| eksporti for presado: vertikala formato (PDF) kverformato (PDF) | montru ĉiujn eksport-formatojn |
| verkinto [voknomo] | titolo | lingvo | publikigo | identiga kodo | lasta modifo | aspekto |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Julianna Vas--Szegedi | * Post vintro | Esperanto | 2005-04 | Arg-619-306 | 2005-05-04 09:50 Manfred | nur tiun forigu |
Julianna Vas--Szegedi, |
| Vekiĝas la natur’, printempon atendas. |
| Branĉetoj verdiĝas malvigle kaj treme, |
| sed ilin jam tuŝis la ĉiel’ senteme, |
| odoranta venteto supren etendas. |
| Kreskas floretoj, ŝajnas kolora kovril’ |
| sub blua ĉiel’. Birdoj kantas senĉese, |
| gejunuloj interbrakumas karese, |
| promenadas duope en dolĉa trankvil’. |
| Vekiĝas arboj kaj bestoj, eĉ la Tero, |
| varmiga lumo, kiel majesta tuko |
| sin sternas, kaj ĝermas la nova espero. |
| La morto kaj la nasko daŭre alternas, |
| la homoj foj-foje falas kaj ekstaras, |
| sed la benita Vivo ĉiam eternas! |
| Verkinto de tiu ĉi Esperanta poemo estas Julianna Vas--Szegedi, publikigita 2005-04. Origine verkita en Esperanto de s-ino Julianna Vaz-Szegedi, Tiszafüred, Hungario |