Poezio
piece of old paper
Esperanto Angla Germana
bonveniga paĝo Manfredo † listo de la poemoj listo de la tradukaĵoj listo de poetoj Poezio en nombroj registri
 eksporti for presado: vertikala formato (PDF) kverformato (PDF) | montru ĉiujn eksport-formatojn
verkinto  [voknomo] titolo lingvo publikigo identiga kodo lasta modifo aspekto
Heinrich Heine * Die Lorelei Germana 1823 Arg-2-2 2014-04-23 18:09 Manfred nur tiun forigu
Hans-Georg Kaiser Lorelay Esperanto Arg-564-2 2005-02-03 19:18 Manfred nur tiun forigu
Ludwig Lazarus Zamenhof Lorelej Esperanto Arg-565-2 2009-10-30 16:15 mgr nur tiun aldonu
Leopold Elb Lorelej' Esperanto Arg-71-2 2005-02-03 19:06 Manfred nur tiun forigu
Joachim Gießner Lorelejo Esperanto Arg-1115-2 2010-09-15 12:51 Manfred nur tiun forigu
N. N. 01 Lurleia Latina Arg-179-2 2010-02-11 14:00 Manfred nur tiun forigu
Paul Gottfried Christaller [Ne scias mi, kio okazis] Esperanto Arg-1116-2 2010-09-13 10:03 Manfred nur tiun aldonu
Mark Twain The Lorelei Angla Arg-11-2 2003-10-13 04:42 mgr nur tiun aldonu
L. W. Garnham The Lorelei Angla Arg-14-2 2003-10-11 23:04 mgr nur tiun aldonu

Heinrich Heine,
Lorelay

 

Heinrich Heine,
Die Lorelei

 

Heinrich Heine,
Lurleia

 

Heinrich Heine,
Lorelejo

 

Heinrich Heine,
Lorelej'

 
tradukita de Hans-Georg Kaiser       tradukita de N. N. 01   tradukita de Joachim Gießner   tradukita de Leopold Elb
 
                Tiu traduko estas poste iom modifita de
aliuloj, ne estas la origina traduk-versio
de Leopold Elb.
 
Min kaptas malgaj' en la koro,   Ich weiß nicht, was soll es bedeuten,   Ignoro, quid id sibi velit,   Malgajon mi sentas en koro,   Ne scias mi, kial mi estas
pro kio tia trist'?   daß ich so traurig bin;   Tristissimus cur sim,   sed kial tia tim'?   Malgaja en la kor’.
Fabel' el antikva foro   ein Märchen aus alten Zeiten,   Antiqui aevi fabellam   Legendo el pratempa foro   Antikva fabelo restas
ne lasas de mi kun persist'.   das kommt mir nicht aus dem Sinn.   Cur saepe volverim.   Vagadas tra mia anim'.   Por ĉiam en mia memor’.
 
Aere fridetas, trankvilas,   Die Luft ist kühl und es dunkelt,   Vesperascit et frigescit,   Jam fluas la Rejn' en malhelo,   Vespero jam ekmalheliĝas,
malhelas jam la Rejn'.   und ruhig fließt der Rhein;   Et Rhenus leniter it,   kaj malvarmetas l' aer'.   Fluadas la Rejn’ en trankvil’,
La monto surpinte brilas   der Gipfel des Berges funkelt   Cacumen montis lucescit,   Sed brilas la mont' en orbelo   La supro de l’ monto lumiĝas
vespere en rava scen'.   im Abendsonnenschein.   Dum Phoebus occidit.   pro suna lum' de l' vesper'.   En vespersuna bril’.
 
Tre ĉarma feino sidas,   Die schönste Jungfrau sitzet   Sedet in summo montis   Jen supre kabino provokas   Belega knabino jen tronas
jen supre por ador';   dort oben wunderbar,   Virgo pulcherrima,   per ora juvelar',   Kun ora juvelar’,
la ora ornamo ridas;   ihr goldnes Geschmeide blitzet,   Auro nitet gemma frontis,   kaj ŝia beleco allogas   La belan vizaĝon kronas
ŝi kombas harojn el or'.   sie kämmt ihr goldenes Haar.   Se pectit auricoma.   kaj ŝia ora harar'.   Mirinde la ora harar’.
 
Ŝi kombas per ora kombilo   Sie kämmt es mit goldenem Kamme,   Aureolo pectine pectit,   Ŝi kombas ĝin, kantas sorĉige,   Ŝi uzas kombilon el oro
kaj kantas kun pasi';   und singt ein Lied dabei;   Carmen canens procul,   sirene kantas ŝi   Kaj dume kantas ŝi.
mirigas min la elbrilo   das hat eine wundersame,   Mirandum id habet modum   per neimagebla, mirige   Mirige tuŝas al koro
kaj forto de l' melodi'.   gewaltige Melodei.   Nec non virilem simul.   potenca melodi'.   Sorĉiga la melodi’.
 
Ŝipisto ŝipeton gvidas,   Den Schiffer im kleinen Schiffe   In cymba navitam mille   Ŝipiston en eta boato   Kaj sopiregon eksentas
lin kaptas ve' de ekzalt'.   ergreift es mit wildem Weh;   Angores feri tenent,   Turmentas koremoci'.   Ŝipisto dum sia vetur’;
Li ja la rifojn ne vidas',   er schaut nicht die Felsenriffe,   Non videt scopulos ille,   Ne ĝenas lin rifo-kaskado,   Rifaron li ne priatentas,
li vidas nur supren sen halt'.   er schaut nur hinauf in die Höh.   Ocli non si sursum vident.   rigardas nur supren al ŝi!   Al monto rigardas li nur.
 
Mi kredas, ke ondoj tiras   Ich glaube, die Wellen verschlingen   Opinor undas devorare   Ĝis tiras kun si al Rejn-fundo   Mi kredas, ke dronos finfine
la ŝipon funden de l' Rejn';   am Ende Schiffer und Kahn;   Nautam cum navicula,   la ondoj lin kun boat'.   Ŝipisto kun sia boat’,
kaj tio de l' kant' eliras   und das hat mit ihrem Singen   Effecit solo canendo   Nun kuŝas li en la profundo   Kaj tion kaŭzis feine
de Lorelaj-siren'.   die Lorelei getan.   Lurleia id dea.   pro Loreleja kantad'.   La Loreleja kantad’.
 
Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de
Hans-Georg Kaiser (Cezar, *1954-05-21).

 
  Verkinto de tiu ĉi Germana poemo estas
Heinrich Heine (*1797-12-13 - †1856-02-17),
publikigita 1823.

Aus dem Werk "Buch der Lieder", Kapitel
"Die Heimkehr", Abschnitt II.
Siehe auch ein http://gutenberg.spiegel.de
unter:
http://gutenberg.spiegel.de/?id=5&x
d=1131&kapitel=12&cHash=eb14eca2272#gb_found
.
Vidu ankaŭ: http://www.gedichte.vu/?die_lorelei.html.
La melodion verkis la komponisto Friedrich
Silcher. Vidu la retejon
http://www.lieder-archiv.de/die_lorelei-notenblatt_300493.html.
  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en la Latinan de N.
N. 01.

 
  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de
Joachim Gießner (*1913-12-23 -
†2003-11-25).

Tiu ĉi poem-traduko aperis en la kant-kolekto
"Mia kantaro I", eldonita de Josef Schiffer
(Wilstorfstr. 58, D-78050 Villingen-Schwenningen,
Germanio, tel. 0049(0)7721-58991; faks.
0049(0)7721-508891, ret-adreso:
Josef.Schiffer@t-online.de ), n-ro
30. Krome ĝi aperis en la informilo
"Fervoja Esperantisto" de Germana Ferjojista
Esperanto-Asocio, n-ro 3/2010, sur paĝo3.
  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de
Leopold Elb (†1912-08.04).

La traduko troviĝas sur paĝo 84 de la
lernolibro „Post la kurso“ de Wilhelm
kaj Hans Wingen, eldonita de Ludwig Pickel
en Nurembergo (Nürnberg), Germanio.