eksporti for presado: vertikala formato (PDF) kverformato (PDF) | montru ĉiujn eksport-formatojn |
verkinto [voknomo] | titolo | lingvo | publikigo | identiga kodo | lasta modifo | aspekto |
---|---|---|---|---|---|---|
Christian Wilster | Bonden og hans Søn | Danish | Arg-1074-536 | 2013-02-10 19:26 Manfred | nur tiun aldonu | |
Christian Fürchtegott Gellert | * Der Bauer und sein Sohn | Germana | Arg-1068-536 | 2013-02-10 19:41 Manfred | nur tiun aldonu | |
Hans Erik Jensen | La kamparano kaj lia filo | Esperanto | 1951-06-07 | Arg-1072-536 | 2013-02-10 19:30 Manfred | nur tiun forigu |
Christian Fürchtegott Gellert, |
tradukita de Hans Erik Jensen |
Johano, juna kamparan' |
post eksterlanda por la san' |
vojaĝo kun nobela fil' |
al sia patra domicil' |
revenis kaj en la vilaĝ' |
fieris li pro la vojaĝ'; |
por ĉies ĝoj' rakontis li |
pri eksterlando pli kaj pli. |
Sed kvankam parto estis ver', |
mensog' abundis sen moder'. |
Vojaĝo du kapablojn donas: |
Mensogas ni kaj fanfaronas! |
Ne malpli lerte Hans mensogis |
ol besto kuras, birdo flugis. |
Monato pasis, tiam li |
pro certa grava komisi' |
de l'patro nun en kompani' |
promenis al la urb' kun li. |
Foriris ili en maten' |
kaj vidis hundon dum promen'. |
Feliĉe ligis ĝin kateno, |
minacis ĝi kun mordmieno. |
"Jen monstro!" diris Frederik' |
por ĝia bruo kaj mimik'. |
"Ho, bagatel'!" respondis Hans, |
"pasintan jaron fore trans |
la lim' mi grandan hundon vidis, |
kaj vere mi pro ĝi ne ridis! |
Mi ĉe Stetino ĝin renkontis; |
ektimis mi, sed ĝin alfrontis! |
Stetino - eble kredas vi: |
al Kopenhag' egalas ĝi, |
Ho ne! al mi nur fidu vi - |
dekoble granda, eble pli! |
La hundo, kiun vidis mi - |
al mia vorto kredu vi - |
almenaŭ estis - ho, fatal'! - |
egale granda kun ĉeval'!" |
De l'patro sonis la respond': |
"Mirinde - kvankam en la mond' |
tre strangajn aĵojn vidas ni; |
okulon propran fidas ni |
apenaŭ - ankaŭ same pri rakont'. |
Ekzemple venos baldaŭ ni al pont'. |
Ni ĝin atingos post malpli ol hor' |
- al ni neevitebla koridor'. |
Sur ĝi troviĝas granda ŝton'; |
al ni ĝi rompas kruron sen pardon', |
se ni mensogis dum la tag' - |
jen vero - kaj neniel blag'!" |
Aŭdinte tion tuj la fil' |
ektimis kaj pro maltrankvil' |
la sango kuris al la kap', |
li ŝvitis pro angora frap'. |
Li kriis: "Paĉjo, kara vi, |
tro forte ne rapidu ni! |
Por maljunulo la veter' |
tre varma estas ja danĝer'! |
La forton oni devas ŝpari |
kaj pripensadi, kion fari. |
Se pri la hundo pensas mi, |
ne tiom granda estis ĝi, |
kiom rakontis mi al vi, |
sed certe estis ĝi malpli - |
egalis eble kun bovin', |
sed tamen hundo de kulmin'!" |
Denove ili laŭ la voj' |
iradis, sed sen granda ĝoj', |
ĉar la junulon la rakont' |
maltrankviligis, kaj la pont' |
konfuzon faris pli kaj pli, |
kaj pro la timo cedis li; |
ni ĉiuj ja volonte savas |
la krurojn, se ni sanajn havas. |
Johano tial pro la krur' |
elkriis: "Paĉjo, vorton nur! |
Mi pensas daŭro pri la hundo, |
sed pro la vero ĝis la fundo |
mi diras al vi en konfid': |
Egalis ĝi nur kun bovid'." |
Sed baldaŭ en la horizont' |
videbla estis nun la pont'. |
Por timo fluis al Johan' |
laŭ lia haŭto ŝvitfontan'. |
Nun kaptis li pro la efiko |
la patron forte je l'maniko, |
kaj kriis li en malespero:+ |
"Ho, paĉjo, nun mi en sincero |
onfesas, ke mi ŝercis nur; |
kaj tio, kion por plezur' |
rakontis pri la hundo mi, |
ja estis nura fantazi'. |
Similis ĝi ja laŭ la ver' |
la hundojn sur la hejma ter'." |
Transpasis ili sen danĝer' |
la ponton de mensog' kaj ver'. |
La fil' ne pro la fanfaron' |
la kruron rompis sur la ŝton'. |
Sed velkis lia fantazi', |
kaj ĉe la vero restis li. |
Li ne similis plu al dando |
estinta en la eksterlando. |
Traduko de la Germana poemo "Der Bauer und sein Sohn" de Christian Fürchtegott Gellert (Kristiano Timodio Gelerto, *1715-07.04 - †1769-12-12) en Esperanton de Hans Erik Jensen (†1973-06-18) en 1951-06-07. Tiu ĉi traduko estis publikigita en la revuo "Monataj Informoj" de Silkeborg Esperantoforening (Danujo). |