Poezio
piece of old paper
Esperanto Angla Germana
bonveniga paĝo Manfredo † listo de la poemoj listo de la tradukaĵoj listo de poetoj Poezio en nombroj registri
 eksporti for presado: vertikala formato (PDF) kverformato (PDF) | montru ĉiujn eksport-formatojn
verkinto  [voknomo] titolo lingvo publikigo identiga kodo lasta modifo aspekto
Heinrich Heine * Die Lorelei Germana 1823 Arg-2-2 2014-04-23 18:09 Manfred nur tiun forigu
Hans-Georg Kaiser Lorelay Esperanto Arg-564-2 2005-02-03 19:18 Manfred nur tiun aldonu
Ludwig Lazarus Zamenhof Lorelej Esperanto Arg-565-2 2009-10-30 16:15 mgr nur tiun forigu
Leopold Elb Lorelej' Esperanto Arg-71-2 2005-02-03 19:06 Manfred nur tiun forigu
Joachim Gießner Lorelejo Esperanto Arg-1115-2 2010-09-15 12:51 Manfred nur tiun aldonu
N. N. 01 Lurleia Latina Arg-179-2 2010-02-11 14:00 Manfred nur tiun forigu
Paul Gottfried Christaller [Ne scias mi, kio okazis] Esperanto Arg-1116-2 2010-09-13 10:03 Manfred nur tiun aldonu
Mark Twain The Lorelei Angla Arg-11-2 2003-10-13 04:42 mgr nur tiun aldonu
L. W. Garnham The Lorelei Angla Arg-14-2 2003-10-11 23:04 mgr nur tiun aldonu

Heinrich Heine,
Die Lorelei

 

Heinrich Heine,
Lorelej'

 

Heinrich Heine,
Lurleia

 

Heinrich Heine,
Lorelej

 
    tradukita de Leopold Elb   tradukita de N. N. 01   tradukita de Ludwig Lazarus Zamenhof
 
    Tiu traduko estas poste iom modifita de
aliuloj, ne estas la origina traduk-versio
de Leopold Elb.
       
 
Ich weiß nicht, was soll es bedeuten,   Ne scias mi, kial mi estas   Ignoro, quid id sibi velit,   Ne scias mi, kial subita
daß ich so traurig bin;   Malgaja en la kor’.   Tristissimus cur sim,   malgaj' en la koro naskiĝis;
ein Märchen aus alten Zeiten,   Antikva fabelo restas   Antiqui aevi fabellam   el tempo jam enterigita
das kommt mir nicht aus dem Sinn.   Por ĉiam en mia memor’.   Cur saepe volverim.   legendo al mi reviviĝis.
 
Die Luft ist kühl und es dunkelt,   Vespero jam ekmalheliĝas,   Vesperascit et frigescit,   Jam malvarmetiĝas l' aero,
und ruhig fließt der Rhein;   Fluadas la Rejn’ en trankvil’,   Et Rhenus leniter it,   la Rejno mallaŭte babilas,
der Gipfel des Berges funkelt   La supro de l’ monto lumiĝas   Cacumen montis lucescit,   per oro de l'sun' en vespero
im Abendsonnenschein.   En vespersuna bril’.   Dum Phoebus occidit.   la supro de l' monto rebrilas.
 
Die schönste Jungfrau sitzet   Belega knabino jen tronas   Sedet in summo montis   Plej belan knabinon mi vidas:
dort oben wunderbar,   Kun ora juvelar’,   Virgo pulcherrima,   en ora ornamo brilante,
ihr goldnes Geschmeide blitzet,   La belan vizaĝon kronas   Auro nitet gemma frontis,   sur supro de l' monto ŝi sidas,
sie kämmt ihr goldenes Haar.   Mirinde la ora harar’.   Se pectit auricoma.   la harojn mistere kombante.
 
Sie kämmt es mit goldenem Kamme,   Ŝi uzas kombilon el oro   Aureolo pectine pectit,   La oran kombilon ŝi movas
und singt ein Lied dabei;   Kaj dume kantas ŝi.   Carmen canens procul,   kaj kantas tra l' pura aero,
das hat eine wundersame,   Mirige tuŝas al koro   Mirandum id habet modum   kaj forto mirinda sin trovas
gewaltige Melodei.   Sorĉiga la melodi’.   Nec non virilem simul.   en tiu ĉi kant' de l'vespero.
 
Den Schiffer im kleinen Schiffe   Kaj sopiregon eksentas   In cymba navitam mille   Ŝipet' iras sur la rivero,
ergreift es mit wildem Weh;   Ŝipisto dum sia vetur’;   Angores feri tenent,   ŝipisto ektremis de l' kanto,
er schaut nicht die Felsenriffe,   Rifaron li ne priatentas,   Non videt scopulos ille,   kaj blinda por ĉiu danĝero
er schaut nur hinauf in die Höh.   Al monto rigardas li nur.   Ocli non si sursum vident.   rigardas li al la kantanto.
 
Ich glaube, die Wellen verschlingen   Mi kredas, ke dronos finfine   Opinor undas devorare   Ha, baldaŭ ŝipisto la bela
am Ende Schiffer und Kahn;   Ŝipisto kun sia boat’,   Nautam cum navicula,   perdiĝis sub l' akvoturnado;
und das hat mit ihrem Singen   Kaj tion kaŭzis feine   Effecit solo canendo   ĝin Lorelej' faris kruela,
die Lorelei getan.   La Loreleja kantad’.   Lurleia id dea.   per sia mirinda kantado.
 
Verkinto de tiu ĉi Germana poemo estas
Heinrich Heine (*1797-12-13 - †1856-02-17),
publikigita 1823.

Aus dem Werk "Buch der Lieder", Kapitel
"Die Heimkehr", Abschnitt II.
Siehe auch ein http://gutenberg.spiegel.de
unter:
http://gutenberg.spiegel.de/?id=5&x
d=1131&kapitel=12&cHash=eb14eca2272#gb_found
.
Vidu ankaŭ: http://www.gedichte.vu/?die_lorelei.html.
La melodion verkis la komponisto Friedrich
Silcher. Vidu la retejon
http://www.lieder-archiv.de/die_lorelei-notenblatt_300493.html.
  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de
Leopold Elb (†1912-08.04).

La traduko troviĝas sur paĝo 84 de la
lernolibro „Post la kurso“ de Wilhelm
kaj Hans Wingen, eldonita de Ludwig Pickel
en Nurembergo (Nürnberg), Germanio.
  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en la Latinan de N.
N. 01.

 
  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de Ludwig
Lazarus Zamenhof (Ludoviko Lazaro Zamenhofo,
*1859-12-15 - †1917-04-14).

Tiun ĉi tradukversion mi prenis el retejo
http://www.esperanto.mv.ru/Kolekto/Lorelej.html.