Poezio
piece of old paper
Esperanto Angla Germana
bonveniga paĝo Manfredo † listo de la poemoj listo de la tradukaĵoj listo de poetoj Poezio en nombroj registri
 eksporti for presado: vertikala formato (PDF) kverformato (PDF) | montru ĉiujn eksport-formatojn
verkinto  [voknomo] titolo lingvo publikigo identiga kodo lasta modifo aspekto
Mark Twain The Lorelei Angla Arg-11-2 2003-10-13 04:42 mgr nur tiun aldonu
L. W. Garnham The Lorelei Angla Arg-14-2 2003-10-11 23:04 mgr nur tiun aldonu
Paul Gottfried Christaller [Ne scias mi, kio okazis] Esperanto Arg-1116-2 2010-09-13 10:03 Manfred nur tiun aldonu
N. N. 01 Lurleia Latina Arg-179-2 2010-02-11 14:00 Manfred nur tiun forigu
Joachim Gießner Lorelejo Esperanto Arg-1115-2 2010-09-15 12:51 Manfred nur tiun forigu
Leopold Elb Lorelej' Esperanto Arg-71-2 2005-02-03 19:06 Manfred nur tiun forigu
Ludwig Lazarus Zamenhof Lorelej Esperanto Arg-565-2 2009-10-30 16:15 mgr nur tiun forigu
Hans-Georg Kaiser Lorelay Esperanto Arg-564-2 2005-02-03 19:18 Manfred nur tiun forigu
Heinrich Heine * Die Lorelei Germana 1823 Arg-2-2 2014-04-23 18:09 Manfred nur tiun forigu

Heinrich Heine,
Lorelej'

 

Heinrich Heine,
Lorelej

 

Heinrich Heine,
Lorelay

 

Heinrich Heine,
Die Lorelei

 

Heinrich Heine,
Lorelejo

 

Heinrich Heine,
Lurleia

 
tradukita de Leopold Elb   tradukita de Ludwig Lazarus Zamenhof   tradukita de Hans-Georg Kaiser       tradukita de Joachim Gießner   tradukita de N. N. 01
 
Tiu traduko estas poste iom modifita de
aliuloj, ne estas la origina traduk-versio
de Leopold Elb.
                   
 
Ne scias mi, kial mi estas   Ne scias mi, kial subita   Min kaptas malgaj' en la koro,   Ich weiß nicht, was soll es bedeuten,   Malgajon mi sentas en koro,   Ignoro, quid id sibi velit,
Malgaja en la kor’.   malgaj' en la koro naskiĝis;   pro kio tia trist'?   daß ich so traurig bin;   sed kial tia tim'?   Tristissimus cur sim,
Antikva fabelo restas   el tempo jam enterigita   Fabel' el antikva foro   ein Märchen aus alten Zeiten,   Legendo el pratempa foro   Antiqui aevi fabellam
Por ĉiam en mia memor’.   legendo al mi reviviĝis.   ne lasas de mi kun persist'.   das kommt mir nicht aus dem Sinn.   Vagadas tra mia anim'.   Cur saepe volverim.
 
Vespero jam ekmalheliĝas,   Jam malvarmetiĝas l' aero,   Aere fridetas, trankvilas,   Die Luft ist kühl und es dunkelt,   Jam fluas la Rejn' en malhelo,   Vesperascit et frigescit,
Fluadas la Rejn’ en trankvil’,   la Rejno mallaŭte babilas,   malhelas jam la Rejn'.   und ruhig fließt der Rhein;   kaj malvarmetas l' aer'.   Et Rhenus leniter it,
La supro de l’ monto lumiĝas   per oro de l'sun' en vespero   La monto surpinte brilas   der Gipfel des Berges funkelt   Sed brilas la mont' en orbelo   Cacumen montis lucescit,
En vespersuna bril’.   la supro de l' monto rebrilas.   vespere en rava scen'.   im Abendsonnenschein.   pro suna lum' de l' vesper'.   Dum Phoebus occidit.
 
Belega knabino jen tronas   Plej belan knabinon mi vidas:   Tre ĉarma feino sidas,   Die schönste Jungfrau sitzet   Jen supre kabino provokas   Sedet in summo montis
Kun ora juvelar’,   en ora ornamo brilante,   jen supre por ador';   dort oben wunderbar,   per ora juvelar',   Virgo pulcherrima,
La belan vizaĝon kronas   sur supro de l' monto ŝi sidas,   la ora ornamo ridas;   ihr goldnes Geschmeide blitzet,   kaj ŝia beleco allogas   Auro nitet gemma frontis,
Mirinde la ora harar’.   la harojn mistere kombante.   ŝi kombas harojn el or'.   sie kämmt ihr goldenes Haar.   kaj ŝia ora harar'.   Se pectit auricoma.
 
Ŝi uzas kombilon el oro   La oran kombilon ŝi movas   Ŝi kombas per ora kombilo   Sie kämmt es mit goldenem Kamme,   Ŝi kombas ĝin, kantas sorĉige,   Aureolo pectine pectit,
Kaj dume kantas ŝi.   kaj kantas tra l' pura aero,   kaj kantas kun pasi';   und singt ein Lied dabei;   sirene kantas ŝi   Carmen canens procul,
Mirige tuŝas al koro   kaj forto mirinda sin trovas   mirigas min la elbrilo   das hat eine wundersame,   per neimagebla, mirige   Mirandum id habet modum
Sorĉiga la melodi’.   en tiu ĉi kant' de l'vespero.   kaj forto de l' melodi'.   gewaltige Melodei.   potenca melodi'.   Nec non virilem simul.
 
Kaj sopiregon eksentas   Ŝipet' iras sur la rivero,   Ŝipisto ŝipeton gvidas,   Den Schiffer im kleinen Schiffe   Ŝipiston en eta boato   In cymba navitam mille
Ŝipisto dum sia vetur’;   ŝipisto ektremis de l' kanto,   lin kaptas ve' de ekzalt'.   ergreift es mit wildem Weh;   Turmentas koremoci'.   Angores feri tenent,
Rifaron li ne priatentas,   kaj blinda por ĉiu danĝero   Li ja la rifojn ne vidas',   er schaut nicht die Felsenriffe,   Ne ĝenas lin rifo-kaskado,   Non videt scopulos ille,
Al monto rigardas li nur.   rigardas li al la kantanto.   li vidas nur supren sen halt'.   er schaut nur hinauf in die Höh.   rigardas nur supren al ŝi!   Ocli non si sursum vident.
 
Mi kredas, ke dronos finfine   Ha, baldaŭ ŝipisto la bela   Mi kredas, ke ondoj tiras   Ich glaube, die Wellen verschlingen   Ĝis tiras kun si al Rejn-fundo   Opinor undas devorare
Ŝipisto kun sia boat’,   perdiĝis sub l' akvoturnado;   la ŝipon funden de l' Rejn';   am Ende Schiffer und Kahn;   la ondoj lin kun boat'.   Nautam cum navicula,
Kaj tion kaŭzis feine   ĝin Lorelej' faris kruela,   kaj tio de l' kant' eliras   und das hat mit ihrem Singen   Nun kuŝas li en la profundo   Effecit solo canendo
La Loreleja kantad’.   per sia mirinda kantado.   de Lorelaj-siren'.   die Lorelei getan.   pro Loreleja kantad'.   Lurleia id dea.
 
Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de
Leopold Elb (†1912-08.04).

La traduko troviĝas sur paĝo 84 de la
lernolibro „Post la kurso“ de Wilhelm
kaj Hans Wingen, eldonita de Ludwig Pickel
en Nurembergo (Nürnberg), Germanio.
  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de Ludwig
Lazarus Zamenhof (Ludoviko Lazaro Zamenhofo,
*1859-12-15 - †1917-04-14).

Tiun ĉi tradukversion mi prenis el retejo
http://www.esperanto.mv.ru/Kolekto/Lorelej.html.
  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de
Hans-Georg Kaiser (Cezar, *1954-05-21).

 
  Verkinto de tiu ĉi Germana poemo estas
Heinrich Heine (*1797-12-13 - †1856-02-17),
publikigita 1823.

Aus dem Werk "Buch der Lieder", Kapitel
"Die Heimkehr", Abschnitt II.
Siehe auch ein http://gutenberg.spiegel.de
unter:
http://gutenberg.spiegel.de/?id=5&x
d=1131&kapitel=12&cHash=eb14eca2272#gb_found
.
Vidu ankaŭ: http://www.gedichte.vu/?die_lorelei.html.
La melodion verkis la komponisto Friedrich
Silcher. Vidu la retejon
http://www.lieder-archiv.de/die_lorelei-notenblatt_300493.html.
  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de
Joachim Gießner (*1913-12-23 -
†2003-11-25).

Tiu ĉi poem-traduko aperis en la kant-kolekto
"Mia kantaro I", eldonita de Josef Schiffer
(Wilstorfstr. 58, D-78050 Villingen-Schwenningen,
Germanio, tel. 0049(0)7721-58991; faks.
0049(0)7721-508891, ret-adreso:
Josef.Schiffer@t-online.de ), n-ro
30. Krome ĝi aperis en la informilo
"Fervoja Esperantisto" de Germana Ferjojista
Esperanto-Asocio, n-ro 3/2010, sur paĝo3.
  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en la Latinan de N.
N. 01.