Poezio
piece of old paper
Esperanto Angla Germana
bonveniga paĝo Manfredo † listo de la poemoj listo de la tradukaĵoj listo de poetoj Poezio en nombroj registri
 eksporti for presado: vertikala formato (PDF) kverformato (PDF) | montru ĉiujn eksport-formatojn
verkinto  [voknomo] titolo lingvo publikigo identiga kodo lasta modifo aspekto
Richard Schulz Die Hoffnung Esperanto Arg-924-377 2014-10-31 20:54 Manfred nur tiun forigu
Marie Hankel Die Hoffnung Germana Arg-891-377 2008-09-20 10:02 Manfred nur tiun forigu
N. N. 10 Die Hoffnung Germana Arg-743-377 2007-04-29 14:03 Manfred nur tiun aldonu
Ludwig Lazarus Zamenhof * La espero Esperanto Arg-742-377 2006-12-28 23:25 Manfred nur tiun aldonu
Leopold Blumental Nadzieja Pola Arg-744-377 2007-01-05 09:02 Manfred nur tiun forigu
Семен Вайнблат Надежда Rusa Arg-893-377 2009-11-04 21:50 mgr nur tiun forigu
Коган Надежда Rusa Arg-892-377 2008-04-01 17:01 Manfred nur tiun forigu

Ludwig Lazarus Zamenhof,
Надежда

 

Ludwig Lazarus Zamenhof,
Nadzieja

 

Ludwig Lazarus Zamenhof,
Надежда

 

Ludwig Lazarus Zamenhof,
Die Hoffnung

 

Ludwig Lazarus Zamenhof,
Die Hoffnung

 
tradukita de Семен Вайнблат   tradukita de Leopold Blumental   tradukita de Коган   tradukita de Marie Hankel   tradukita de Richard Schulz
 
Над землею новым чувством веет,   Nowych uczuć trysnęłaś krynico,   Новым чувством мир обогатился,   In der Welt entstand ein neu Empfinden,   In der Welt entstand ein neues Sinnen.
И призыв разносится по свету.   Idzie światem potężne wołanie;   Зов могучий уж везде гремит.   Durch die Welt erschallen laute Worte,   In die Welt ertönt voll Kraft ein Rufen.
Он на крыльях, словно легкий ветер,   Niech je wiatry za skrzydła pochwycą,   Вихрем легким пусть же прокатится   Und es soll, auf leicht beschwingten Winden,   Mögen beide flügelleicht von hinnen
Облетает быстро всю планету.   Niech rozniosą po życiowym łanie!   Этот зов - и землю оживит.   Fliegen nun der Ruf von Ort zu Orte.   Sich erheben stets zu höh'ren Stufen
 
Не мечом - оплотом разрушенья -   Głos się rozszedł, wzywa ludzkie rzesze   Не мечом кровавым потрясая   Und es ist kein Aufruf zum Gefechte,   Und die Welt von Blut und Tränen wenden
Он сплотить мечтает все народы, -   Nie do mieczy, nie do krwawej burzy,   За собой влечет он род людской.   Soll uns nicht zum blut'gen Schwerte reißen,   Fort von allen mörderischen Waffen,
Людям, утомившимся в сраженьях,   On nadzieję świętą w sercach krzesze,   Мир от распри вековой спасая   Nein, dem ewig kämpfenden Geschlechte   Daß aus Krieg ersteh' an allen Enden
Обещает мир он и свободу.   Ludziom - wrogom wieczny pokój wróży.   Он сулит гармонию, покой.   Will die heil'ge Eintracht es verheißen.   Friedenssehnen und beglücktes Schaffen.
 
Все, кто верит в счастье дней грядущих,   Pod sztandarem tej świętej nadziei   Под надежды знаменем священным   Unter stiller Hoffnung heil'gem Zeichen   Unterm heilgen Zeichens ihres Strebens
Собрались под мирные знамена.   Pokojowi się kupią szermierze...   Собралися мирные борцы.   Sammeln sich die friedevollen Streiter;   Sammeln sich die milden Friedensstreiter.
Под звездой идеи всемогущей   Szybko rośnie moc drogiej idei,   Подвиг свой упехом несравненным   Was sie sehnend wünschen zu erreichen,   Schnneller wächst der Inhalt ihres Lebens.
Стали мы сильнее и сплоченней.   Dzięki pracy i niezłomnej wierze.   Увенчают счастия творцы.   Rasch wächst es durch ihre Arbeit weiter.   Ihrer Zukunft sind sie Wegbereiter.
 
Стены недоверья вековые   Trwałe mury dzieliły narody,   Стены вековой вражды воздвигнув   Tausendjährig steh'n die festen Schranken   Zwischen den zerrißnen Völkern stehen
Разобщили страны и народы,   Między nimi stały lat tysiące.   Захлебнуться мир готов в крови.   Von den Völkern feindlich aufgerichtet,   Immer noch die überkommnen Grenzen.
Но сметет препятствия любые   Ale padną oporne przegrody,   Но преграды рухнут, распри сгинут   Doch die allerstärksten Mauern wanken,   Endlich aber werden sie vergehen,
Светлая любовь - сестра свободы.   Gdy uderzą w nie serca gorące.   Под могучим натиском любви.   Durch der Liebe heil'ge Macht vernichtet.   Und mit ihnen müde Differenzen.
 
Овладевши языком общенья,   Na osnowie jednej wspólnej mowy   Овладевши речью всем понятной   Auf neutraler Sprache festem Grunde   Auf dem Fundament neutraler Sprache
Хорошо друг друга понимая,   Ludy myślą napełnią się Bożą,   Люди руки дружески сплетут.   Wird die Menschheit künftig sich verstehen,   Unter gegenseitigem Verstehen
Будут жить народы, без сомненья,   W zrozumieniu i w zgodzie świat nowy,   В круг один семейный, необъятный   Und die Völker, im Familienbunde,   Wächst wie Zauber die geliebte Sache,
Как семья единая земная.   Jedną wielką rodzinę utworzą.   Все народы радостно войдут.   Werden endlich sich als Brüder sehen.   Wächst und kann hinfort nicht mehr vergehen.
 
Полные энергии и страсти   Więc szermierze wytrwają w jedności,   Мирный путь усердно продолжая   Emsig wirkt die Arbeitsschar im Frieden,   Wir und unsre fleißigen Kollegen
Не устанем яростно трудиться,   Wielkim trudem się swoim nie zmęczą,   Подвиг свой, друзья, мы завершим -   Bis der allerschönste Traum der Erde   Werden in der Arbeit nicht erlahmen,
Чтоб мечта, которой нет прекрасней,   Póki piękne marzenie ludzkości   Дивную мечту земного рая   Durch des stete Schaffen, ohn' Ermüden,   Bis erfüllen wird zu ew'gem Segen
Для людей смогла осуществиться.   Nie zabłyśnie nam wieczystą tęczą.   Для семьи людской осуществим.   Einst zur segensvollen Wahrheit werde.   Sich das heißersehnte Traumziel. Amen!
 
Traduko de la Esperanta poemo "La espero"
de Ludwig Lazarus Zamenhof (Ludoviko Lazaro
Zamenhofo, *1859-12-15 - †1917-04-14)
en la Rusan de Семен Вайнблат
(*1936-03-30).

Prenita el la retejo
http://miresperanto.narod.ru/tradukoj/zamenhof.htm.
La verkinto, s-ro Vajnblat, donis al mi
en retletero de l' 24.04.2008 la permeson
publikigi siajn esperantigojn de poemoj
en mia retejo "www.poezio.net".
  Traduko de la Esperanta poemo "La espero"
de Ludwig Lazarus Zamenhof (Ludoviko Lazaro
Zamenhofo, *1859-12-15 - †1917-04-14)
en la Polan de Leopold Blumental (Leo
Belmont, *1865-03-08 - †1941-10-19).

Tiun ĉi tradukon de la origina Esperant-lingva
poemo "La Espero" mi (Manfred Retzlaff)
trovis en la interreta enciklopedio
"Vikipedio", en http://pl.wikipedia.org/wiki/La_Espero.
  Traduko de la Esperanta poemo "La espero"
de Ludwig Lazarus Zamenhof (Ludoviko Lazaro
Zamenhofo, *1859-12-15 - †1917-04-14)
en la Rusan de Коган.

Prenita el la retejo
http://miresperanto.narod.ru/tradukoj/zamenhof.htm.
  Traduko de la Esperanta poemo "La espero"
de Ludwig Lazarus Zamenhof (Ludoviko Lazaro
Zamenhofo, *1859-12-15 - †1917-04-14)
en la Germanan de Marie Hankel (nask.
Dippe, *1844-02-02 - †1929-12-15).

Mi, Manfred Retzlaff, trovis tiun ĉi
germanigon de la kanto "La Espero" sur
folio, kiun mi en 1999 ricevis de s-ano
s-ro Anton Kronshage (Eulenweg 27, D-58322
Schwelm, Germanio). Indikita estis tie:
Deutsche Übersetzung von Frau M. Hankel
(= germana traduko de M. Hankel). Mi
supozas, ke tiu estas la germana
Esperanto-poetino Marie Hankel. Estas ja
tre verŝajne, ke estas ŝi la verkinto;
char ne estas konata iu alia germana
esperantista poetino kun la familia nomo
Hankel.
 
                Traduko de la Esperanta poemo "La espero"
de Ludwig Lazarus Zamenhof (Ludoviko Lazaro
Zamenhofo, *1859-12-15 - †1917-04-14)
en Esperanton de Richard Schulz (Rikardo
Ŝulco, *1906-07-12 - †1997-09-26).

Mi, Manfred Retzlaff, kopiis en 2008-09-23
tiun ĉi germanigon el la libro "Ĉirkaŭ
la skolo Analiza" de Rikardo Ŝulco (Richard
Schulz), eldonita en 1997 de la Esperanto-Centro
Paderborno (D-33044 Paderborn), 1-a eldono
1997, ISBN 3-922570-79-8, kun postparolo
de Bermano Hermano (Hermann Behrman). Pri
Richard Schulz vidu la vikipedian retejon
http://de.wikipedia.org/wiki/Richard_Schulz.