Poezio
piece of old paper
Esperanto Angla Germana
bonveniga paĝo Manfredo † listo de la poemoj listo de la tradukaĵoj listo de poetoj Poezio en nombroj registri
 eksporti for presado: vertikala formato (PDF) kverformato (PDF) | montru ĉiujn eksport-formatojn
verkinto  [voknomo] titolo lingvo publikigo identiga kodo lasta modifo aspekto
Heinrich Heine * Die Lorelei Germana 1823 Arg-2-2 2014-04-23 18:09 Manfred nur tiun forigu
Hans-Georg Kaiser Lorelay Esperanto Arg-564-2 2005-02-03 19:18 Manfred nur tiun forigu
Ludwig Lazarus Zamenhof Lorelej Esperanto Arg-565-2 2009-10-30 16:15 mgr nur tiun forigu
Leopold Elb Lorelej' Esperanto Arg-71-2 2005-02-03 19:06 Manfred nur tiun forigu
Joachim Gießner Lorelejo Esperanto Arg-1115-2 2010-09-15 12:51 Manfred nur tiun forigu
N. N. 01 Lurleia Latina Arg-179-2 2010-02-11 14:00 Manfred nur tiun forigu
Paul Gottfried Christaller [Ne scias mi, kio okazis] Esperanto Arg-1116-2 2010-09-13 10:03 Manfred nur tiun forigu
Mark Twain The Lorelei Angla Arg-11-2 2003-10-13 04:42 mgr nur tiun aldonu
L. W. Garnham The Lorelei Angla Arg-14-2 2003-10-11 23:04 mgr nur tiun aldonu

Heinrich Heine,
Lorelej'

 

Heinrich Heine,
[Ne scias mi, kio okazis]

 

Heinrich Heine,
Lorelej

 

Heinrich Heine,
Lorelay

 

Heinrich Heine,
Lurleia

 

Heinrich Heine,
Lorelejo

 

Heinrich Heine,
Die Lorelei

 
tradukita de Leopold Elb   tradukita de Paul Gottfried Christaller   tradukita de Ludwig Lazarus Zamenhof   tradukita de Hans-Georg Kaiser   tradukita de N. N. 01   tradukita de Joachim Gießner    
 
Tiu traduko estas poste iom modifita de
aliuloj, ne estas la origina traduk-versio
de Leopold Elb.
  El la "Libro de la kantoj", parto "La
Reveno".
                   
 
Ne scias mi, kial mi estas   Ne scias mi, kio okazis   Ne scias mi, kial subita   Min kaptas malgaj' en la koro,   Ignoro, quid id sibi velit,   Malgajon mi sentas en koro,   Ich weiß nicht, was soll es bedeuten,
Malgaja en la kor’.   al mia tristema kor':   malgaj' en la koro naskiĝis;   pro kio tia trist'?   Tristissimus cur sim,   sed kial tia tim'?   daß ich so traurig bin;
Antikva fabelo restas   Antikva legendo min kaptis,   el tempo jam enterigita   Fabel' el antikva foro   Antiqui aevi fabellam   Legendo el pratempa foro   ein Märchen aus alten Zeiten,
Por ĉiam en mia memor’.   ne cedas el mia memor'.   legendo al mi reviviĝis.   ne lasas de mi kun persist'.   Cur saepe volverim.   Vagadas tra mia anim'.   das kommt mir nicht aus dem Sinn.
 
Vespero jam ekmalheliĝas,   La Rejno fluadas trankvile   Jam malvarmetiĝas l' aero,   Aere fridetas, trankvilas,   Vesperascit et frigescit,   Jam fluas la Rejn' en malhelo,   Die Luft ist kühl und es dunkelt,
Fluadas la Rejn’ en trankvil’,   murmuras kiel mister',   la Rejno mallaŭte babilas,   malhelas jam la Rejn'.   Et Rhenus leniter it,   kaj malvarmetas l' aer'.   und ruhig fließt der Rhein;
La supro de l’ monto lumiĝas   la supron ŝtonegan orumas   per oro de l'sun' en vespero   La monto surpinte brilas   Cacumen montis lucescit,   Sed brilas la mont' en orbelo   der Gipfel des Berges funkelt
En vespersuna bril’.   sunbriloj de la vesper'.   la supro de l' monto rebrilas.   vespere en rava scen'.   Dum Phoebus occidit.   pro suna lum' de l' vesper'.   im Abendsonnenschein.
 
Belega knabino jen tronas   Plej bela virgino jen sidas   Plej belan knabinon mi vidas:   Tre ĉarma feino sidas,   Sedet in summo montis   Jen supre kabino provokas   Die schönste Jungfrau sitzet
Kun ora juvelar’,   mirinda sur la montet'   en ora ornamo brilante,   jen supre por ador';   Virgo pulcherrima,   per ora juvelar',   dort oben wunderbar,
La belan vizaĝon kronas   kaj ŝia oraĵo radias, 1)   sur supro de l' monto ŝi sidas,   la ora ornamo ridas;   Auro nitet gemma frontis,   kaj ŝia beleco allogas   ihr goldnes Geschmeide blitzet,
Mirinde la ora harar’.   ŝi logas kiel magnet'.   la harojn mistere kombante.   ŝi kombas harojn el or'.   Se pectit auricoma.   kaj ŝia ora harar'.   sie kämmt ihr goldenes Haar.
 
Ŝi uzas kombilon el oro   Ŝi kombas la oran hararon   La oran kombilon ŝi movas   Ŝi kombas per ora kombilo   Aureolo pectine pectit,   Ŝi kombas ĝin, kantas sorĉige,   Sie kämmt es mit goldenem Kamme,
Kaj dume kantas ŝi.   abundan per ora kombil',   kaj kantas tra l' pura aero,   kaj kantas kun pasi';   Carmen canens procul,   sirene kantas ŝi   und singt ein Lied dabei;
Mirige tuŝas al koro   kantante misteran lidon, 2)   kaj forto mirinda sin trovas   mirigas min la elbrilo   Mirandum id habet modum   per neimagebla, mirige   das hat eine wundersame,
Sorĉiga la melodi’.   ravantan kiel sunbril'.   en tiu ĉi kant' de l'vespero.   kaj forto de l' melodi'.   Nec non virilem simul.   potenca melodi'.   gewaltige Melodei.
 
Kaj sopiregon eksentas   Ŝipisto en sia ŝipeto   Ŝipet' iras sur la rivero,   Ŝipisto ŝipeton gvidas,   In cymba navitam mille   Ŝipiston en eta boato   Den Schiffer im kleinen Schiffe
Ŝipisto dum sia vetur’;   kaptiĝas per stranga dolor',   ŝipisto ektremis de l' kanto,   lin kaptas ve' de ekzalt'.   Angores feri tenent,   Turmentas koremoci'.   ergreift es mit wildem Weh;
Rifaron li ne priatentas,   la rifon li tute ignoras.   kaj blinda por ĉiu danĝero   Li ja la rifojn ne vidas',   Non videt scopulos ille,   Ne ĝenas lin rifo-kaskado,   er schaut nicht die Felsenriffe,
Al monto rigardas li nur.   atentas nur ŝin kun fervor'.   rigardas li al la kantanto.   li vidas nur supren sen halt'.   Ocli non si sursum vident.   rigardas nur supren al ŝi!   er schaut nur hinauf in die Höh.
 
Mi kredas, ke dronos finfine   Mi kredas: la ondoj englutas 3)   Ha, baldaŭ ŝipisto la bela   Mi kredas, ke ondoj tiras   Opinor undas devorare   Ĝis tiras kun si al Rejn-fundo   Ich glaube, die Wellen verschlingen
Ŝipisto kun sia boat’,   ŝipiston, ŝipeton je l' fin',   perdiĝis sub l' akvoturnado;   la ŝipon funden de l' Rejn';   Nautam cum navicula,   la ondoj lin kun boat'.   am Ende Schiffer und Kahn;
Kaj tion kaŭzis feine   kaj kulpa pri tio nur estas   ĝin Lorelej' faris kruela,   kaj tio de l' kant' eliras   Effecit solo canendo   Nun kuŝas li en la profundo   und das hat mit ihrem Singen
La Loreleja kantad’.   kantado de la virin'.   per sia mirinda kantado.   de Lorelaj-siren'.   Lurleia id dea.   pro Loreleja kantad'.   die Lorelei getan.
 
Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de
Leopold Elb (†1912-08.04).

La traduko troviĝas sur paĝo 84 de la
lernolibro „Post la kurso“ de Wilhelm
kaj Hans Wingen, eldonita de Ludwig Pickel
en Nurembergo (Nürnberg), Germanio.
  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de Paul
Gottfried Christaller (*1860-08-21 -
†1950-12-31).

Mi, Manfred Retzlaff, kopiis tiun ĉi
tradukon el la libreto "H. Heine - Libro
de Kantoj", eldonita en 1911 de la
"Esperanto-Propaganda Instituto" (Leipzig,
Kaiser-Wilhelm-Str.15), 2a eldono. [Sur
la frontpaĝo de la kajero estas malsupre
indikita ankaŭ: Eldonejo Rothermel,
Friedrichswerth (Thüringen) kaj supre:
Popola Biblioteko Esperantista n-ro 2.]
Die deutsche Urfassung von Heinrich Heine
siehe: "Buch der Lieder", Abscbnitt "Die
Heimkehr". - Informoj pri la tradukinto
Paul Christaller troviĝas en la vikipedia
retejo http://de.wikipedia.org/wiki/Paul_Gottfried_Christaller,
kun foto de li.
  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de Ludwig
Lazarus Zamenhof (Ludoviko Lazaro Zamenhofo,
*1859-12-15 - †1917-04-14).

Tiun ĉi tradukversion mi prenis el retejo
http://www.esperanto.mv.ru/Kolekto/Lorelej.html.
  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de
Hans-Georg Kaiser (Cezar, *1954-05-21).

 
  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en la Latinan de N.
N. 01.

 
  Traduko de la Germana poemo "Die Lorelei"
de Heinrich Heine (*1797-12-13 -
†1856-02-17) en Esperanton de
Joachim Gießner (*1913-12-23 -
†2003-11-25).

Tiu ĉi poem-traduko aperis en la kant-kolekto
"Mia kantaro I", eldonita de Josef Schiffer
(Wilstorfstr. 58, D-78050 Villingen-Schwenningen,
Germanio, tel. 0049(0)7721-58991; faks.
0049(0)7721-508891, ret-adreso:
Josef.Schiffer@t-online.de ), n-ro
30. Krome ĝi aperis en la informilo
"Fervoja Esperantisto" de Germana Ferjojista
Esperanto-Asocio, n-ro 3/2010, sur paĝo3.
  Verkinto de tiu ĉi Germana poemo estas
Heinrich Heine (*1797-12-13 - †1856-02-17),
publikigita 1823.

Aus dem Werk "Buch der Lieder", Kapitel
"Die Heimkehr", Abschnitt II.
Siehe auch ein http://gutenberg.spiegel.de
unter:
http://gutenberg.spiegel.de/?id=5&x
d=1131&kapitel=12&cHash=eb14eca2272#gb_found
.
Vidu ankaŭ: http://www.gedichte.vu/?die_lorelei.html.
La melodion verkis la komponisto Friedrich
Silcher. Vidu la retejon
http://www.lieder-archiv.de/die_lorelei-notenblatt_300493.html.
 
    1) En la sube menciita kajero, el kiu mi,
Manfred Retzlaff, kopiis tiun ĉi
esperantigon, la linio tekstas: "kaj sia
oraĵo radias", kun "sia" anstataŭ "ŝia"'.
Tio ŝajne estas aŭ pres-eraro aŭ
gramatika eraro de la tradukinto.
                   
    2) En la origina versio troviĝas tie ĉi la
vorto "liedon", kio estas aŭ pres-eraro
aŭ neologismo inventita de la tradukinto
Paul Christaller.
                   
    3) Mi, Manfred Retzlaff, enmetis la duoblan
punkton post la vorto "kredas". Ĝi mankas
en la origina traduko de Paul Christaller.