Poezio
piece of old paper
Esperanto Angla Germana
bonveniga paĝo Manfredo † listo de la poemoj listo de la tradukaĵoj listo de poetoj Poezio en nombroj registri
 eksporti for presado: vertikala formato (PDF) kverformato (PDF) | montru ĉiujn eksport-formatojn
verkinto  [voknomo] titolo lingvo publikigo identiga kodo lasta modifo aspekto
Heinrich Heine * Die Lorelei Germana 1823 Arg-2-2 2014-04-23 18:09 Manfred nur tiun forigu
Hans-Georg Kaiser Lorelay Esperanto Arg-564-2 2005-02-03 19:18 Manfred nur tiun forigu
Ludwig Lazarus Zamenhof Lorelej Esperanto Arg-565-2 2009-10-30 16:15 mgr nur tiun forigu
Leopold Elb Lorelej' Esperanto Arg-71-2 2005-02-03 19:06 Manfred nur tiun aldonu
Joachim Gießner Lorelejo Esperanto Arg-1115-2 2010-09-15 12:51 Manfred nur tiun forigu
N. N. 01 Lurleia Latina Arg-179-2 2010-02-11 14:00 Manfred nur tiun forigu
Paul Gottfried Christaller [Ne scias mi, kio okazis] Esperanto Arg-1116-2 2010-09-13 10:03 Manfred nur tiun aldonu
Mark Twain The Lorelei Angla Arg-11-2 2003-10-13 04:42 mgr nur tiun aldonu
L. W. Garnham The Lorelei Angla Arg-14-2 2003-10-11 23:04 mgr nur tiun aldonu

Heinrich Heine,
Lorelejo

 

Heinrich Heine,
Lorelej

 

Heinrich Heine,
Lorelay

 

Heinrich Heine,
Die Lorelei

 

Heinrich Heine,
Lurleia

 
tradukita de Joachim Gießner   tradukita de Ludwig Lazarus Zamenhof   tradukita de Hans-Georg Kaiser       tradukita de N. N. 01
 
Malgajon mi sentas en koro,   Ne scias mi, kial subita   Min kaptas malgaj' en la koro,   Ich weiß nicht, was soll es bedeuten,   Ignoro, quid id sibi velit,
sed kial tia tim'?   malgaj' en la koro naskiĝis;   pro kio tia trist'?   daß ich so traurig bin;   Tristissimus cur sim,
Legendo el pratempa foro   el tempo jam enterigita   Fabel' el antikva foro   ein Märchen aus alten Zeiten,   Antiqui aevi fabellam
Vagadas tra mia anim'.   legendo al mi reviviĝis.   ne lasas de mi kun persist'.   das kommt mir nicht aus dem Sinn.   Cur saepe volverim.
 
Jam fluas la Rejn' en malhelo,   Jam malvarmetiĝas l' aero,   Aere fridetas, trankvilas,   Die Luft ist kühl und es dunkelt,   Vesperascit et frigescit,
kaj malvarmetas l' aer'.   la Rejno mallaŭte babilas,   malhelas jam la Rejn'.   und ruhig fließt der Rhein;   Et Rhenus leniter it,
Sed brilas la mont' en orbelo   per oro de l'sun' en vespero   La monto surpinte brilas   der Gipfel des Berges funkelt   Cacumen montis lucescit,
pro suna lum' de l' vesper'.   la supro de l' monto rebrilas.   vespere en rava scen'.   im Abendsonnenschein.   Dum Phoebus occidit.
 
Jen supre kabino provokas   Plej belan knabinon mi vidas:   Tre ĉarma feino sidas,   Die schönste Jungfrau sitzet   Sedet in summo montis
per ora juvelar',   en ora ornamo brilante,   jen supre por ador';   dort oben wunderbar,   Virgo pulcherrima,
kaj ŝia beleco allogas   sur supro de l' monto ŝi sidas,   la ora ornamo ridas;   ihr goldnes Geschmeide blitzet,   Auro nitet gemma frontis,
kaj ŝia ora harar'.   la harojn mistere kombante.   ŝi kombas harojn el or'.   sie kämmt ihr goldenes Haar.   Se pectit auricoma.
 
Ŝi kombas ĝin, kantas sorĉige,   La oran kombilon ŝi movas   Ŝi kombas per ora kombilo   Sie kämmt es mit goldenem Kamme,   Aureolo pectine pectit,
sirene kantas ŝi   kaj kantas tra l' pura aero,   kaj kantas kun pasi';   und singt ein Lied dabei;   Carmen canens procul,
per neimagebla, mirige   kaj forto mirinda sin trovas   mirigas min la elbrilo   das hat eine wundersame,   Mirandum id habet modum
potenca melodi'.   en tiu ĉi kant' de l'vespero.   kaj forto de l' melodi'.   gewaltige Melodei.   Nec non virilem simul.
 
Ŝipiston en eta boato   Ŝipet' iras sur la rivero,   Ŝipisto ŝipeton gvidas,   Den Schiffer im kleinen Schiffe   In cymba navitam mille
Turmentas koremoci'.   ŝipisto ektremis de l' kanto,   lin kaptas ve' de ekzalt'.   ergreift es mit wildem Weh;   Angores feri tenent,
Ne ĝenas lin rifo-kaskado,   kaj blinda por ĉiu danĝero   Li ja la rifojn ne vidas',   er schaut nicht die Felsenriffe,   Non videt scopulos ille,
rigardas nur supren al ŝi!   rigardas li al la kantanto.   li vidas nur supren sen halt'.   er schaut nur hinauf in die Höh.   Ocli non si sursum vident.
 
Ĝis tiras kun si al Rejn-fundo   Ha, baldaŭ ŝipisto la bela   Mi kredas, ke ondoj tiras   Ich glaube, die Wellen verschlingen   Opinor undas devorare
la ondoj lin kun boat'.   perdiĝis sub l' akvoturnado;   la ŝipon funden de l' Rejn';   am Ende Schiffer und Kahn;   Nautam cum navicula,
Nun kuŝas li en la profundo   ĝin Lorelej' faris kruela,   kaj tio de l' kant' eliras   und das hat mit ihrem Singen   Effecit solo canendo
pro Loreleja kantad'.   per sia mirinda kantado.   de Lorelaj-siren'.   die Lorelei getan.   Lurleia id dea.
 
Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de
Joachim Gießner (*1913-12-23 -
†2003-11-25).

Tiu ĉi poem-traduko aperis en la kant-kolekto
"Mia kantaro I", eldonita de Josef Schiffer
(Wilstorfstr. 58, D-78050 Villingen-Schwenningen,
Germanio, tel. 0049(0)7721-58991; faks.
0049(0)7721-508891, ret-adreso:
Josef.Schiffer@t-online.de ), n-ro
30. Krome ĝi aperis en la informilo
"Fervoja Esperantisto" de Germana Ferjojista
Esperanto-Asocio, n-ro 3/2010, sur paĝo3.
  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de Ludwig
Lazarus Zamenhof (Ludoviko Lazaro Zamenhofo,
*1859-12-15 - †1917-04-14).

Tiun ĉi tradukversion mi prenis el retejo
http://www.esperanto.mv.ru/Kolekto/Lorelej.html.
  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de
Hans-Georg Kaiser (Cezar, *1954-05-21).

 
  Verkinto de tiu ĉi Germana poemo estas
Heinrich Heine (*1797-12-13 - †1856-02-17),
publikigita 1823.

Aus dem Werk "Buch der Lieder", Kapitel
"Die Heimkehr", Abschnitt II.
Siehe auch ein http://gutenberg.spiegel.de
unter:
http://gutenberg.spiegel.de/?id=5&x
d=1131&kapitel=12&cHash=eb14eca2272#gb_found
.
Vidu ankaŭ: http://www.gedichte.vu/?die_lorelei.html.
La melodion verkis la komponisto Friedrich
Silcher. Vidu la retejon
http://www.lieder-archiv.de/die_lorelei-notenblatt_300493.html.
  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en la Latinan de N.
N. 01.