Poezio
piece of old paper
Esperanto Angla Germana
bonveniga paĝo Manfredo † listo de la poemoj listo de la tradukaĵoj listo de poetoj Poezio en nombroj registri
 eksporti for presado: vertikala formato (PDF) kverformato (PDF) | montru ĉiujn eksport-formatojn
verkinto  [voknomo] titolo lingvo publikigo identiga kodo lasta modifo aspekto
Heinrich Heine * Die Lorelei Germana 1823 Arg-2-2 2014-04-23 18:09 Manfred nur tiun forigu
Hans-Georg Kaiser Lorelay Esperanto Arg-564-2 2005-02-03 19:18 Manfred nur tiun aldonu
Ludwig Lazarus Zamenhof Lorelej Esperanto Arg-565-2 2009-10-30 16:15 mgr nur tiun forigu
Leopold Elb Lorelej' Esperanto Arg-71-2 2005-02-03 19:06 Manfred nur tiun forigu
Joachim Gießner Lorelejo Esperanto Arg-1115-2 2010-09-15 12:51 Manfred nur tiun aldonu
N. N. 01 Lurleia Latina Arg-179-2 2010-02-11 14:00 Manfred nur tiun forigu
Paul Gottfried Christaller [Ne scias mi, kio okazis] Esperanto Arg-1116-2 2010-09-13 10:03 Manfred nur tiun aldonu
Mark Twain The Lorelei Angla Arg-11-2 2003-10-13 04:42 mgr nur tiun aldonu
L. W. Garnham The Lorelei Angla Arg-14-2 2003-10-11 23:04 mgr nur tiun aldonu

Heinrich Heine,
Die Lorelei

 

Heinrich Heine,
Lurleia

 

Heinrich Heine,
Lorelej'

 

Heinrich Heine,
Lorelej

 
    tradukita de N. N. 01   tradukita de Leopold Elb   tradukita de Ludwig Lazarus Zamenhof
 
        Tiu traduko estas poste iom modifita de
aliuloj, ne estas la origina traduk-versio
de Leopold Elb.
   
 
Ich weiß nicht, was soll es bedeuten,   Ignoro, quid id sibi velit,   Ne scias mi, kial mi estas   Ne scias mi, kial subita
daß ich so traurig bin;   Tristissimus cur sim,   Malgaja en la kor’.   malgaj' en la koro naskiĝis;
ein Märchen aus alten Zeiten,   Antiqui aevi fabellam   Antikva fabelo restas   el tempo jam enterigita
das kommt mir nicht aus dem Sinn.   Cur saepe volverim.   Por ĉiam en mia memor’.   legendo al mi reviviĝis.
 
Die Luft ist kühl und es dunkelt,   Vesperascit et frigescit,   Vespero jam ekmalheliĝas,   Jam malvarmetiĝas l' aero,
und ruhig fließt der Rhein;   Et Rhenus leniter it,   Fluadas la Rejn’ en trankvil’,   la Rejno mallaŭte babilas,
der Gipfel des Berges funkelt   Cacumen montis lucescit,   La supro de l’ monto lumiĝas   per oro de l'sun' en vespero
im Abendsonnenschein.   Dum Phoebus occidit.   En vespersuna bril’.   la supro de l' monto rebrilas.
 
Die schönste Jungfrau sitzet   Sedet in summo montis   Belega knabino jen tronas   Plej belan knabinon mi vidas:
dort oben wunderbar,   Virgo pulcherrima,   Kun ora juvelar’,   en ora ornamo brilante,
ihr goldnes Geschmeide blitzet,   Auro nitet gemma frontis,   La belan vizaĝon kronas   sur supro de l' monto ŝi sidas,
sie kämmt ihr goldenes Haar.   Se pectit auricoma.   Mirinde la ora harar’.   la harojn mistere kombante.
 
Sie kämmt es mit goldenem Kamme,   Aureolo pectine pectit,   Ŝi uzas kombilon el oro   La oran kombilon ŝi movas
und singt ein Lied dabei;   Carmen canens procul,   Kaj dume kantas ŝi.   kaj kantas tra l' pura aero,
das hat eine wundersame,   Mirandum id habet modum   Mirige tuŝas al koro   kaj forto mirinda sin trovas
gewaltige Melodei.   Nec non virilem simul.   Sorĉiga la melodi’.   en tiu ĉi kant' de l'vespero.
 
Den Schiffer im kleinen Schiffe   In cymba navitam mille   Kaj sopiregon eksentas   Ŝipet' iras sur la rivero,
ergreift es mit wildem Weh;   Angores feri tenent,   Ŝipisto dum sia vetur’;   ŝipisto ektremis de l' kanto,
er schaut nicht die Felsenriffe,   Non videt scopulos ille,   Rifaron li ne priatentas,   kaj blinda por ĉiu danĝero
er schaut nur hinauf in die Höh.   Ocli non si sursum vident.   Al monto rigardas li nur.   rigardas li al la kantanto.
 
Ich glaube, die Wellen verschlingen   Opinor undas devorare   Mi kredas, ke dronos finfine   Ha, baldaŭ ŝipisto la bela
am Ende Schiffer und Kahn;   Nautam cum navicula,   Ŝipisto kun sia boat’,   perdiĝis sub l' akvoturnado;
und das hat mit ihrem Singen   Effecit solo canendo   Kaj tion kaŭzis feine   ĝin Lorelej' faris kruela,
die Lorelei getan.   Lurleia id dea.   La Loreleja kantad’.   per sia mirinda kantado.
 
Verkinto de tiu ĉi Germana poemo estas
Heinrich Heine (*1797-12-13 - †1856-02-17),
publikigita 1823.

Aus dem Werk "Buch der Lieder", Kapitel
"Die Heimkehr", Abschnitt II.
Siehe auch ein http://gutenberg.spiegel.de
unter:
http://gutenberg.spiegel.de/?id=5&x
d=1131&kapitel=12&cHash=eb14eca2272#gb_found
.
Vidu ankaŭ: http://www.gedichte.vu/?die_lorelei.html.
La melodion verkis la komponisto Friedrich
Silcher. Vidu la retejon
http://www.lieder-archiv.de/die_lorelei-notenblatt_300493.html.
  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en la Latinan de N.
N. 01.

 
  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de
Leopold Elb (†1912-08.04).

La traduko troviĝas sur paĝo 84 de la
lernolibro „Post la kurso“ de Wilhelm
kaj Hans Wingen, eldonita de Ludwig Pickel
en Nurembergo (Nürnberg), Germanio.
  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de Ludwig
Lazarus Zamenhof (Ludoviko Lazaro Zamenhofo,
*1859-12-15 - †1917-04-14).

Tiun ĉi tradukversion mi prenis el retejo
http://www.esperanto.mv.ru/Kolekto/Lorelej.html.