| eksporti for presado: vertikala formato (PDF) kverformato (PDF) | montru ĉiujn eksport-formatojn |
| verkinto [voknomo] | titolo | lingvo | publikigo | identiga kodo | lasta modifo | aspekto |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Manfredo Ratislavo | Memorigo | Esperanto | 1983 | Arg-500-247 | MR-061-3b | 2004-06-20 18:48 Manfred | nur tiun aldonu |
| Adam Mickiewicz | * Przypomnienie | Pola | Arg-499-247 | 2010-08-15 19:37 mgr | nur tiun forigu |
Adam Mickiewicz, |
| Lauro, czyliż te piękne wieków naszych lata |
| jeszcze się kiedy twojej malują pamięci, |
| kiedyśmy sami tylko i sobą zajęci, |
| dbać nie chcieli o resztę obcego nam świata. |
| Chłodnik, co się zielonym jaśminem wyplata, |
| strumień, co z miłym szmerem po łące się kręci; |
| tam nas często, wzajemne tłumaczących chęci, |
| późnej nocy miłosna osłoniła szata. |
| A księżyc, spod bladego wyjrzawszy obłoku, |
| śnieżne piersi i złote rozświecał pierścienie, |
| boskiego wdziękom twoim przydając uroku. |
| Wtenczas serca porywa słodkie zachwycenie, |
| usta się spotykają, oko ginie w oku, |
| łza ze łzą, i z westchnieniem miesza się westchnienie. |
| Verkinto de tiu ĉi Pola poemo estas Adam Mickiewicz (Adamo Mickjeviĉo, *1789 - †1855). Korektita versio de l' 31.03.2005. (Ŝanĝitaj estas la vortoj "pamięcy" al "pamięci", "zajęcy" al "zajęci", "dbaç" al "dbać", "samy" al "aami" kaj "wyrzawszy" al "wyjrzawszy".) |