Poezio
piece of old paper
Esperanto Angla Germana
bonveniga paĝo Manfredo † listo de la poemoj listo de la tradukaĵoj listo de poetoj Poezio en nombroj registri
 eksporti for presado: vertikala formato (PDF) kverformato (PDF) | montru ĉiujn eksport-formatojn
verkinto  [voknomo] titolo lingvo publikigo identiga kodo lasta modifo aspekto
Heinrich Heine * Die Lorelei Germana 1823 Arg-2-2 2014-04-23 18:09 Manfred nur tiun aldonu
Hans-Georg Kaiser Lorelay Esperanto Arg-564-2 2005-02-03 19:18 Manfred nur tiun forigu
Ludwig Lazarus Zamenhof Lorelej Esperanto Arg-565-2 2009-10-30 16:15 mgr nur tiun forigu
Leopold Elb Lorelej' Esperanto Arg-71-2 2005-02-03 19:06 Manfred nur tiun forigu
Joachim Gießner Lorelejo Esperanto Arg-1115-2 2010-09-15 12:51 Manfred nur tiun forigu
N. N. 01 Lurleia Latina Arg-179-2 2010-02-11 14:00 Manfred nur tiun forigu
Paul Gottfried Christaller [Ne scias mi, kio okazis] Esperanto Arg-1116-2 2010-09-13 10:03 Manfred nur tiun aldonu
Mark Twain The Lorelei Angla Arg-11-2 2003-10-13 04:42 mgr nur tiun aldonu
L. W. Garnham The Lorelei Angla Arg-14-2 2003-10-11 23:04 mgr nur tiun aldonu

Heinrich Heine,
Lurleia

 

Heinrich Heine,
Lorelejo

 

Heinrich Heine,
Lorelej

 

Heinrich Heine,
Lorelay

 

Heinrich Heine,
Lorelej'
 
tradukita de N. N. 01   tradukita de Joachim Gießner   tradukita de Ludwig Lazarus Zamenhof   tradukita de Hans-Georg Kaiser   tradukita de Leopold Elb
 
                Tiu traduko estas poste iom modifita de
aliuloj, ne estas la origina traduk-versio
de Leopold Elb.
 
Ignoro, quid id sibi velit,   Malgajon mi sentas en koro,   Ne scias mi, kial subita   Min kaptas malgaj' en la koro,   Ne scias mi, kial mi estas
Tristissimus cur sim,   sed kial tia tim'?   malgaj' en la koro naskiĝis;   pro kio tia trist'?   Malgaja en la kor’.
Antiqui aevi fabellam   Legendo el pratempa foro   el tempo jam enterigita   Fabel' el antikva foro   Antikva fabelo restas
Cur saepe volverim.   Vagadas tra mia anim'.   legendo al mi reviviĝis.   ne lasas de mi kun persist'.   Por ĉiam en mia memor’.
 
Vesperascit et frigescit,   Jam fluas la Rejn' en malhelo,   Jam malvarmetiĝas l' aero,   Aere fridetas, trankvilas,   Vespero jam ekmalheliĝas,
Et Rhenus leniter it,   kaj malvarmetas l' aer'.   la Rejno mallaŭte babilas,   malhelas jam la Rejn'.   Fluadas la Rejn’ en trankvil’,
Cacumen montis lucescit,   Sed brilas la mont' en orbelo   per oro de l'sun' en vespero   La monto surpinte brilas   La supro de l’ monto lumiĝas
Dum Phoebus occidit.   pro suna lum' de l' vesper'.   la supro de l' monto rebrilas.   vespere en rava scen'.   En vespersuna bril’.
 
Sedet in summo montis   Jen supre kabino provokas   Plej belan knabinon mi vidas:   Tre ĉarma feino sidas,   Belega knabino jen tronas
Virgo pulcherrima,   per ora juvelar',   en ora ornamo brilante,   jen supre por ador';   Kun ora juvelar’,
Auro nitet gemma frontis,   kaj ŝia beleco allogas   sur supro de l' monto ŝi sidas,   la ora ornamo ridas;   La belan vizaĝon kronas
Se pectit auricoma.   kaj ŝia ora harar'.   la harojn mistere kombante.   ŝi kombas harojn el or'.   Mirinde la ora harar’.
 
Aureolo pectine pectit,   Ŝi kombas ĝin, kantas sorĉige,   La oran kombilon ŝi movas   Ŝi kombas per ora kombilo   Ŝi uzas kombilon el oro
Carmen canens procul,   sirene kantas ŝi   kaj kantas tra l' pura aero,   kaj kantas kun pasi';   Kaj dume kantas ŝi.
Mirandum id habet modum   per neimagebla, mirige   kaj forto mirinda sin trovas   mirigas min la elbrilo   Mirige tuŝas al koro
Nec non virilem simul.   potenca melodi'.   en tiu ĉi kant' de l'vespero.   kaj forto de l' melodi'.   Sorĉiga la melodi’.
 
In cymba navitam mille   Ŝipiston en eta boato   Ŝipet' iras sur la rivero,   Ŝipisto ŝipeton gvidas,   Kaj sopiregon eksentas
Angores feri tenent,   Turmentas koremoci'.   ŝipisto ektremis de l' kanto,   lin kaptas ve' de ekzalt'.   Ŝipisto dum sia vetur’;
Non videt scopulos ille,   Ne ĝenas lin rifo-kaskado,   kaj blinda por ĉiu danĝero   Li ja la rifojn ne vidas',   Rifaron li ne priatentas,
Ocli non si sursum vident.   rigardas nur supren al ŝi!   rigardas li al la kantanto.   li vidas nur supren sen halt'.   Al monto rigardas li nur.
 
Opinor undas devorare   Ĝis tiras kun si al Rejn-fundo   Ha, baldaŭ ŝipisto la bela   Mi kredas, ke ondoj tiras   Mi kredas, ke dronos finfine
Nautam cum navicula,   la ondoj lin kun boat'.   perdiĝis sub l' akvoturnado;   la ŝipon funden de l' Rejn';   Ŝipisto kun sia boat’,
Effecit solo canendo   Nun kuŝas li en la profundo   ĝin Lorelej' faris kruela,   kaj tio de l' kant' eliras   Kaj tion kaŭzis feine
Lurleia id dea.   pro Loreleja kantad'.   per sia mirinda kantado.   de Lorelaj-siren'.   La Loreleja kantad’.
 
Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en la Latinan de N.
N. 01.

  		  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de
Joachim Gießner (*1913-12-23 -
†2003-11-25).

Tiu ĉi poem-traduko aperis en la kant-kolekto
"Mia kantaro I", eldonita de Josef Schiffer
(Wilstorfstr. 58, D-78050 Villingen-Schwenningen,
Germanio, tel. 0049(0)7721-58991; faks.
0049(0)7721-508891, ret-adreso:
Josef.Schiffer@t-online.de ), n-ro
30. Krome ĝi aperis en la informilo
"Fervoja Esperantisto" de Germana Ferjojista
Esperanto-Asocio, n-ro 3/2010, sur paĝo3. 		  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de Ludwig
Lazarus Zamenhof (Ludoviko Lazaro Zamenhofo,
*1859-12-15 - †1917-04-14).

Tiun ĉi tradukversion mi prenis el retejo
http://www.esperanto.mv.ru/Kolekto/Lorelej.html. 		  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de
Hans-Georg Kaiser (Cezar, *1954-05-21).

  		  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de
Leopold Elb (†1912-08.04).

La traduko troviĝas sur paĝo 84 de la
lernolibro „Post la kurso“ de Wilhelm
kaj Hans Wingen, eldonita de Ludwig Pickel
en Nurembergo (Nürnberg), Germanio.