| eksporti for presado: vertikala formato (PDF) kverformato (PDF) | montru ĉiujn eksport-formatojn |
| verkinto [voknomo] | titolo | lingvo | publikigo | identiga kodo | lasta modifo | aspekto |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Marie Hankel | * Vana espero | Esperanto | Arg-1635-815 | 2013-02-03 14:22 Manfred | nur tiun forigu |
Marie Hankel, |
| Somero alvenis, |
| Per floroj nin benis, |
| Varmega la tero |
| Kaj viva l’espero! |
| Nun ridas la suno |
| Al ni de l’aŭtuno – |
| Ser ĉiel nur ploroj, |
| malgajaj la koroj! |
| Ho, kial vi plendas? |
| Ni fruktojn atendas, |
| Sed nuda la tero – |
| Kaj vana l’espero! |
| Tamen! |
| Laboro senlaca, |
| Persista kaj paca, |
| Kvazaŭ nur prove |
| Penadas denove |
| Kun timo kaj tremo, |
| Per diligentemo. |
| Proksiman la jaron |
| Ni trovos fruktaron. |
| Verkinto de tiu ĉi Esperanta poemo estas Marie Hankel (nask. Dippe, *1844-02-02 - †1929-12-15). Mi, Manfred Retzlaff, trovis tiun ĉi poemon en la kongres-libro (sur paĝo 35) de la 55a.IFEF-kongreso, kiu okazis en Dresdeno, de la 10a ĝis la 16a de Majo 2003. |