Poezio
piece of old paper
Esperanto Angla Germana
bonveniga paĝo Manfredo † listo de la poemoj listo de la tradukaĵoj listo de poetoj Poezio en nombroj registri
 eksporti for presado: vertikala formato (PDF) kverformato (PDF) | montru ĉiujn eksport-formatojn
verkinto  [voknomo] titolo lingvo publikigo identiga kodo lasta modifo aspekto
Heinrich Heine * Die Lorelei Germana 1823 Arg-2-2 2014-04-23 18:09 Manfred nur tiun aldonu
Hans-Georg Kaiser Lorelay Esperanto Arg-564-2 2005-02-03 19:18 Manfred nur tiun aldonu
Ludwig Lazarus Zamenhof Lorelej Esperanto Arg-565-2 2009-10-30 16:15 mgr nur tiun forigu
Leopold Elb Lorelej' Esperanto Arg-71-2 2005-02-03 19:06 Manfred nur tiun forigu
Joachim Gießner Lorelejo Esperanto Arg-1115-2 2010-09-15 12:51 Manfred nur tiun forigu
N. N. 01 Lurleia Latina Arg-179-2 2010-02-11 14:00 Manfred nur tiun forigu
Paul Gottfried Christaller [Ne scias mi, kio okazis] Esperanto Arg-1116-2 2010-09-13 10:03 Manfred nur tiun forigu
Mark Twain The Lorelei Angla Arg-11-2 2003-10-13 04:42 mgr nur tiun aldonu
L. W. Garnham The Lorelei Angla Arg-14-2 2003-10-11 23:04 mgr nur tiun aldonu

Heinrich Heine,
[Ne scias mi, kio okazis]

 

Heinrich Heine,
Lurleia

 

Heinrich Heine,
Lorelej

 

Heinrich Heine,
Lorelej'

 

Heinrich Heine,
Lorelejo

 
tradukita de Paul Gottfried Christaller   tradukita de N. N. 01   tradukita de Ludwig Lazarus Zamenhof   tradukita de Leopold Elb   tradukita de Joachim Gießner
 
El la "Libro de la kantoj", parto "La
Reveno".
          Tiu traduko estas poste iom modifita de
aliuloj, ne estas la origina traduk-versio
de Leopold Elb.
   
 
Ne scias mi, kio okazis   Ignoro, quid id sibi velit,   Ne scias mi, kial subita   Ne scias mi, kial mi estas   Malgajon mi sentas en koro,
al mia tristema kor':   Tristissimus cur sim,   malgaj' en la koro naskiĝis;   Malgaja en la kor’.   sed kial tia tim'?
Antikva legendo min kaptis,   Antiqui aevi fabellam   el tempo jam enterigita   Antikva fabelo restas   Legendo el pratempa foro
ne cedas el mia memor'.   Cur saepe volverim.   legendo al mi reviviĝis.   Por ĉiam en mia memor’.   Vagadas tra mia anim'.
 
La Rejno fluadas trankvile   Vesperascit et frigescit,   Jam malvarmetiĝas l' aero,   Vespero jam ekmalheliĝas,   Jam fluas la Rejn' en malhelo,
murmuras kiel mister',   Et Rhenus leniter it,   la Rejno mallaŭte babilas,   Fluadas la Rejn’ en trankvil’,   kaj malvarmetas l' aer'.
la supron ŝtonegan orumas   Cacumen montis lucescit,   per oro de l'sun' en vespero   La supro de l’ monto lumiĝas   Sed brilas la mont' en orbelo
sunbriloj de la vesper'.   Dum Phoebus occidit.   la supro de l' monto rebrilas.   En vespersuna bril’.   pro suna lum' de l' vesper'.
 
Plej bela virgino jen sidas   Sedet in summo montis   Plej belan knabinon mi vidas:   Belega knabino jen tronas   Jen supre kabino provokas
mirinda sur la montet'   Virgo pulcherrima,   en ora ornamo brilante,   Kun ora juvelar’,   per ora juvelar',
kaj ŝia oraĵo radias, 1)   Auro nitet gemma frontis,   sur supro de l' monto ŝi sidas,   La belan vizaĝon kronas   kaj ŝia beleco allogas
ŝi logas kiel magnet'.   Se pectit auricoma.   la harojn mistere kombante.   Mirinde la ora harar’.   kaj ŝia ora harar'.
 
Ŝi kombas la oran hararon   Aureolo pectine pectit,   La oran kombilon ŝi movas   Ŝi uzas kombilon el oro   Ŝi kombas ĝin, kantas sorĉige,
abundan per ora kombil',   Carmen canens procul,   kaj kantas tra l' pura aero,   Kaj dume kantas ŝi.   sirene kantas ŝi
kantante misteran lidon, 2)   Mirandum id habet modum   kaj forto mirinda sin trovas   Mirige tuŝas al koro   per neimagebla, mirige
ravantan kiel sunbril'.   Nec non virilem simul.   en tiu ĉi kant' de l'vespero.   Sorĉiga la melodi’.   potenca melodi'.
 
Ŝipisto en sia ŝipeto   In cymba navitam mille   Ŝipet' iras sur la rivero,   Kaj sopiregon eksentas   Ŝipiston en eta boato
kaptiĝas per stranga dolor',   Angores feri tenent,   ŝipisto ektremis de l' kanto,   Ŝipisto dum sia vetur’;   Turmentas koremoci'.
la rifon li tute ignoras.   Non videt scopulos ille,   kaj blinda por ĉiu danĝero   Rifaron li ne priatentas,   Ne ĝenas lin rifo-kaskado,
atentas nur ŝin kun fervor'.   Ocli non si sursum vident.   rigardas li al la kantanto.   Al monto rigardas li nur.   rigardas nur supren al ŝi!
 
Mi kredas: la ondoj englutas 3)   Opinor undas devorare   Ha, baldaŭ ŝipisto la bela   Mi kredas, ke dronos finfine   Ĝis tiras kun si al Rejn-fundo
ŝipiston, ŝipeton je l' fin',   Nautam cum navicula,   perdiĝis sub l' akvoturnado;   Ŝipisto kun sia boat’,   la ondoj lin kun boat'.
kaj kulpa pri tio nur estas   Effecit solo canendo   ĝin Lorelej' faris kruela,   Kaj tion kaŭzis feine   Nun kuŝas li en la profundo
kantado de la virin'.   Lurleia id dea.   per sia mirinda kantado.   La Loreleja kantad’.   pro Loreleja kantad'.
 
Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de Paul
Gottfried Christaller (*1860-08-21 -
†1950-12-31).

Mi, Manfred Retzlaff, kopiis tiun ĉi
tradukon el la libreto "H. Heine - Libro
de Kantoj", eldonita en 1911 de la
"Esperanto-Propaganda Instituto" (Leipzig,
Kaiser-Wilhelm-Str.15), 2a eldono. [Sur
la frontpaĝo de la kajero estas malsupre
indikita ankaŭ: Eldonejo Rothermel,
Friedrichswerth (Thüringen) kaj supre:
Popola Biblioteko Esperantista n-ro 2.]
Die deutsche Urfassung von Heinrich Heine
siehe: "Buch der Lieder", Abscbnitt "Die
Heimkehr". - Informoj pri la tradukinto
Paul Christaller troviĝas en la vikipedia
retejo http://de.wikipedia.org/wiki/Paul_Gottfried_Christaller,
kun foto de li.
  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en la Latinan de N.
N. 01.

 
  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de Ludwig
Lazarus Zamenhof (Ludoviko Lazaro Zamenhofo,
*1859-12-15 - †1917-04-14).

Tiun ĉi tradukversion mi prenis el retejo
http://www.esperanto.mv.ru/Kolekto/Lorelej.html.
  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de
Leopold Elb (†1912-08.04).

La traduko troviĝas sur paĝo 84 de la
lernolibro „Post la kurso“ de Wilhelm
kaj Hans Wingen, eldonita de Ludwig Pickel
en Nurembergo (Nürnberg), Germanio.
  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de
Joachim Gießner (*1913-12-23 -
†2003-11-25).

Tiu ĉi poem-traduko aperis en la kant-kolekto
"Mia kantaro I", eldonita de Josef Schiffer
(Wilstorfstr. 58, D-78050 Villingen-Schwenningen,
Germanio, tel. 0049(0)7721-58991; faks.
0049(0)7721-508891, ret-adreso:
Josef.Schiffer@t-online.de ), n-ro
30. Krome ĝi aperis en la informilo
"Fervoja Esperantisto" de Germana Ferjojista
Esperanto-Asocio, n-ro 3/2010, sur paĝo3.
 
1) En la sube menciita kajero, el kiu mi,
Manfred Retzlaff, kopiis tiun ĉi
esperantigon, la linio tekstas: "kaj sia
oraĵo radias", kun "sia" anstataŭ "ŝia"'.
Tio ŝajne estas aŭ pres-eraro aŭ
gramatika eraro de la tradukinto.
               
2) En la origina versio troviĝas tie ĉi la
vorto "liedon", kio estas aŭ pres-eraro
aŭ neologismo inventita de la tradukinto
Paul Christaller.
               
3) Mi, Manfred Retzlaff, enmetis la duoblan
punkton post la vorto "kredas". Ĝi mankas
en la origina traduko de Paul Christaller.