Poezio
piece of old paper
Esperanto Angla Germana
bonveniga paĝo Manfredo † listo de la poemoj listo de la tradukaĵoj listo de poetoj Poezio en nombroj registri
 eksporti for presado: vertikala formato (PDF) kverformato (PDF) | montru ĉiujn eksport-formatojn
verkinto  [voknomo] titolo lingvo publikigo identiga kodo lasta modifo aspekto
Heinrich Heine * Die Lorelei Germana 1823 Arg-2-2 2014-04-23 18:09 Manfred nur tiun aldonu
Hans-Georg Kaiser Lorelay Esperanto Arg-564-2 2005-02-03 19:18 Manfred nur tiun aldonu
Ludwig Lazarus Zamenhof Lorelej Esperanto Arg-565-2 2009-10-30 16:15 mgr nur tiun forigu
Leopold Elb Lorelej' Esperanto Arg-71-2 2005-02-03 19:06 Manfred nur tiun forigu
Joachim Gießner Lorelejo Esperanto Arg-1115-2 2010-09-15 12:51 Manfred nur tiun forigu
N. N. 01 Lurleia Latina Arg-179-2 2010-02-11 14:00 Manfred nur tiun forigu
Paul Gottfried Christaller [Ne scias mi, kio okazis] Esperanto Arg-1116-2 2010-09-13 10:03 Manfred nur tiun forigu
Mark Twain The Lorelei Angla Arg-11-2 2003-10-13 04:42 mgr nur tiun aldonu
L. W. Garnham The Lorelei Angla Arg-14-2 2003-10-11 23:04 mgr nur tiun aldonu

Heinrich Heine,
[Ne scias mi, kio okazis]

 

Heinrich Heine,
Lorelej'

 

Heinrich Heine,
Lorelej

 

Heinrich Heine,
Lurleia

 

Heinrich Heine,
Lorelejo

 
tradukita de Paul Gottfried Christaller   tradukita de Leopold Elb   tradukita de Ludwig Lazarus Zamenhof   tradukita de N. N. 01   tradukita de Joachim Gießner
 
El la "Libro de la kantoj", parto "La
Reveno".
  Tiu traduko estas poste iom modifita de
aliuloj, ne estas la origina traduk-versio
de Leopold Elb.
           
 
Ne scias mi, kio okazis   Ne scias mi, kial mi estas   Ne scias mi, kial subita   Ignoro, quid id sibi velit,   Malgajon mi sentas en koro,
al mia tristema kor':   Malgaja en la kor’.   malgaj' en la koro naskiĝis;   Tristissimus cur sim,   sed kial tia tim'?
Antikva legendo min kaptis,   Antikva fabelo restas   el tempo jam enterigita   Antiqui aevi fabellam   Legendo el pratempa foro
ne cedas el mia memor'.   Por ĉiam en mia memor’.   legendo al mi reviviĝis.   Cur saepe volverim.   Vagadas tra mia anim'.
 
La Rejno fluadas trankvile   Vespero jam ekmalheliĝas,   Jam malvarmetiĝas l' aero,   Vesperascit et frigescit,   Jam fluas la Rejn' en malhelo,
murmuras kiel mister',   Fluadas la Rejn’ en trankvil’,   la Rejno mallaŭte babilas,   Et Rhenus leniter it,   kaj malvarmetas l' aer'.
la supron ŝtonegan orumas   La supro de l’ monto lumiĝas   per oro de l'sun' en vespero   Cacumen montis lucescit,   Sed brilas la mont' en orbelo
sunbriloj de la vesper'.   En vespersuna bril’.   la supro de l' monto rebrilas.   Dum Phoebus occidit.   pro suna lum' de l' vesper'.
 
Plej bela virgino jen sidas   Belega knabino jen tronas   Plej belan knabinon mi vidas:   Sedet in summo montis   Jen supre kabino provokas
mirinda sur la montet'   Kun ora juvelar’,   en ora ornamo brilante,   Virgo pulcherrima,   per ora juvelar',
kaj ŝia oraĵo radias, 1)   La belan vizaĝon kronas   sur supro de l' monto ŝi sidas,   Auro nitet gemma frontis,   kaj ŝia beleco allogas
ŝi logas kiel magnet'.   Mirinde la ora harar’.   la harojn mistere kombante.   Se pectit auricoma.   kaj ŝia ora harar'.
 
Ŝi kombas la oran hararon   Ŝi uzas kombilon el oro   La oran kombilon ŝi movas   Aureolo pectine pectit,   Ŝi kombas ĝin, kantas sorĉige,
abundan per ora kombil',   Kaj dume kantas ŝi.   kaj kantas tra l' pura aero,   Carmen canens procul,   sirene kantas ŝi
kantante misteran lidon, 2)   Mirige tuŝas al koro   kaj forto mirinda sin trovas   Mirandum id habet modum   per neimagebla, mirige
ravantan kiel sunbril'.   Sorĉiga la melodi’.   en tiu ĉi kant' de l'vespero.   Nec non virilem simul.   potenca melodi'.
 
Ŝipisto en sia ŝipeto   Kaj sopiregon eksentas   Ŝipet' iras sur la rivero,   In cymba navitam mille   Ŝipiston en eta boato
kaptiĝas per stranga dolor',   Ŝipisto dum sia vetur’;   ŝipisto ektremis de l' kanto,   Angores feri tenent,   Turmentas koremoci'.
la rifon li tute ignoras.   Rifaron li ne priatentas,   kaj blinda por ĉiu danĝero   Non videt scopulos ille,   Ne ĝenas lin rifo-kaskado,
atentas nur ŝin kun fervor'.   Al monto rigardas li nur.   rigardas li al la kantanto.   Ocli non si sursum vident.   rigardas nur supren al ŝi!
 
Mi kredas: la ondoj englutas 3)   Mi kredas, ke dronos finfine   Ha, baldaŭ ŝipisto la bela   Opinor undas devorare   Ĝis tiras kun si al Rejn-fundo
ŝipiston, ŝipeton je l' fin',   Ŝipisto kun sia boat’,   perdiĝis sub l' akvoturnado;   Nautam cum navicula,   la ondoj lin kun boat'.
kaj kulpa pri tio nur estas   Kaj tion kaŭzis feine   ĝin Lorelej' faris kruela,   Effecit solo canendo   Nun kuŝas li en la profundo
kantado de la virin'.   La Loreleja kantad’.   per sia mirinda kantado.   Lurleia id dea.   pro Loreleja kantad'.
 
Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de Paul
Gottfried Christaller (*1860-08-21 -
†1950-12-31).

Mi, Manfred Retzlaff, kopiis tiun ĉi
tradukon el la libreto "H. Heine - Libro
de Kantoj", eldonita en 1911 de la
"Esperanto-Propaganda Instituto" (Leipzig,
Kaiser-Wilhelm-Str.15), 2a eldono. [Sur
la frontpaĝo de la kajero estas malsupre
indikita ankaŭ: Eldonejo Rothermel,
Friedrichswerth (Thüringen) kaj supre:
Popola Biblioteko Esperantista n-ro 2.]
Die deutsche Urfassung von Heinrich Heine
siehe: "Buch der Lieder", Abscbnitt "Die
Heimkehr". - Informoj pri la tradukinto
Paul Christaller troviĝas en la vikipedia
retejo http://de.wikipedia.org/wiki/Paul_Gottfried_Christaller,
kun foto de li.
  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de
Leopold Elb (†1912-08.04).

La traduko troviĝas sur paĝo 84 de la
lernolibro „Post la kurso“ de Wilhelm
kaj Hans Wingen, eldonita de Ludwig Pickel
en Nurembergo (Nürnberg), Germanio.
  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de Ludwig
Lazarus Zamenhof (Ludoviko Lazaro Zamenhofo,
*1859-12-15 - †1917-04-14).

Tiun ĉi tradukversion mi prenis el retejo
http://www.esperanto.mv.ru/Kolekto/Lorelej.html.
  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en la Latinan de N.
N. 01.

 
  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de
Joachim Gießner (*1913-12-23 -
†2003-11-25).

Tiu ĉi poem-traduko aperis en la kant-kolekto
"Mia kantaro I", eldonita de Josef Schiffer
(Wilstorfstr. 58, D-78050 Villingen-Schwenningen,
Germanio, tel. 0049(0)7721-58991; faks.
0049(0)7721-508891, ret-adreso:
Josef.Schiffer@t-online.de ), n-ro
30. Krome ĝi aperis en la informilo
"Fervoja Esperantisto" de Germana Ferjojista
Esperanto-Asocio, n-ro 3/2010, sur paĝo3.
 
1) En la sube menciita kajero, el kiu mi,
Manfred Retzlaff, kopiis tiun ĉi
esperantigon, la linio tekstas: "kaj sia
oraĵo radias", kun "sia" anstataŭ "ŝia"'.
Tio ŝajne estas aŭ pres-eraro aŭ
gramatika eraro de la tradukinto.
               
2) En la origina versio troviĝas tie ĉi la
vorto "liedon", kio estas aŭ pres-eraro
aŭ neologismo inventita de la tradukinto
Paul Christaller.
               
3) Mi, Manfred Retzlaff, enmetis la duoblan
punkton post la vorto "kredas". Ĝi mankas
en la origina traduko de Paul Christaller.