 7, En trankvila nokto

Friedrich Wilhelm Weber,Dektritilio, ĉapitro 7, En trankvila nokto

Friedrich Wilhelm Weber,Dreizehnlinden, Kapitel 7, In stiller Nacht

Friedrich Wilhelm Weber,
Dektritilio, ĉapitro 7, En trankvila nokto

Friedrich Wilhelm Weber,
Dektritilio, ĉapitro 7, En trankvila nokto

Friedrich Wilhelm Weber,
Dreizehnlinden, Kapitel 7, In stiller Nacht