| eksporti for presado: vertikala formato (PDF) kverformato (PDF) | montru ĉiujn eksport-formatojn |
| verkinto [voknomo] | titolo | lingvo | publikigo | identiga kodo | lasta modifo | aspekto |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Михаил Лермонтов | * Смерть поэта | Rusa | Arg-1915-951 | 2013-12-15 10:39 Manfred | nur tiun aldonu | |
| Konstantin Gusev | La morto de la poeto | Esperanto | Arg-1917-951 | 2013-12-15 10:56 Manfred | nur tiun forigu | |
| Friedrich von Bodenstedt | Der Tod des Dichters | Germana | Arg-1918-951 | 2013-12-15 20:30 Manfred | nur tiun forigu | |
| N. N. 77 | Der Tod des Dichters | Germana | Arg-1919-951 | 2013-12-15 20:59 Manfred | nur tiun forigu | |
| N. N. 76 | Der Tod des Dichters | Germana | Arg-1916-951 | 2013-12-15 10:41 Manfred | nur tiun aldonu |
Михаил Лермонтов, | Михаил Лермонтов, | Михаил Лермонтов, | ||
| tradukita de Konstantin Gusev | tradukita de Friedrich von Bodenstedt | tradukita de N. N. 77 | ||
| Pereis li, poet' de justo, | Der Dichter wollte seine Ehre rächen, | Der Dichter fiel – von Schurken wähnte | ||
| Murdita per la kalumni', | Die er durch giftges Wort verletzt geglaubt, | Er seiner Ehre sich beraubt. | ||
| Kun peza plumbo en la brusto | Da traf ihn selbst das Blei, sein Herz zu brechen, | Er traf ins Herz, der ihn verhöhnte, | ||
| Kaj venĝavido mortis li! ... | Zu beugen sein gewaltig Haupt… | Und sterbend sank sein stolzes Haupt! | ||
| Ne povis la animo luma | …Und Manche jetzt frohlocken, daß er fiel, | Nicht mehr ertrug das Herz des Dichters | ||
| Subiĝi al la malhonor', | Und rühmen gar den Mörder, der sein Ziel | der Schwätzer niederträchtiges Spiel | ||
| Li sola kontraŭ fals' monduma | So gut getroffen, und im kalten Muthe, | gegen die Meinung des Gelichters | ||
| Ribelis ... Kaj li estas for! | Fest, ohne Zittern, that den Mörderschuß, | stand einsam er wie je ... und fiel! | ||
| Murdita! ... Do por kio ploroj, | Der unser Land geröthet,mit dem Blute | Er fiel! ... Was hilft's, daß ihr nun sammelt | ||
| De l' povraj laŭdoj tarda ĥor' | Des liederreichen Genius… | unnützes Lob und ihn beleckt, | ||
| Kaj sinpravigoj de l' sinjoroj? | ... Ein Abenteurer kam er aus der Ferne, | daß ihr Entschuldigungen stammelt? — | ||
| Pro fato li jam estas for! | Er nahm kein Herz mit sich, ließ keins zurück — | Zu spät, das Urteil ist vollstreckt; | ||
| Kaj ĉu ne vi kolere pelis | Rang sucht' er bei uns, Titel, Ordenssterne, | Wer trieb ihn denn? War es nicht euer | ||
| La noblan kanton de liber', | Denn unverständlich war ihm andres Glück, | boshaftes Spiel, das ihn verführt. | ||
| Elblovi incendion celis | Er fand was er gesucht in unsrer Mitte, | das des Genies bewahrtes Feuer | ||
| El la ĵaluzo -- nur fajrer'? | Er fand bei uns ein zweites Vaterland – | zu offnen Bränden angeschürt? | ||
| Do ĝoju ... Mutas bardo nia, | Sein Dank war: daß er sonst auf jedem Schritte | Ihr habts erreicht ... er ging verbinen | ||
| La bonon rompis la malbon'. | Was ihm begegnete, verächtlich fand. | zugrund an Qual und Überdruß; | ||
| Ne lumas plu la stel' genia, | Fremd blieb er unsrer Sprache, unsrer Sitte, | das Licht erlosch, das Laub verwirren | ||
| Forvelkis la solena kron'. | Das Volk war ihm ein Gegenstand des Hohnes, | am Blütenkranz des Genius. | ||
| Murdinto lia senkompata | Er suchte keine Gunst als die des Thrones... | Der ihn gemordet, kalten Blutes | ||
| Ekpremis feron de la ĉan', | hat er`s getan ... er schoß gewandt; | |||
| La koro vanta batis glate, | sein leeres Herz war rohen Mutes, | |||
| Neniom tremis tiu man'. | und nicht gezittert hat die Hand. | |||
| Kaj ĉu ne miro, ĉu ne strango? | Was wunder auch? ... aus fernen Reichen | |||
| Pelata per la sort' migrant', | kam er als Abenteurer her, | |||
| Nomadis li en nia land' | und hundert andre so wie er, | |||
| En serĉo de feliĉ' kaj rango, | sich Glück und Ämter zu erschleichen; | |||
| Ofende mokis pli kaj pli | er schätzte unser Land gering, | |||
| De nia tero lingvon, moron | sein Recht und Brauch, sein Wort und Wissen | |||
| Kaj malestimis nian gloron, | hatt gern uns Ruhm und Ehr entrissen; | |||
| Ne sciis en la sanga horo, | wie konnte er beim Abschuß wissen, | |||
| Sur kion levis sian manon li! ... | an wem sich seine Hand verging! ... | |||
| En tombo kuŝas jam la bardo, | Nun ist er tot, vom Grab verschlungen | |||
| Samkiel tiu, kiun li kun ardo | wie jener Sänger, vom Geschick bezwungen, | |||
| Prikantis sorĉe en la versroman' -- | weil Eifersucht sein Herz verbrannt | |||
| Kantisto de bonkoro kaj bonfarto | den er mit wunderbarer Kraft besungen, | |||
| Murdita per la senkompata man'. | erschlagen wie auch er von mitleidloser Hand | |||
| Por kio de la pac' kaj simplo vilaĝloka | Weshalb ließ er das Glück und stiller Freundschaft Kerzen | |||
| Enpaŝis mise li al la mondum' sufoka | und trat in diese Welt, die ungebundne Herzen | |||
| Por la sincera sent' kaj liberema saĝ'? | und glühnde Leidenschaft in faulem Dunst erstickt? | |||
| Por kio premis li la malamikajn manojn, | Weshalb gab er die Hand nichtsnutzigen Ehrbesudlem, | |||
| En la envia rond' serĉante la kompanojn, | weshalb denn glaubte er den schmeichlerischen Hudlem, | |||
| Li, kompreninta homojn de l' junaĝ'?... | er, der als Kind doch schon der Menschen Herz durchblickt? | |||
| Anstataŭ simpla kron' al li surmetis ili | Man riß den Kranz ihm fön - gehüllt in Lorbeer, schenkten | |||
| La kronon dornan, nur kun laŭro por ornam' -- | sie ihm den Domenkranz, der einer Krone glich: | |||
| Ĝi devas kvazaŭ ĉiam brili, | Doch die verborgnen- Domen senkten tief in die edle Stirne sich; | |||
| Sed kaŝe piki, piki jam; | vom tückischen Geraun, vom Hohn der Ignoranten | |||
| Venenis liajn lastajn horojn frido, | war ihm vergiftet noch der letzte Augenblick. | |||
| Malica flustro mokis lin, kaj jen | Er fiel - da Ehrgefühl und Rachedurst ihn brannten, | |||
| Li mortis kun la vana venĝavido, | in hoffnungslosem Gram um sein verlornes Glück. | |||
| Kun kaŝa disreviĝo kaj ĉagren'. | ||||
| La kantoj de mirinda brilo | ||||
| Ne sonas jam sub la ĉiel', | ||||
| Malhelas lia mortazilo, | ||||
| Surbuŝe kuŝas la sigel'. | ||||
| Kaj vi, arogaj heredantoj | ||||
| De la gepatroj malhonestaj, nun | ||||
| Tretantaj per la fiaj sklavaj plandoj | ||||
| La familiojn, kiujn lasis la fortun'! | ||||
| Vi en avida ar' starantaj ĉe la trono | ||||
| Ekzekutistoj de genio, glor', liber', | ||||
| Kaj gardas vin la leĝo, kiel krono, | ||||
| Silentu antaŭ vi la justo kaj la ver'! | ||||
| Sed estas dia juĝ', malĉastaj dorlotatoj, | ||||
| Kaj la juĝisto jam atendas vin, | ||||
| Ne aĉetebla per la or' kaj flatoj | ||||
| Li krimojn viajn antaŭvidas ĝis la fin'. | ||||
| Kaj jam al vi la kalumnia lango | ||||
| Ne helpos per la malhonesta ard', | ||||
| Kaj ne forlavos vi per via nigra sango | ||||
| La sanktan sangon de la bard'! | ||||
| Traduko de la Rusa poemo "Смерть поэта" de Михаил Лермонтов (*1814-10-15 - †1841-07-27) en Esperanton de Konstantin Gusev (†1980-11-09). Tiu ĉi poem-esperangigo troviĝas en la retejo http://donh.best.vwh.net/Esperanto/Literaturo/Poezio/morto_poetou.html. | Traduko de la Rusa poemo "Смерть поэта" de Михаил Лермонтов (*1814-10-15 - †1841-07-27) en la Germanan de Friedrich von Bodenstedt (*1819 - †1892). | Traduko de la Rusa poemo "Смерть поэта" de Михаил Лермонтов (*1814-10-15 - †1841-07-27) en la Germanan de N. N. 77. Siehe: http://www.winter-zeulenroda.de/webseiten/lermontov.htm. |