Poezio
piece of old paper
Esperanto Angla Germana
bonveniga paĝo Manfredo † listo de la poemoj listo de la tradukaĵoj listo de poetoj Poezio en nombroj registri
 eksporti for presado: vertikala formato (PDF) kverformato (PDF) | montru ĉiujn eksport-formatojn
verkinto  [voknomo] titolo lingvo publikigo identiga kodo lasta modifo aspekto
Johann Friedrich Lentner Lebt, so lang die Jugend schäumt Germana 1850 Arg-178-81 2003-11-20 11:20 Manfred nur tiun aldonu
Ludwig Lazarus Zamenhof Ĝoju, ĝoju ni kolegoj Esperanto Arg-159-81 2004-01-28 17:08 Manfred nur tiun forigu
Christian Wilhelm Kindleben * Gaudeamus igitur Latina 1768 Arg-158-81 2004-01-28 17:05 Manfred nur tiun forigu
Johann Christian Günther Brüder, laßt uns lustig sein Germana 1717 Arg-160-81 2006-02-28 12:27 mgr nur tiun forigu
Johann Christian Günther Brüder, laßt uns fröhlich sein Germana 1717 Arg-177-81 2006-02-28 12:21 mgr nur tiun aldonu

Christian Wilhelm Kindleben,
Gaudeamus igitur

 

Christian Wilhelm Kindleben,
Ĝoju, ĝoju ni kolegoj

 

Christian Wilhelm Kindleben,
Brüder, laßt uns lustig sein

 
    tradukita de Ludwig Lazarus Zamenhof   tradukita de Johann Christian Günther
 
1. Gaudeamus igitur,   1. Ĝoju, ĝoju ni kolegoj,   1. Brüder, laßt uns lustig sein,
juvenes dum sumus;   dum ni junaj estas!   weil der Frühling währet
post jucundam juventutem   Post plezura estanteco,   und der Jugend Sonnenschein
post molestam senectutem   post malĝoja maljuneco   unser Laub verkläret.
nos habebit humus.   sole tero restas.   Grab und Bahre warten nicht,
        wer die Rosen jetzo bricht,
        dem ist der Kranz bescheret.
 
2. Ubi sunt, qui ante nos   2. Vivo estas tre mallonga,   2. Unsres Lebens schnelle Flucht
in mundo fuere?   kuras ne tenate.   leidet keinen Zügel,
Vadite ad superos,   Kaj subite morto venos,   und des Schicksals Eifersucht
transite ad inferos,   kaj rapide ĉiun prenos,   macht ihr stetig Flügel;
ubi jam fuere.   ĉiun senkompate.   Zeit und Jahre fliehn davon,
        und vielleichte schnitzt man schon
        An unsres Grabes Riegel.
 
3. Vita nostra brevis est,   3. Kie niaj antaŭuloj   3. Wo sind diese, sagt es mir,
brevi finietur,   en la mondo sidas?   die vor wenig Jahren
venit mors velociter,   Iru al la superuloj,   eben also, gleich wie wir
rapit nos atrociter,   serĉu ilin ĉe subuloj.   jung und fröhlich waren?
nemini parcetur.   Kiu ilin vidas?   Ihre Leiber deckt der Sand,
        sie sind in ein ander Land
        aus dieser Welt gefahren.
 
4. Vivat academia,   4. Vivu la akademio   4. Wer nach unsern Vätern forscht,
vivant profesores,   kaj la profesoroj!   mag den Kirchhof fragen:
vivat membrum quodlibet,   Vivu longe kaj en sano   Ihr Gebein, so längst vermorscht,
vivant membra quaelibet,   ĉiu akademiano.   wird ihm Antwort sagen;
semper sint in flore!   Vivu sen doloroj!   Kann uns doch der Himmel bald,
        Eh' die Morgenglocke schallt,
        In unsre Gräber tragen.
 
5. Vivant omnes virgines   5. Vivu ĉiuj la knabinoj,  
faciles, formosae,   belaj kaj hontemaj!    
vivant et mulieres,   Vivu ankaŭ la virinoj,    
tenerae, amabiles,   amikinoj kaj mastrinoj,    
bonae, laboriosae!   bonaj, laboremaj.    
 
6. Vivat et res publica   6. Vivu, floru nia regno   5. Unterdessen seid vergnügt,
et qui illam regit,   kaj regnestro nia!   laßt den Himmel walten,
vivat nostra civitas,   Kaj amikoj mecenataj,   Trinkt, bis euch das Bier besiegt,
maecenatum caritas,   protektantoj estimataj   nach Manier der Alten!
quae nos hic protegit.   de l' akademio.   Fort, mir wässert schon das Maul,
        Und, ihr andern, seid nicht faul,
        Die Mode zu erhalten!
 
7. Pereat tristitia,   7. Mortu, mortu malgajeco,  
pereant osores,   mortu la doloroj!    
pereat diabolus,   Mortu ĉiu intriganto    
quivis antiburschius,   kaj malamon konservanto    
atque irrisores.   longe en la koroj!    
 
Verkinto de tiu ĉi Latina poemo estas
Christian Wilhelm Kindleben (*1748 -
†1785), publikigita 1768.

Christian Wilhelm Kindleben, Student der
Theologie in Halle, hat auf Grund einer
alten Vagantendichtung aus dem 13.
Jahrhundert, die auf einen lateinischen
Bußgesang aus dem Jahre 1267 zurückgeht,
diese Fassung des Liedes geschaffen. (Siehe
das Liederbuch "Gaudeamus igitur",
Historische Studentenlieder, zusammengestellt
von Günter Steiger und Hans-Joachim
Ludwig, VEB Deutscher Verlag für Musik,
Leipzig, 1989, ISBN 3-370-00018-0)
  Traduko de la Latina poemo "Gaudeamus
igitur" de Christian Wilhelm Kindleben
(*1748 - †1785) en Esperanton de
Ludwig Lazarus Zamenhof (Ludoviko Lazaro
Zamenhofo, *1859-12-15 - †1917-04-14).

La teksto de tiu ĉi traduko estas prenita
el la kantlibro "Mia Kantaro I" de Josef
Schiffer, Wilstorfstr. 58, D-78050
Villingen-Schwenningen (5a plibonigita
eldono de Novembro 2001).
  Traduko de la Latina poemo "Gaudeamus
igitur" de Christian Wilhelm Kindleben
(*1748 - †1785) en la Germanan de
Johann Christian Günther (*1695 -
†1723) en 1717.