Poezio
piece of old paper
Esperanto Angla Germana
bonveniga paĝo Manfredo † listo de la poemoj listo de la tradukaĵoj listo de poetoj Poezio en nombroj registri
 eksporti for presado: vertikala formato (PDF) kverformato (PDF) | montru ĉiujn eksport-formatojn
verkinto  [voknomo] titolo lingvo publikigo identiga kodo lasta modifo aspekto
Ludwig Emil Meier Anjo de Tharaŭ Esperanto Arg-2098-1034 2014-05-31 12:29 Manfred nur tiun forigu
N. N. 93 Anjo de Tharaŭ Esperanto Arg-2099-1034 2014-05-31 12:53 Manfred nur tiun forigu
Simon Dach * Ännchen von Tharau Germana Arg-2097-1034 2014-05-31 12:23 Manfred nur tiun forigu

Simon Dach,
Anjo de Tharaŭ

 

Simon Dach,
Ännchen von Tharau

 

Simon Dach,
Anjo de Tharaŭ

 
tradukita de Ludwig Emil Meier       tradukita de N. N. 93
 
Anjo de Taraŭ plaĉegas al mi,   Ännchen von Tharau ist’s, die mir gefällt,   Anjo de Tharaŭ plej plaĉas al mi;
Monon kaj vivon mi donus por ŝi;   Sie ist mein Leben, mein Gut und mein Geld.   pli ol trezoro valoras ja ŝi.
Anjo de Taraŭ en ĝoj' kaj dolor',   Ännchen von Tharau hat wieder ihr Herz   Ankaŭ la koron en amsimpati'
Min rekompencas per propra la kor’,   Auf mich gerichtet in Lieb' und in Schmerz.   Anjo de Tharaŭ donacis al mi.
Anjo de Taraŭ, vi mia anim',   Ännchen von Tharau, mein Reichthum, mein Gut,   Anjo de Tharaŭ pli kara ol or',
Ĝojo de l'vivo kaj ĉarmo sen lim'!   Du meine Seele, mein Fleisch und mein Blut!   vi, mia vivo kaj sango kaj kor'!
 
Eĉ se minacus la mondo-ruin',   Käm alles Wetter gleich auf uns zu schlahn,   Eĉ se malsano renkontas nin du
Tamen neniel forlasus ni nin:   Wir sind gesinnt, beieinander zu stahn.   kaj militiro, disigo, malĝu',
Ĉar en danĝero, turmento, ĉagren'   Krankheit, Verfolgung, Betrübnis und Pein   tamen pli forte kunligus destin'
Amon firmigas ĉiela la ben'.   Soll unsrer Liebe Verknotigung sein.   ĝis lasta spiro de l'viv' ambaŭ nin!
Anjo de Taraŭ, vi mia anim',   Ännchen von Tharau, mein Reichthum, mein Gut,   Anjo de Tharaŭ pli kara ol or',
Ĝojo de l'vivo kaj ĉarmo sen lim'!   Du meine Seele, mein Fleisch und mein Blut!   vi, mia vivo kaj sango kaj kor'!
 
Kiel altiĝas palm-arba tegment’   Recht als ein Palmenbaum über sich steigt,   Kiel palmarbo post pluva veter'
Post batala do je pluvo kaj vent’,   hat ihn erst Regen und Sturmwind gebeugt,   multe ple rekte ekstaras el ter',
Tiel kreskadas de l’amo la fort’   So wird die Lieb’ in uns mächtig und groß   tiel la am' pligrandiĝos en kor'
Per suferado kaj mokoj de l’sort'.   Durch Kreuz, durch Leiden und traurigem Los.   post la mizero kaj brula dolor'.
Anjo de Taraŭ, vi mia anim',   Ännchen von Tharau, mein Reichthum, mein Gut,   Anjo de Tharaŭ pli kara ol or',
Ĝojo de l'vivo kaj ĉarmo sen lim'!   Du meine Seele, mein Fleisch und mein Blut!   vi, mia vivo kaj sango kaj kor'!
 
Se vi disiĝus nevole de mi,   Würdest du gleich einmal von mir getrennt,   Kaj se forprenos vin iam la sort'
Kien ne vagas eĉ sunoradi',   Lebtest da, wo man die Sonne kaum kennt;   kaj al senluma kondukus vin bord',
Mi vin sekvadus trans montoj kaj mar',   Ich will dir folgen durch Wälder und Meer,   tiam mi sekvus tra fajro kaj mar',
Spite mizero kaj malamikar'.   Eisen und Kerker und feindliches Heer.   tra malamika eĉ militistar'.
Anjo de Taraŭ, vi rava sunbril’,   Ännchen von Tharau, mein Reichthum, mein Gut,   Anjo de Tharaŭ pli kara ol or',
Paco de l’vivo, de l'koro azil'!   Du meine Seele, mein Fleisch und mein Blut!   vi, mia vivo kaj sango kaj kor'!
 
.........................................   Ännchen von Tharau, mein Licht, meine Sonn,   .........................................
.........................................   Mein Leben schließ’ ich um deines herum.   .........................................
.........................................   Ännchen von Tharau, mein Reichthum, mein Gut,   .........................................
.........................................   Du meine Seele, mein Fleisch und mein Blut!   .........................................
.........................................   Was ich gebiete, wird von dir getan,   .........................................
.........................................   Was ich verbiete, das lässt du mir stahn.   .........................................
 
.........................................   Was hat die Liebe doch für ein Bestand,   .........................................
.........................................   Wo nicht ein Herz ist, ein Mund, eine Hand?   .........................................
.........................................   Wo man sich peiniget, zanket und schlägt,   .........................................
.........................................   Und gleich den Hunden und Katzen begeht.   .........................................
.........................................   Ännchen von Tharau, mein Reichthum, mein Gut,   .........................................
.........................................   Du meine Seele, mein Fleisch und mein Blut!   .........................................
 
.........................................   Ännchen von Tharau, das wolln wir nicht tun;   .........................................
.........................................   Du bist mein Täubchen, mein Schäfchen, mein Huhn.   .........................................
.........................................   Was ich begehre, begehrest du auch,   .........................................
.........................................   Ich lass den Rock dir, du lässt mir den Brauch.   .........................................
.........................................   Ännchen von Tharau, mein Reichthum, mein Gut,   .........................................
.........................................   Du meine Seele, mein Fleisch und mein Blut!   .........................................
 
.........................................   Dies ist dem Ännchen die süßeste Ruh’,   .........................................
.........................................   Ein Leib und Seele wird aus Ich und Du.   .........................................
.........................................   Dies macht das Leben zum himmlischen Reich,   .........................................
.........................................   Durch Zanken wird es der Hölle gleich.   .........................................
.........................................   Ännchen von Tharau, mein Reichthum, mein Gut,   .........................................
.........................................   Du meine Seele, mein Fleisch und mein Blut!   .........................................
 
Traduko de la Germana poemo "Ännchen von
Tharau" de Simon Dach en Esperanton de
Ludwig Emil Meier (*1847-02-16 -
†1919).

Tiu ĉi esperantigo troviĝas en
http://kantaro.ikso.net/anjo_de_taraux.
  Verkinto de tiu ĉi Germana poemo estas
Simon Dach.

Pri la kanto vidu la retejon
http://de.wikipedia.org/wiki/Ännchen_von_Tharau.
Vidu ankaŭ: http://www.volksliederarchiv.de/text684.html.
  Traduko de la Germana poemo "Ännchen von
Tharau" de Simon Dach en Esperanton de N.
N. 93.

Tiun ĉi kanto-tradukon mi, Manfred
Retzlaff, trovis en la libro "Internacia
Kantaro", eldonita en 1922 de la eldonejo
Ferdinand Hirt u. Sohn en Lepsiko (Leipzig),
Germanio. La kantojn kolektis kaj eldonis
Paul Bennemann.