Poezio
piece of old paper
Esperanto Angla Germana
bonveniga paĝo Manfredo † listo de la poemoj listo de la tradukaĵoj listo de poetoj Poezio en nombroj registri
 eksporti for presado: vertikala formato (PDF) kverformato (PDF) | montru ĉiujn eksport-formatojn
verkinto  [voknomo] titolo lingvo publikigo identiga kodo lasta modifo aspekto
Heinrich Heine * Die Lorelei Germana 1823 Arg-2-2 2014-04-23 18:09 Manfred nur tiun aldonu
Hans-Georg Kaiser Lorelay Esperanto Arg-564-2 2005-02-03 19:18 Manfred nur tiun forigu
Ludwig Lazarus Zamenhof Lorelej Esperanto Arg-565-2 2009-10-30 16:15 mgr nur tiun forigu
Leopold Elb Lorelej' Esperanto Arg-71-2 2005-02-03 19:06 Manfred nur tiun forigu
Joachim Gießner Lorelejo Esperanto Arg-1115-2 2010-09-15 12:51 Manfred nur tiun forigu
N. N. 01 Lurleia Latina Arg-179-2 2010-02-11 14:00 Manfred nur tiun forigu
Paul Gottfried Christaller [Ne scias mi, kio okazis] Esperanto Arg-1116-2 2010-09-13 10:03 Manfred nur tiun aldonu
Mark Twain The Lorelei Angla Arg-11-2 2003-10-13 04:42 mgr nur tiun aldonu
L. W. Garnham The Lorelei Angla Arg-14-2 2003-10-11 23:04 mgr nur tiun aldonu

Heinrich Heine,
Lorelay

 

Heinrich Heine,
Lorelej'

 

Heinrich Heine,
Lurleia

 

Heinrich Heine,
Lorelej

 

Heinrich Heine,
Lorelejo
 
tradukita de Hans-Georg Kaiser   tradukita de Leopold Elb   tradukita de N. N. 01   tradukita de Ludwig Lazarus Zamenhof   tradukita de Joachim Gießner
 
    Tiu traduko estas poste iom modifita de
aliuloj, ne estas la origina traduk-versio
de Leopold Elb. 		           
 
Min kaptas malgaj' en la koro,   Ne scias mi, kial mi estas   Ignoro, quid id sibi velit,   Ne scias mi, kial subita   Malgajon mi sentas en koro,
pro kio tia trist'?   Malgaja en la kor’.   Tristissimus cur sim,   malgaj' en la koro naskiĝis;   sed kial tia tim'?
Fabel' el antikva foro   Antikva fabelo restas   Antiqui aevi fabellam   el tempo jam enterigita   Legendo el pratempa foro
ne lasas de mi kun persist'.   Por ĉiam en mia memor’.   Cur saepe volverim.   legendo al mi reviviĝis.   Vagadas tra mia anim'.
 
Aere fridetas, trankvilas,   Vespero jam ekmalheliĝas,   Vesperascit et frigescit,   Jam malvarmetiĝas l' aero,   Jam fluas la Rejn' en malhelo,
malhelas jam la Rejn'.   Fluadas la Rejn’ en trankvil’,   Et Rhenus leniter it,   la Rejno mallaŭte babilas,   kaj malvarmetas l' aer'.
La monto surpinte brilas   La supro de l’ monto lumiĝas   Cacumen montis lucescit,   per oro de l'sun' en vespero   Sed brilas la mont' en orbelo
vespere en rava scen'.   En vespersuna bril’.   Dum Phoebus occidit.   la supro de l' monto rebrilas.   pro suna lum' de l' vesper'.
 
Tre ĉarma feino sidas,   Belega knabino jen tronas   Sedet in summo montis   Plej belan knabinon mi vidas:   Jen supre kabino provokas
jen supre por ador';   Kun ora juvelar’,   Virgo pulcherrima,   en ora ornamo brilante,   per ora juvelar',
la ora ornamo ridas;   La belan vizaĝon kronas   Auro nitet gemma frontis,   sur supro de l' monto ŝi sidas,   kaj ŝia beleco allogas
ŝi kombas harojn el or'.   Mirinde la ora harar’.   Se pectit auricoma.   la harojn mistere kombante.   kaj ŝia ora harar'.
 
Ŝi kombas per ora kombilo   Ŝi uzas kombilon el oro   Aureolo pectine pectit,   La oran kombilon ŝi movas   Ŝi kombas ĝin, kantas sorĉige,
kaj kantas kun pasi';   Kaj dume kantas ŝi.   Carmen canens procul,   kaj kantas tra l' pura aero,   sirene kantas ŝi
mirigas min la elbrilo   Mirige tuŝas al koro   Mirandum id habet modum   kaj forto mirinda sin trovas   per neimagebla, mirige
kaj forto de l' melodi'.   Sorĉiga la melodi’.   Nec non virilem simul.   en tiu ĉi kant' de l'vespero.   potenca melodi'.
 
Ŝipisto ŝipeton gvidas,   Kaj sopiregon eksentas   In cymba navitam mille   Ŝipet' iras sur la rivero,   Ŝipiston en eta boato
lin kaptas ve' de ekzalt'.   Ŝipisto dum sia vetur’;   Angores feri tenent,   ŝipisto ektremis de l' kanto,   Turmentas koremoci'.
Li ja la rifojn ne vidas',   Rifaron li ne priatentas,   Non videt scopulos ille,   kaj blinda por ĉiu danĝero   Ne ĝenas lin rifo-kaskado,
li vidas nur supren sen halt'.   Al monto rigardas li nur.   Ocli non si sursum vident.   rigardas li al la kantanto.   rigardas nur supren al ŝi!
 
Mi kredas, ke ondoj tiras   Mi kredas, ke dronos finfine   Opinor undas devorare   Ha, baldaŭ ŝipisto la bela   Ĝis tiras kun si al Rejn-fundo
la ŝipon funden de l' Rejn';   Ŝipisto kun sia boat’,   Nautam cum navicula,   perdiĝis sub l' akvoturnado;   la ondoj lin kun boat'.
kaj tio de l' kant' eliras   Kaj tion kaŭzis feine   Effecit solo canendo   ĝin Lorelej' faris kruela,   Nun kuŝas li en la profundo
de Lorelaj-siren'.   La Loreleja kantad’.   Lurleia id dea.   per sia mirinda kantado.   pro Loreleja kantad'.
 
Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de
Hans-Georg Kaiser (Cezar, *1954-05-21).

  		  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de
Leopold Elb (†1912-08.04).

La traduko troviĝas sur paĝo 84 de la
lernolibro „Post la kurso“ de Wilhelm
kaj Hans Wingen, eldonita de Ludwig Pickel
en Nurembergo (Nürnberg), Germanio. 		  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en la Latinan de N.
N. 01.

  		  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de Ludwig
Lazarus Zamenhof (Ludoviko Lazaro Zamenhofo,
*1859-12-15 - †1917-04-14).

Tiun ĉi tradukversion mi prenis el retejo
http://www.esperanto.mv.ru/Kolekto/Lorelej.html. 		  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de
Joachim Gießner (*1913-12-23 -
†2003-11-25).

Tiu ĉi poem-traduko aperis en la kant-kolekto
"Mia kantaro I", eldonita de Josef Schiffer
(Wilstorfstr. 58, D-78050 Villingen-Schwenningen,
Germanio, tel. 0049(0)7721-58991; faks.
0049(0)7721-508891, ret-adreso:
Josef.Schiffer@t-online.de ), n-ro
30. Krome ĝi aperis en la informilo
"Fervoja Esperantisto" de Germana Ferjojista
Esperanto-Asocio, n-ro 3/2010, sur paĝo3.