poezio.net - Poem

verkinto [voknomo]	titolo	lingvo	publikigo	identiga kodo	lasta modifo	aspekto
Manfredo Ratislavo	Dektritilio, ĉapitro 1, El la distrikto de la Neto	Esperanto		Arg-228-114	2014-04-18 18:28 Manfred	nur tiun forigu
Friedrich Wilhelm Weber	* Dreizehnlinden, Kapitel 1, Aus dem Nethegau	Germana		Arg-227-114	2014-04-18 18:36 Manfred	nur tiun forigu
N. N. 26	Tredecim tiliae, cantus primus	Latina	1890 ?	Arg-1169-114	2012-04-02 22:23 mgr	nur tiun forigu

Friedrich Wilhelm Weber, Tredecim tiliae, cantus primus	Friedrich Wilhelm Weber, Dreizehnlinden, Kapitel 1, Aus dem Nethegau	Friedrich Wilhelm Weber, Dektritilio, ĉapitro 1, El la distrikto de la Neto

tradukita de N. N. 26		tradukita de Manfredo Ratislavo

		Neto²⁾

1. Juvat ambulare vere	1 Wonnig ist’s, in Frühlingstagen	1 Rave estas, en printempo
Verna prata permigrare,	Nach dem Wanderstab zu greifen	kun migradbastono sia
Floribus vestire comas	Und, den Blumenstrauß am Hute,	kaj floreto ĉe l’ ĉapelo
Hortum Dei perlustrare.	Gottes Garten zu durchstreifen.	iri tra l’ ĝardeno Dia.³⁾

2. Nubes altae volant alte,	2 Oben ziehn die weißen Wolken,	2 Supre iras blankaj nuboj,
Rivi manant argentosi;	Unten gehn die blauen Bäche,	sube riveretoj klaraj,
Nova veste lactant arva,	Schön in neuen Kleidern prangen	nove vestis sin herbejoj
Saltus frondent nemorosi.	Waldeshöh’ und Wiesenfläche.	kaj altaĵoj montarbaraj.

3. Quod hiberna nocte nevit,	3 Auf die Bleiche bringt das Mädchen,	3 Blankigejen portas ino,
It puella persolare,	Was der Winterfleiß gesponnen,	kion ŝpinis ŝi sur rado,
Merula, quod clam discebat,	Und dem Hain erzählt die Amsel,	enarbuste kantas merlo
Luco gestit decantare.	Was im Schnee sie still ersonnen.	post dumvintra silentado.

4. Quamvis nota cantilena	4 Sind es auch die alten Töne,	4 Kvankam estas ja malnovaj
Sit cantata, decantata,	Die bekannten, längst vertrauten,	kantoj, longe jam konataj,
Est puellae tamen suavis,	Doch die Bleicherinnen lauschen	la knabinoj aŭskultadas
Semper dulcis, semper grata.	Gern den süßen, lieben Lauten.	je la sonoj tre amataj;

5. Semper dulcis, semper grata	5 Gern den süßen, lieben Lauten,	5 je la sonoj tre amataj,
Valles personat et colles;	Die in Berg und Tal erklingen;	super mont’ kaj val’ sonantaj;
Et auscultans lactus puer	Hirtenbub’ und Köhlerknabe	karbfaristoj kaj paŝtistoj
Comitatur modos molles.	Horchen auf um mitzusingen;	ekaŭskultas kunkantantaj;

6. Molles modos, quos hibernae	6 Mitzusingen frisch und freudig	6 ekaŭskultas kunkantantaj
Moestae noctes reticebant;	Nach des Winters langen Schmerzen;	post la longaj vintraj horoj;
Reviviscant cantus laeti	All die halbvergeßnen Lieder	preskaŭ forgesitaj kantoj
Nunc in sinu, qui latebant.	Werden wach im Menschenherzen.	revekiĝas en la koroj.

7. Obsoletum modulamen	7 Halbvergeßne alte Lieder	7 Preskaŭ forgesitaj kantoj
Hoc et illud sonat vivum,	Werden wach in meiner Seele:	revekiĝas nun en mia
Ut vox merulae canora	Hätt’ ich nur, sie auszusingen,	menso, kanti volus ilin,
Melos meum sit festivum.	Wilde Amsel, deine Kehle! -	merlo, mi per gorĝo via!

8. Rami quercus tiliaeque,	8 Was die Linde mir erzählte,	8 Tion, kion susurante
Quae narrabant clandestina	Was der Eichengipfel rauschte,	rakontadis la tilioj,
Et arcana mihi verba	Wenn ich abends ihrer Blätter	kiam mi la paroladojn
Hora sacra vespertina.	Heimlichen Gesprächen lauschte;	subaŭskultis de l’ folioj;

9. Rivi celeri decursu	9 Was die muntern Bäche schwatzten	9 kion al mi riveretoj
Murmurantes, non tacentes;	Hastig im Bergunterrennen,	babiladis kuregantaj
Laeti pueri sedere	Wilde Knaben, die nicht schweigen	de la montoj kiel knaboj,
Et silere non ferentes.	Und nicht ruhig sitzen können;	resti loke ne povantaj;

10. Inter frandos sedi rerum	10 Was die Zwerge mir vertrauten,	10 kion en arbaroj foraj
Auscultator arcanarum,	Die in fernen Waldrevieren	al mi konfidintaj estas
Quos in aurem crediderunt,	Still in Spalten und in Klüften	nanoj, kiuj en rokfendoj
Mihi numina silvarum.	Ihren kleinen Haushalt führen;	vivas kaj dumvive restas;

11. ............................	11 Was auf mondbeglänztem Anger	11 kion lispis al mi elfoj
................................	Ich die Elben lispeln hörte;	sur herbejoj lunumitaj;
................................	Was mich des ergrauten Steines	kion min instruis ŝtonoj
................................	Moosumgrünte Inschrift lehrte;	grizaj kaj de musk’ kovritaj;

12. ............................	12 Dies und was ich las in staub’gen	12 tion, krome tion, kion
................................	Lederbänden und in alten	legis mi en disfalantaj
................................	Halberloschnen Pergamenten,	pergamenoj kaj volumoj,
................................	Will zum Liede sich gestalten.	formu mi al versoj kantaj.

13. ............................	13 Nebelbilder steigen dämmernd	13 Bildoj el pratemp’ nebula
................................	Aus der Vorzeit dunklen Tagen;	antaŭ mi nun supreniĝas;
................................	Wispern hör’ ich ihre Stimmen,	voĉoj de lament’ kaj ĝojo
................................	Freudenlaute, Zürnen, Klagen.	flustre al mi ekaŭdiĝas.

14. ............................	14 Männer, die vor tausend Sommern	14 Viroj, antaŭ mil’ da jaroj
................................	Durch den Nethegau geschritten,	tra la Net-distrikt’ irintaj,
................................	Heidenleute, Christenleute,	la paganoj, la kristanoj,
................................	Was sie lebten, was sie litten;	homoj tie ĉi vivintaj;

15. ............................	15 Eines Sachsenjünglings Kämpfe	15 juna Sakso, malamikon
................................	Mit dem Landesfeind, dem Franken,	Frankan kontraŭbatalinta,
................................	Und in eigner Brust die schwersten	kun si mem en propra brusto
................................	Mit den eigenen Gedanken;	pli obstine luktadinta;

16. ............................	16 Einer Jungfrau stilles Weinen,	16 ploro de virgin’, kolero
................................	Einer Greisin finstres Grollen,	morna de maljunulino,
................................	Runensang und Racherufe,	runokantoj, venĝovokoj
................................	Die aus Weibermund erschollen;	el la buŝo de virino;

17, ............................	17 Frommer Mönche weises Walten	17 laborado de monaĥoj
................................	Im Konvent zu Dreizehnlinden,	en Konvent’ Dektritilia,
................................	Sanft bemüht durch Lieb’ und Lehre	klopodantaj ame venki
................................	Trotz und Wahn zu überwinden;	spiton per agado pia;

18. ............................	18 Ihr Hymnen, gottesfrohe,	18 ĝojaj himnoj de ĉi tiuj,
................................	Die bei Tag und Nacht erklangen,	tage, nokte sonadintaj,
................................	Die den Sieg des Christenkreuzes	venkon de la Krista kruco
................................	Jubelnd in die Berge sangen;	en la montojn jubilintaj;

19. ............................	19 Und darein des Waldes Rauschen	19 susurado de l’ arbaro,
................................	Und dazu der Brandung Stöhnen:	surfĝemado eĉ aldone:
................................	Alles will zu einem Liede	ĉio ĉi en unu kanton
................................	Dumpf und hell zusammentönen.	volas nun kuniĝi sone.

20. ............................	20 Sei’s, und sei es euch gesungen,	20 Estu ĝi por vi kantata,
................................	Die ihr wohnt an Ems und Lippe,	homoj el la oriento,
................................	Ruhr und Diemel, Neth’ und Emmer:	nordo, sud’ aŭ okcidento:
................................	Alle seid ihr edler Sippe;	Estas vi de nobla gento.

21. ............................	21 Alle sprecht ihr eine Sprache,	21 Havas vi ja unu lingvon,
................................	Frommer Mutter biedre Söhne,	ĉu malmolan en montaro,
................................	Ob sie rauh im Waldgebirge,	aŭ ĉu mola tiu estas,
................................	Weich in Sand und Heid’ ertöne.	se vi loĝas ĉe la maro.

22. ............................	22 Kinder ihr der Sachsengaue,	22 Vi infanoj de Saksujo,
................................	Nehmt das Beste, was ich habe:	prenu mian etan donon:
................................	Gern gereicht, ist unverächtlich	same kiel ne despektu
................................	Auch des kleinern Mannes Gabe.	oni la malmultan monon.

23. ............................	23 Denkt, ich böt’ euch Heideblumen,	23 Pensu, ke por vi mi plukis
................................	Eine Handvoll, die ich pflückte,	belajn florojn en kamparo,
................................	Als mit herbstlich gelben Laube	kiam jam aŭtune flave
................................	Sich bereits der Osning schmückte.	sin ornamis la montaro.

24. ............................	24 Rügt es nicht, wenn ich den Helden	24 Se mi pentris la heroon
................................	In der Heimat Farben male;	tro hejmlande, tiam sciu,
................................	Dünkt er manchmal euch ein Träumer,	ke li estis ja Vestfalo,
................................	Nun, er war ja ein Westfale:	kaj revulo estas tiu:

25. ............................	25 Zäh, doch bildsam, herb, doch ehrlich,	25 Malcedema, tamen milda
................................	Ganz wie ihr und euresgleichen,	kaj honesta li ja estas,
................................	Ganz vom Eisen eurer Berge,	kiel fer’ kaj kverkoj viaj,
................................	Ganz vom Holze eurer Eichen.	kiuj ĉiam firmaj restas.

26. ............................	26 Heut noch ist bei euch wie nirgend	26 Ĝis hodiaŭ konserviĝis
................................	Väterbrauch und Art zu finden;	la prapatra moro via;
................................	Darum sei es euch gesungen,	tial por vi tiu kanto
................................	Dieses Lied von Dreizehnlinden.	de l’ Konvent’ Dektritilia!

27. ............................	27 Doch ein Uhu murrt dawider:	27 Sed mokulo grumble plendas:
................................	„Rauh sind deines Sanges Töne,	„Ne edifas la rakonto,
................................	Und der Netheborn, der dunkle,	kaj la fonto de la Neto
................................	Deucht mir kein Hippokrene.	ja ne estas muza fonto.

28. ............................	28 Laß das Leiern, laß das Klimpern!	28 Lasu la gurdadon tedan,
................................	O es schafft dir wenig Holdes;	enuigas lir-sonoro;
................................	Beßres Klingen, bestes Klingen	pli agrabla al mi ŝajnas
................................	Scheint das Klingen mir des Goldes.	la sonoro de la oro.

29. ............................	29 Und die eigne Haut zu pflegen,	29 Por si mem nur zorgu ĉiu,
................................	Ist vor allem mir das erste;	flegu li nur haŭton sian;
................................	Bau im Garten deine Rüben,	vi kulturu viajn rapojn
................................	Bau im Felde deine Gerste!	kaj surkampe grenon vian!

30. ............................	30 Laß die schimmligen Scharteken	30 Lasu vi la volumaĉojn
................................	Unterm Kessel rasch verrauchen:	forfumiĝi sub kaldrono:
................................	Kohlen sind’s, die wir bedürfen,	nur de karbo, fer’, maŝinoj
................................	Dämpfe sind es, die wir brauchen!¹⁾	estas ja al ni bezono.

31. ............................	31 All den Wust papierner Träume,	31 La amasoj putriĝantaj
................................	Grubenschätze, die vermodern,	de la sonĝoj surpaperaj,
................................	Daß sie endlich nützlich werden,	ke utilu ili fine,
................................	Unterm Kessel laß sie lodern!	flamu sub kaldronoj feraj!

32. ............................	32 Nur das Einmaleins soll gelten,	32 Rad’, levilo kaj martelo,
................................	Hebel, Walze, Rad und Hammer;	gravas la matematiko;
................................	Alles andre, öder Plunder,	malvaloras ja alio,
................................	Flackre in der Feuerkammer.	nur validu la tekniko!

33. ............................	33 Mag es flackern, mag es flammen,	33 Flagru, fajro, flamu arde,
................................	Daß die Wasser sprühn und zischen	ke la akvoj vaporiĝu,
................................	Und der Welt zerrissne Stämme	kaj la gentoj de la mondo
................................	Hastig durcheinander mischen;	haste inter si miksiĝu.

34. ............................	34 Denn das große Ziel der großen	34 Ĉar la celo de l’ estonto
................................	Zukunft ist die Einerleiheit,	estas ja la unueco;
................................	Schrankenloseste Bewegung	senbarila moviĝado
................................	Ist die wahre Völkerfreiheit.	estas vera libereco.

35. ............................	35 Laß da Klimpern, laß das Leiern,	35 Lasu do la lir-gurdadon!
................................	Wer erfreut sich solchen Schalles?	Kiun tio ĉi ĝojigas?
................................	Beßres Klingen, bestes Klingen	La sonoro de l’ metalo
................................	Ist das Klingen des Metalles.“ -	multe pli ja plezurigas.“ -

36. ............................	36 Gelber Neidhart, alter Uhu,	36 Mi komprenas vin, mokulo,
................................	Wohl versteh’ ich deine Meinung:	olda, morna enviulo;
................................	Bist du doch der seelenfrohen	vi ja estas de la bela
................................	Gotterlösten Welt Verneinung!	Dia mondo kontraŭulo!⁴⁾⁵⁾

37. ............................	37 O du möchtest sie im Mörser	37 Volas vi ĝin en pistujo
................................	Erst zerstäuben und zerreiben,	disfrotadi kaj polvigi,
................................	Um in Tiegel und Retorte	en krisolo kaj retorto
................................	Dann den Geist ihr auszutreiben!	poste ĝin senspiritigi!

38. ............................	38 O du würfst sie in die Arme	38 Ĵetus vi ĝin en la faŭkon
................................	Gern dem Moloch unsrer Tage,	de l’ moloko ja volonte,
................................	Daß sie ganz in Rauch zergehe	ke neniu homo konu
................................	Nach Sibyllenwort und Sage!	ĉi belaĵon plu estonte!

39. ............................	39 Alte Uhu, gelber Neidhart,	39 Vi mokulo morna, malgraŭ
................................	Mag’s dich ärgern und verdrießen:	viaj mokoj kaj ĉagreno
................................	Dennoch grünt ein reicher Garten,	tamen belaj rozoj floras
................................	Wo der Menschheit Rosen sprießen.	en la homa florĝardeno.

40. ............................	40 Dennoch blüht die weiße Lilie,	40 Tamen floras sorĉlilio;
................................	Und im Grottenheiligtume,	en sankteja groto ia,
................................	In des Waldes fernstem Tale	en arbara valo fora,
................................	Träumt die stille blaue Blume.	sonĝas ja la flor’ magia.

41. ............................	41 Dennoch klingt es aus den Lüften,	41 Tamen sonas el krepuska
................................	Aus des Haines Dämmerungen,	arbareto, el aero,
................................	Und die Amsel hat ihr letztes	kaj la merlo ne jam kantis
................................	Lied noch lange nicht gesungen;	lastan kanton sur la Tero.

42. ............................	42 Und die Nachtigall im Busen,	42 Kaj la najtingalo kantos
................................	Sie wird jubeln, sie wird klagen	plende en la primavero,
................................	Jeden Lenz, solang auf Erden	jubilante, dum ankoraŭ
................................	Rosen glühn und Herzen schlagen.	batas koroj sur la Tero.

Traduko de la Germana poemo "Dreizehnlinden, Kapitel 1, Aus dem Nethegau" de Friedrich Wilhelm Weber (Frederiko Vilhelmo Vebero, *1813-12-25 - †1894-04.05) en la Latinan de N. N. 26 en 1890 ?.	Verkinto de tiu ĉi Germana poemo estas Friedrich Wilhelm Weber (Frederiko Vilhelmo Vebero, *1813-12-25 - †1894-04.05).	Traduko de la Germana poemo "Dreizehnlinden, Kapitel 1, Aus dem Nethegau" de Friedrich Wilhelm Weber (Frederiko Vilhelmo Vebero, 1813-12-25 - †1894-04.05) en Esperanton de Manfredo Ratislavo (Manfred Retzlaff, Stettiner Str. 16, D-59302 Oelde, Germanio, 1938-11-04).

	1) En la originalo tekstas tiu linio: Dämpfe sind’s, die wir gebrauchen!	2) La Neto estas malgranda rivero enfluanta en la riveron Vezero, kiu fluas tra okcidenta norda Germanio en la Nordan Maron.
		3) aŭ eble pli konforme al la originalo kaj laŭ la traduko de Adolph Macho el la jaro 1932: vagi tra l' ĝardeno Dia. (La manuskripto troviĝas en la Esperanto-Muzeo en Vieno.
		4) aŭ eble ankaŭ:\\Mi komprenas ja, mokulo,\\tiun vian opinion;\\ĉar kontraŭas vi la savon\\de la mondo, neas Dion!
		5) aŭ:\\vi ja estas de la mondo\\Di-savita kontraŭulo

Friedrich Wilhelm Weber,Tredecim tiliae, cantus primus

Friedrich Wilhelm Weber,Dreizehnlinden, Kapitel 1, Aus dem Nethegau

Friedrich Wilhelm Weber,Dektritilio, ĉapitro 1, El la distrikto de la Neto

Friedrich Wilhelm Weber,
Tredecim tiliae, cantus primus

Friedrich Wilhelm Weber,
Dreizehnlinden, Kapitel 1, Aus dem Nethegau

Friedrich Wilhelm Weber,
Dektritilio, ĉapitro 1, El la distrikto de la Neto