Poezio
piece of old paper
Esperanto Angla Germana
bonveniga paĝo Manfredo † listo de la poemoj listo de la tradukaĵoj listo de poetoj Poezio en nombroj registri
 eksporti for presado: vertikala formato (PDF) kverformato (PDF) | montru ĉiujn eksport-formatojn
verkinto  [voknomo] titolo lingvo publikigo identiga kodo lasta modifo aspekto
Heinrich Heine * Die Lorelei Germana 1823 Arg-2-2 2014-04-23 18:09 Manfred nur tiun aldonu
Hans-Georg Kaiser Lorelay Esperanto Arg-564-2 2005-02-03 19:18 Manfred nur tiun forigu
Ludwig Lazarus Zamenhof Lorelej Esperanto Arg-565-2 2009-10-30 16:15 mgr nur tiun forigu
Leopold Elb Lorelej' Esperanto Arg-71-2 2005-02-03 19:06 Manfred nur tiun forigu
Joachim Gießner Lorelejo Esperanto Arg-1115-2 2010-09-15 12:51 Manfred nur tiun forigu
N. N. 01 Lurleia Latina Arg-179-2 2010-02-11 14:00 Manfred nur tiun forigu
Paul Gottfried Christaller [Ne scias mi, kio okazis] Esperanto Arg-1116-2 2010-09-13 10:03 Manfred nur tiun aldonu
Mark Twain The Lorelei Angla Arg-11-2 2003-10-13 04:42 mgr nur tiun aldonu
L. W. Garnham The Lorelei Angla Arg-14-2 2003-10-11 23:04 mgr nur tiun aldonu

Heinrich Heine,
Lorelej

 

Heinrich Heine,
Lurleia

 

Heinrich Heine,
Lorelejo

 

Heinrich Heine,
Lorelay

 

Heinrich Heine,
Lorelej'
 
tradukita de Ludwig Lazarus Zamenhof   tradukita de N. N. 01   tradukita de Joachim Gießner   tradukita de Hans-Georg Kaiser   tradukita de Leopold Elb
 
                Tiu traduko estas poste iom modifita de
aliuloj, ne estas la origina traduk-versio
de Leopold Elb.
 
Ne scias mi, kial subita   Ignoro, quid id sibi velit,   Malgajon mi sentas en koro,   Min kaptas malgaj' en la koro,   Ne scias mi, kial mi estas
malgaj' en la koro naskiĝis;   Tristissimus cur sim,   sed kial tia tim'?   pro kio tia trist'?   Malgaja en la kor’.
el tempo jam enterigita   Antiqui aevi fabellam   Legendo el pratempa foro   Fabel' el antikva foro   Antikva fabelo restas
legendo al mi reviviĝis.   Cur saepe volverim.   Vagadas tra mia anim'.   ne lasas de mi kun persist'.   Por ĉiam en mia memor’.
 
Jam malvarmetiĝas l' aero,   Vesperascit et frigescit,   Jam fluas la Rejn' en malhelo,   Aere fridetas, trankvilas,   Vespero jam ekmalheliĝas,
la Rejno mallaŭte babilas,   Et Rhenus leniter it,   kaj malvarmetas l' aer'.   malhelas jam la Rejn'.   Fluadas la Rejn’ en trankvil’,
per oro de l'sun' en vespero   Cacumen montis lucescit,   Sed brilas la mont' en orbelo   La monto surpinte brilas   La supro de l’ monto lumiĝas
la supro de l' monto rebrilas.   Dum Phoebus occidit.   pro suna lum' de l' vesper'.   vespere en rava scen'.   En vespersuna bril’.
 
Plej belan knabinon mi vidas:   Sedet in summo montis   Jen supre kabino provokas   Tre ĉarma feino sidas,   Belega knabino jen tronas
en ora ornamo brilante,   Virgo pulcherrima,   per ora juvelar',   jen supre por ador';   Kun ora juvelar’,
sur supro de l' monto ŝi sidas,   Auro nitet gemma frontis,   kaj ŝia beleco allogas   la ora ornamo ridas;   La belan vizaĝon kronas
la harojn mistere kombante.   Se pectit auricoma.   kaj ŝia ora harar'.   ŝi kombas harojn el or'.   Mirinde la ora harar’.
 
La oran kombilon ŝi movas   Aureolo pectine pectit,   Ŝi kombas ĝin, kantas sorĉige,   Ŝi kombas per ora kombilo   Ŝi uzas kombilon el oro
kaj kantas tra l' pura aero,   Carmen canens procul,   sirene kantas ŝi   kaj kantas kun pasi';   Kaj dume kantas ŝi.
kaj forto mirinda sin trovas   Mirandum id habet modum   per neimagebla, mirige   mirigas min la elbrilo   Mirige tuŝas al koro
en tiu ĉi kant' de l'vespero.   Nec non virilem simul.   potenca melodi'.   kaj forto de l' melodi'.   Sorĉiga la melodi’.
 
Ŝipet' iras sur la rivero,   In cymba navitam mille   Ŝipiston en eta boato   Ŝipisto ŝipeton gvidas,   Kaj sopiregon eksentas
ŝipisto ektremis de l' kanto,   Angores feri tenent,   Turmentas koremoci'.   lin kaptas ve' de ekzalt'.   Ŝipisto dum sia vetur’;
kaj blinda por ĉiu danĝero   Non videt scopulos ille,   Ne ĝenas lin rifo-kaskado,   Li ja la rifojn ne vidas',   Rifaron li ne priatentas,
rigardas li al la kantanto.   Ocli non si sursum vident.   rigardas nur supren al ŝi!   li vidas nur supren sen halt'.   Al monto rigardas li nur.
 
Ha, baldaŭ ŝipisto la bela   Opinor undas devorare   Ĝis tiras kun si al Rejn-fundo   Mi kredas, ke ondoj tiras   Mi kredas, ke dronos finfine
perdiĝis sub l' akvoturnado;   Nautam cum navicula,   la ondoj lin kun boat'.   la ŝipon funden de l' Rejn';   Ŝipisto kun sia boat’,
ĝin Lorelej' faris kruela,   Effecit solo canendo   Nun kuŝas li en la profundo   kaj tio de l' kant' eliras   Kaj tion kaŭzis feine
per sia mirinda kantado.   Lurleia id dea.   pro Loreleja kantad'.   de Lorelaj-siren'.   La Loreleja kantad’.
 
Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de Ludwig
Lazarus Zamenhof (Ludoviko Lazaro Zamenhofo,
*1859-12-15 - †1917-04-14).

Tiun ĉi tradukversion mi prenis el retejo
http://www.esperanto.mv.ru/Kolekto/Lorelej.html. 		  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en la Latinan de N.
N. 01.

  		  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de
Joachim Gießner (*1913-12-23 -
†2003-11-25).

Tiu ĉi poem-traduko aperis en la kant-kolekto
"Mia kantaro I", eldonita de Josef Schiffer
(Wilstorfstr. 58, D-78050 Villingen-Schwenningen,
Germanio, tel. 0049(0)7721-58991; faks.
0049(0)7721-508891, ret-adreso:
Josef.Schiffer@t-online.de ), n-ro
30. Krome ĝi aperis en la informilo
"Fervoja Esperantisto" de Germana Ferjojista
Esperanto-Asocio, n-ro 3/2010, sur paĝo3. 		  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de
Hans-Georg Kaiser (Cezar, *1954-05-21).

  		  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de
Leopold Elb (†1912-08.04).

La traduko troviĝas sur paĝo 84 de la
lernolibro „Post la kurso“ de Wilhelm
kaj Hans Wingen, eldonita de Ludwig Pickel
en Nurembergo (Nürnberg), Germanio.