Poezio
piece of old paper
Esperanto Angla Germana
bonveniga paĝo Manfredo † listo de la poemoj listo de la tradukaĵoj listo de poetoj Poezio en nombroj registri
 eksporti for presado: vertikala formato (PDF) kverformato (PDF) | montru ĉiujn eksport-formatojn
verkinto  [voknomo] titolo lingvo publikigo identiga kodo lasta modifo aspekto
Heinrich Heine * Die Lorelei Germana 1823 Arg-2-2 2014-04-23 18:09 Manfred nur tiun aldonu
Hans-Georg Kaiser Lorelay Esperanto Arg-564-2 2005-02-03 19:18 Manfred nur tiun forigu
Ludwig Lazarus Zamenhof Lorelej Esperanto Arg-565-2 2009-10-30 16:15 mgr nur tiun forigu
Leopold Elb Lorelej' Esperanto Arg-71-2 2005-02-03 19:06 Manfred nur tiun forigu
Joachim Gießner Lorelejo Esperanto Arg-1115-2 2010-09-15 12:51 Manfred nur tiun forigu
N. N. 01 Lurleia Latina Arg-179-2 2010-02-11 14:00 Manfred nur tiun forigu
Paul Gottfried Christaller [Ne scias mi, kio okazis] Esperanto Arg-1116-2 2010-09-13 10:03 Manfred nur tiun aldonu
Mark Twain The Lorelei Angla Arg-11-2 2003-10-13 04:42 mgr nur tiun aldonu
L. W. Garnham The Lorelei Angla Arg-14-2 2003-10-11 23:04 mgr nur tiun aldonu

Heinrich Heine,
Lorelej

 

Heinrich Heine,
Lurleia

 

Heinrich Heine,
Lorelay

 

Heinrich Heine,
Lorelejo

 

Heinrich Heine,
Lorelej'
 
tradukita de Ludwig Lazarus Zamenhof   tradukita de N. N. 01   tradukita de Hans-Georg Kaiser   tradukita de Joachim Gießner   tradukita de Leopold Elb
 
                Tiu traduko estas poste iom modifita de
aliuloj, ne estas la origina traduk-versio
de Leopold Elb.
 
Ne scias mi, kial subita   Ignoro, quid id sibi velit,   Min kaptas malgaj' en la koro,   Malgajon mi sentas en koro,   Ne scias mi, kial mi estas
malgaj' en la koro naskiĝis;   Tristissimus cur sim,   pro kio tia trist'?   sed kial tia tim'?   Malgaja en la kor’.
el tempo jam enterigita   Antiqui aevi fabellam   Fabel' el antikva foro   Legendo el pratempa foro   Antikva fabelo restas
legendo al mi reviviĝis.   Cur saepe volverim.   ne lasas de mi kun persist'.   Vagadas tra mia anim'.   Por ĉiam en mia memor’.
 
Jam malvarmetiĝas l' aero,   Vesperascit et frigescit,   Aere fridetas, trankvilas,   Jam fluas la Rejn' en malhelo,   Vespero jam ekmalheliĝas,
la Rejno mallaŭte babilas,   Et Rhenus leniter it,   malhelas jam la Rejn'.   kaj malvarmetas l' aer'.   Fluadas la Rejn’ en trankvil’,
per oro de l'sun' en vespero   Cacumen montis lucescit,   La monto surpinte brilas   Sed brilas la mont' en orbelo   La supro de l’ monto lumiĝas
la supro de l' monto rebrilas.   Dum Phoebus occidit.   vespere en rava scen'.   pro suna lum' de l' vesper'.   En vespersuna bril’.
 
Plej belan knabinon mi vidas:   Sedet in summo montis   Tre ĉarma feino sidas,   Jen supre kabino provokas   Belega knabino jen tronas
en ora ornamo brilante,   Virgo pulcherrima,   jen supre por ador';   per ora juvelar',   Kun ora juvelar’,
sur supro de l' monto ŝi sidas,   Auro nitet gemma frontis,   la ora ornamo ridas;   kaj ŝia beleco allogas   La belan vizaĝon kronas
la harojn mistere kombante.   Se pectit auricoma.   ŝi kombas harojn el or'.   kaj ŝia ora harar'.   Mirinde la ora harar’.
 
La oran kombilon ŝi movas   Aureolo pectine pectit,   Ŝi kombas per ora kombilo   Ŝi kombas ĝin, kantas sorĉige,   Ŝi uzas kombilon el oro
kaj kantas tra l' pura aero,   Carmen canens procul,   kaj kantas kun pasi';   sirene kantas ŝi   Kaj dume kantas ŝi.
kaj forto mirinda sin trovas   Mirandum id habet modum   mirigas min la elbrilo   per neimagebla, mirige   Mirige tuŝas al koro
en tiu ĉi kant' de l'vespero.   Nec non virilem simul.   kaj forto de l' melodi'.   potenca melodi'.   Sorĉiga la melodi’.
 
Ŝipet' iras sur la rivero,   In cymba navitam mille   Ŝipisto ŝipeton gvidas,   Ŝipiston en eta boato   Kaj sopiregon eksentas
ŝipisto ektremis de l' kanto,   Angores feri tenent,   lin kaptas ve' de ekzalt'.   Turmentas koremoci'.   Ŝipisto dum sia vetur’;
kaj blinda por ĉiu danĝero   Non videt scopulos ille,   Li ja la rifojn ne vidas',   Ne ĝenas lin rifo-kaskado,   Rifaron li ne priatentas,
rigardas li al la kantanto.   Ocli non si sursum vident.   li vidas nur supren sen halt'.   rigardas nur supren al ŝi!   Al monto rigardas li nur.
 
Ha, baldaŭ ŝipisto la bela   Opinor undas devorare   Mi kredas, ke ondoj tiras   Ĝis tiras kun si al Rejn-fundo   Mi kredas, ke dronos finfine
perdiĝis sub l' akvoturnado;   Nautam cum navicula,   la ŝipon funden de l' Rejn';   la ondoj lin kun boat'.   Ŝipisto kun sia boat’,
ĝin Lorelej' faris kruela,   Effecit solo canendo   kaj tio de l' kant' eliras   Nun kuŝas li en la profundo   Kaj tion kaŭzis feine
per sia mirinda kantado.   Lurleia id dea.   de Lorelaj-siren'.   pro Loreleja kantad'.   La Loreleja kantad’.
 
Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de Ludwig
Lazarus Zamenhof (Ludoviko Lazaro Zamenhofo,
*1859-12-15 - †1917-04-14).

Tiun ĉi tradukversion mi prenis el retejo
http://www.esperanto.mv.ru/Kolekto/Lorelej.html. 		  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en la Latinan de N.
N. 01.

  		  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de
Hans-Georg Kaiser (Cezar, *1954-05-21).

  		  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de
Joachim Gießner (*1913-12-23 -
†2003-11-25).

Tiu ĉi poem-traduko aperis en la kant-kolekto
"Mia kantaro I", eldonita de Josef Schiffer
(Wilstorfstr. 58, D-78050 Villingen-Schwenningen,
Germanio, tel. 0049(0)7721-58991; faks.
0049(0)7721-508891, ret-adreso:
Josef.Schiffer@t-online.de ), n-ro
30. Krome ĝi aperis en la informilo
"Fervoja Esperantisto" de Germana Ferjojista
Esperanto-Asocio, n-ro 3/2010, sur paĝo3. 		  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de
Leopold Elb (†1912-08.04).

La traduko troviĝas sur paĝo 84 de la
lernolibro „Post la kurso“ de Wilhelm
kaj Hans Wingen, eldonita de Ludwig Pickel
en Nurembergo (Nürnberg), Germanio.