Poezio
piece of old paper
Esperanto Angla Germana
bonveniga paĝo Manfredo † listo de la poemoj listo de la tradukaĵoj listo de poetoj Poezio en nombroj registri
 eksporti for presado: vertikala formato (PDF) kverformato (PDF) | montru ĉiujn eksport-formatojn
verkinto  [voknomo] titolo lingvo publikigo identiga kodo lasta modifo aspekto
Heinrich Heine * Die Lorelei Germana 1823 Arg-2-2 2014-04-23 18:09 Manfred nur tiun aldonu
Hans-Georg Kaiser Lorelay Esperanto Arg-564-2 2005-02-03 19:18 Manfred nur tiun aldonu
Ludwig Lazarus Zamenhof Lorelej Esperanto Arg-565-2 2009-10-30 16:15 mgr nur tiun forigu
Leopold Elb Lorelej' Esperanto Arg-71-2 2005-02-03 19:06 Manfred nur tiun forigu
Joachim Gießner Lorelejo Esperanto Arg-1115-2 2010-09-15 12:51 Manfred nur tiun aldonu
N. N. 01 Lurleia Latina Arg-179-2 2010-02-11 14:00 Manfred nur tiun forigu
Paul Gottfried Christaller [Ne scias mi, kio okazis] Esperanto Arg-1116-2 2010-09-13 10:03 Manfred nur tiun aldonu
Mark Twain The Lorelei Angla Arg-11-2 2003-10-13 04:42 mgr nur tiun forigu
L. W. Garnham The Lorelei Angla Arg-14-2 2003-10-11 23:04 mgr nur tiun forigu

Heinrich Heine,
The Lorelei

 

Heinrich Heine,
Lorelej'

 

Heinrich Heine,
The Lorelei

 

Heinrich Heine,
Lorelej

 

Heinrich Heine,
Lurleia

 
tradukita de Mark Twain   tradukita de Leopold Elb   tradukita de L. W. Garnham   tradukita de Ludwig Lazarus Zamenhof   tradukita de N. N. 01
 
An ancient legend of the Rhine   Tiu traduko estas poste iom modifita de
aliuloj, ne estas la origina traduk-versio
de Leopold Elb.
           
 
I cannot divine what it meaneth,   Ne scias mi, kial mi estas   I do not know what it signifies.   Ne scias mi, kial subita   Ignoro, quid id sibi velit,
This haunting nameless pain:   Malgaja en la kor’.   That I am so sorrowful?   malgaj' en la koro naskiĝis;   Tristissimus cur sim,
A tale of the bygone ages   Antikva fabelo restas   A fable of old Times so terrifies,   el tempo jam enterigita   Antiqui aevi fabellam
Keeps brooding through my brain:   Por ĉiam en mia memor’.   Leaves my heart so thoughtful.   legendo al mi reviviĝis.   Cur saepe volverim.
 
The faint air cools in the gloaming,   Vespero jam ekmalheliĝas,   The air is cool and it darkens,   Jam malvarmetiĝas l' aero,   Vesperascit et frigescit,
And peaceful flows the Rhine,   Fluadas la Rejn’ en trankvil’,   And calmly flows the Rhine;   la Rejno mallaŭte babilas,   Et Rhenus leniter it,
The thirsty summits are drinking   La supro de l’ monto lumiĝas   The summit of the mountain hearkens   per oro de l'sun' en vespero   Cacumen montis lucescit,
The sunset's flooding wine;   En vespersuna bril’.   In evening sunshine line.   la supro de l' monto rebrilas.   Dum Phoebus occidit.
 
The loveliest maiden is sitting   Belega knabino jen tronas   The most beautiful Maiden entrances   Plej belan knabinon mi vidas:   Sedet in summo montis
High-throned in yon blue air,   Kun ora juvelar’,   Above wonderfully there,   en ora ornamo brilante,   Virgo pulcherrima,
Her golden jewels are shining,   La belan vizaĝon kronas   Her beautiful golden attire glances,   sur supro de l' monto ŝi sidas,   Auro nitet gemma frontis,
She combs her golden hair;   Mirinde la ora harar’.   She combs her golden hair.   la harojn mistere kombante.   Se pectit auricoma.
 
She combs with comb that is golden,   Ŝi uzas kombilon el oro   With golden comb so lustrous,   La oran kombilon ŝi movas   Aureolo pectine pectit,
And sings a weird refrain   Kaj dume kantas ŝi.   And thereby a song sings,   kaj kantas tra l' pura aero,   Carmen canens procul,
That steeps in a deadly enchantment   Mirige tuŝas al koro   It has a tone so wondrous,   kaj forto mirinda sin trovas   Mirandum id habet modum
The listener's ravished brain:   Sorĉiga la melodi’.   That powerful melody rings.   en tiu ĉi kant' de l'vespero.   Nec non virilem simul.
 
The doomed in his drifting shallop,   Kaj sopiregon eksentas   The shipper in the little ship   Ŝipet' iras sur la rivero,   In cymba navitam mille
Is tranced with the sad sweet tone,   Ŝipisto dum sia vetur’;   It effects with woe sad might;   ŝipisto ektremis de l' kanto,   Angores feri tenent,
He sees not the yawing breakers,   Rifaron li ne priatentas,   He does not see the rocky slip,   kaj blinda por ĉiu danĝero   Non videt scopulos ille,
He sees but the maid alone:   Al monto rigardas li nur.   He only regards dreaded height.   rigardas li al la kantanto.   Ocli non si sursum vident.
 
The pitiless billwos engulf him!-   Mi kredas, ke dronos finfine   I believe the turbulent waves   Ha, baldaŭ ŝipisto la bela   Opinor undas devorare
So perish sailor and bark;   Ŝipisto kun sia boat’,   Swallow the last shipper and boat;   perdiĝis sub l' akvoturnado;   Nautam cum navicula,
And this, with her baleful singing,   Kaj tion kaŭzis feine   She with her singing craves   ĝin Lorelej' faris kruela,   Effecit solo canendo
Is the Lorelei's gruesome work.   La Loreleja kantad’.   All to visit her magic moat.   per sia mirinda kantado.   Lurleia id dea.
 
Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en la Anglan de Mark
Twain.

A Tramp Abroad. Vol 1-2. Leibzig: Tauchnitz,
1880 Band I, Mark Twain 1880
(rf. http://www.loreley.com/loreley/marctwai.htm)
  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de
Leopold Elb (†1912-08.04).

La traduko troviĝas sur paĝo 84 de la
lernolibro „Post la kurso“ de Wilhelm
kaj Hans Wingen, eldonita de Ludwig Pickel
en Nurembergo (Nürnberg), Germanio.
  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en la Anglan de L. W.
Garnham.

L.W. Garnham, Bachelor of Arts, LEGENDS
OF THE RHINE;
mentioned in: A Tramp Abroad. Vol 1-2.
Leibzig: Tauchnitz, 1880 Band I, Mark
Twain 1880
  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de Ludwig
Lazarus Zamenhof (Ludoviko Lazaro Zamenhofo,
*1859-12-15 - †1917-04-14).

Tiun ĉi tradukversion mi prenis el retejo
http://www.esperanto.mv.ru/Kolekto/Lorelej.html.
  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en la Latinan de N.
N. 01.